ONE SHOTS COMPILATION BY FOREVERINSPIRIT

Transcription

1 ONE SHOTS COMPILATION BY FOREVERINSPIRIT

2 Agawan ng Upuan By ForeverInspirit. "Anak, anak gumising ka na" Mahinhin na sabi ni Nanay habang inaalog-alog ako. "Mhmmm" "Anak, gising ka na. Papasok ka pa..." Inalog niya ulit ako pero mas malakas na. "Mhmmm" Tumigil siya ng mga isa o dalawang minuto, MWAHAHA! SUCCESS! TUMIGIL SIYA! Pero isa yong maling akala. "HOY LILIBETH! BUMANGON KA NA DIYAN!!!!" Sigaw niya.

3 At di lang yun, nahulog pa ako sa higaan at ang unang-unang lumanding pa talaga eh ang mukha ko. "WAAH! NAY NAMAN EH! NAG-BEBEAUTY SLEEP PA AKO!" "ANONG BEAUTY SLEEP? BEAUTY SLEEP KA DIYAN?! TINGNAN MO OH! ALAS OTSO NA! AT ALAS DIYES ANG PASOK MO! KAYA BUMANGON KA NA DIYAN! KUNDI, BAWAS SA BAON MO ANG KAPALIT!" Bigla na lang akong tumayo sa higaan. "IKAW NAMAN 'NAY! DI KA MABIRO! Alam mo namang excited na excited akong pumasok eh! ^0^" *PAAK* At nasapok pa ako ng Nanay ko. WAAAHH! MMDA! CHILD ABUSE! Ay DSWD PALA! Potek, nakalimutan ko na agad. Patay ako nito sa first year high school teacher ko sa AP! Si... Mrs. Kamote! Bakit kamote? Ewan ko sa mga kaklase kong lalake. Sabi kasi nila laging nakakalimutan yung class record or yung ituturo kaya ayun, KAMOTE daw palage. Psh, mga lalake talaga may lahing abnormal - - "DALIAN MO DIYAN!!!" Sigaw ni Nanay ng isara ko ang pinto ng CR.

4 Pero di ko siya pinakinggan. Instead, pinagana ko na ang utak ko at kung ano-anong kalokohan ang napasok sa isip ko. Kagaya na lamang ng kung paano ko gagamitin ang Algebra sa buhay ko. Ano yun pag bibili ka sa tindahan eh sasabihin mo: "Ale, toothpaste nga po. Yung 2x-3y" = = Ano daw? Naintindihan niyo ba? Ako hinde eh. - - Ang isa pa, nanuod kasi ang siraulo kong Kuya ng mga bandang 3PM ng Vampire at Zombie movies kaya napaisip ako, totoo kaya yun? Ano naman kayang itsura ko pag naging zombie o vampire ako? Kagaya rin kaya ako ni Edward Cullen na parang pinagulong sa maraming glitters? Actually hindi lang yan. Marami pa. At may listahan ako: 1. Bakit mainit ang araw? 2. Bakit ang daming nag-ppbb TEENS ngayon? 3. Bakit hindi ko ginawa ang project ko sa Geometry nung 3rd year high school? 4. Bakit ko sinapak yung poste sa harapan ng school? 5. Bakit biglang may nahulog na patay na ibon sa harapan ko kahapon habang naglalakad ako pauwi? 6. Bakit pag sky color blue agad? 7. Bakit hindi nakikita ang hangin? 8. Bakit pag umaaraw tsaka sinususpend? 9. Bakit ang ingay ng pusa sa labas ng bahay namin? At ang pinakahuli. 10. BAKIT NAKAKAADIK ANG WATTPAD?

5 30 minutes akong nag-isip ng lahat ng problema ko sa mundo plus 15 minutes pa para matapos ang pagligo ko. Kaya ayun, halos isang oras ako sa loob ng banyo. Ayos diba? "ANAK NG--" "ANAK MO PO AKO 'NAY!" Pangunguna ko. "Ikaw bata ka, kelan ka pa natuto mamilosopo?" "Ewan ko nga rin, 'Nay eh. Basta pagkagising ko lang kanina marunong na ako mamilosopo" Mukhang nainis si Nanay kaya sasapukin niya sana ako ng biglang lumabas ng kwarto si Kuya. Sabog ang itsura. Pula ang mga mata. Magulo ang buhok. Nakabukas ang unang tatlong butones. Ang daming color red na kung ano man sa bibig niya at hanggang sa polo niya ay meron pa rin. At...

6 At... "BWISIT KA KUYA! KAYA PALA UBOS ANG KETCHUP! ANONG TINGIN MO DIYAN TUBIG?!" Punong puno ng color red ek ek ang katawan ni Kuya tapos sa unang tingin, akala mo kumain siya ng tao. Pero hindi, INUBOS niya ang ketchup dito sa bahay - - "Anong *hik* sabi *hik* mo *hik*?" "Hik hik ka diyan. Hikhikin ko pagmumukha mo eh - -" "Ano bang nangyari sayo, Kevin? Ba't ganyan itsura mo?" - Nanay Nako naman 'Nay! Di pa ba yan obvious? Malamang UMINOM yan kaninang madaling araw. Uminom ng ALAK at KETCHUP.

7 "Hoy Kuya, bilhan mo 'ko ng ketchup - -" Hindi na nagsalita si Kuya at dumiretso sa kusina para kumuha ng tubig. Pero mukhang may hangover pa siya kaya nabitawan niya yung baso, ayun nabasag. Tapos si 'Nay naman eh, tinalakan si Kuya ng bonggang bongga pero hindi rin naman siya nakikinig. Ganito ang pamilya ko araw-araw. Maingay. Magulo. Pero MASAYA. Wait, ang tatay ko nasaan? Ewan. Hindi ko siya nakilala eh. Kaya kahit pa ipilit niyo na ikwento ko siya sa inyo eh di talaga pwede dahil lumaki akong WALANG tatay. Alangang mag-imbento ako diba? Ano namang alam ko sa mga tatay? "IKAW TALAGA KEVIN! KAHIT KELAN DI KA NA NATUTO! Blah blah ek ek churva churva something something..." Hindi ko na maalala ang buong sermon ni Nanay dahil tahimik na lang akong kumakain ng breakfast.

8 Nang matapos ako, hindi pa rin tapos si 'Nay sa pangsesermon kaya nagtoothbrush na ako at kinuha ang bag ko sabay alis. Grabe, abot sa bahay nila Mr. Hernando ang talak ni Nanay. Imagine, tatlong bahay na ang layo ko sa kanila ah! Nako, pag kumakain nga naman ng mega phone - - School. 9:50AM. WOHOOOOOOOO! NAKAABOT PA AKO!!! "Wagas mag-hingalo ah. Nilakad mo lang simula sa bahay niyo hanggang dito?" - Stef "Ay nako, Stef edi pag ginawa ko yun nawala na lahat ng kinain ko kanina - -"

9 "Ikaw, kung ano-anong kachurvahan nanaman ang pinag-iisip mo sa CR noh?" "Ano ba, bes. Ganun talaga ang buhay. Kailangan nag-iisip" 1st year college na ako sa Silverwood University. Isang top university dito sa Pilipinas. Nakapasok ako dito dahil isa akong scholar. Tapos valedictorian ako nung grumaduate ng high school. Ganun din naman si Stef. Ang abnormal kong kaibigan. Siya naman ang 1st honorable mention. Nagdaldalan pa kami habang naglalakad papunta sa building namin. Magkaiba kami ng course ni Stef. Siya Law ang tinetake niya, ako naman Medicine. Walang basagan ng trip, gusto ko mag-doctor - - Gusto ko kasing matulungan ang mga taong may sakit. O kaya yung mga nasa bingid ng kamatayan na. Gusto kong gawin ang hindi ko nagawa sa isa kong kapatid. Si Renx. 3 years old siya nung namatay at yun ay dahil sa pneumonia. Hindi kasi naagapan eh dahil wala naman kaming sapat na pera para bilhan siya ng maraming gamot. "Sige bes, alis na ako. Dun na yung building ko oh" - Stef sabay turo sa building ng Law. "Bye, beeesssiiieee! Ingat!" Sabay kaway sa kanya. Hinanap ko na agad ang room ko. At shet, sa 3rd floor pa. Ano ba yan! Ang layoooooo! > < "Ay pakshet, kailangan talaga pinag-eexercise ako tuwing umaga noh?" Bulong ko ng marating ang room ko. Binuksan ko na ang pinto at wow.

10 WOW TALAGA. Grabe, nahiya naman ako sa room na 'to ( ") Maganda yung room, color white and silver. Tapos may malaking screen sa harap. Nako, alam na. Pag may screen ibig sabihin tinatamad ang teachers magsulat sa board. Naghanap na ako ng magandang pwesto at napili ko ang upuan sa may bandang gitna. Para kita mo yung lahat. Naglakad na ako papunta dun at nang papaupo na ako... *BOOM* Napaupo ako bigla sa sahig dahil may bumangga sa akin at umupo sa silya ko. AY BWISET! ANG KAPALMUKS NITO AH!!! "HOY!!! UPUAN KO YAN!!!" Sigaw ko sa lalake. Naka-sombrero pa siya nun. Psh, anong gimik nito? - -" "Ay ganon? Bingi ka? Patingin ka sa doctor!"

11 Hindi niya pa rin ako pinansin. Kaya ayun, binatukan ko siya. "ARAY! ARAY!" Sagot niya sabay tanggal ng earphones. Ay kaya. Naka-earphones pala. Wait lang. O O EMEGED! FAFABLE PALA ITEEECCCH! PERO HINDI, LILIBETH. TANDAAN, BINANGGA KA NIYA AT INAGAWAN PA NG UPUAN. DI LANG YUN, HINDI PA SIYA NAG-SORRY! "HOY IKAW! MANG-AAGAW NG UPUAN!!!" First day na first day at pinapainit agad ng isang 'to ang ulo ko!!! GRRRR!!! "Ano? Ako ang naunang umupo" "Ikaw nga ang naunang umupo pero ako ang unang nakakakita!"

12 ?? <-- Siya. "Kung gusto mo dito, maaga ka pumasok" Sagot niya at sinalpak nanaman ang earphones sa tenga niya. ANO BA YAN! GWAPO PERO BASTOS! KAYA ENGK ENGK! HINDI KO NA SIYA TYPE! MASAMA SIYA! Hindi ko na lang siya pinakielaman pa at humanap na lang ng ibang upuan. FUUUUU, sana mahulog ka sa upuan! *BOOM* Napalingon kami lahat sa gawing kaliwa ng classroom. Nahulog kasi sa upuan ang isang nerd. HALA? O O

13 Matapos ang 1 billion years, natapos na ang klase at nandito na ako ngayon sa Eastwood kasama si Stef. "Tapos alam mo ba, nakakabadtrip talaga siya! Ang sarap sapakin!" Pag-rereklamo ko. "Weh? Sino ba yan?" "Err... Wait lang..." Pilit kong inaalala ang pangalan niya. Ano nga ba ulit yun? L... L ng Death Note? XD Potek, hindi. Basta L ang simula nun eh. "May alam kang L ang start ng name?" Bigla namang nanlaki ang mga mata ni Stef. "LANCE?! LANCE STO. DOMINGO?! OMG!!!!"

14 Lance... "AY OO YUN! LANGKA!" *PAAK* "Gaga, Lance yun hindi Langka - -" "Psh. Mapa-Lance or Langka wapakels! Basta MASAMA siya!" "Hmmm... sa pagkakaalam ko kasi mayabang siya eh" Jusko, OBVIOUS naman eh. Nakakabadtrip talaga ang bakulaw na yun! Sarap sipain! > < Kung hindi talaga siya gwapo baka kanina ko pa winasak ang pagmumukha nun. "Nako bes, kung nakita mo lang kung gaano ako nainis sa kanya kanina! Dapat nga uupakan ko pa ng bonggacious eh!" Ayun, nag-daldalan lang kami ni Stef ng apat na oras hanggang sa mapagod ang mga bunganga namin tsaka naisipan naming umuwi.

15 Nang makarating na ako sa bahay, may sapatos dun. Black shoes. Siguro may bisita si Kuya? Tsk. Subukan lang nilang maglasing dito at ipapatapon ko silang dalawa sa labas! Pagkapasok ko sa bahay, sumalubong agad sa akin si Kuya at ang bisita niya. Nasa Sala kasi eh. Ako: O O "IKAW?!?!?!" Sigaw ko sabay turo sa lalakeng bisita. POTEK! - -" ANONG GINAGAWA NI LANGKA DITO?! Nagpabalik-balik ang tingin ni Kuya sa aming dalawa. "Magka... kilala kayo?" "Classmate ko siya!" Tumingin ako kay Lance. "Sa lahat ng subjects" Mahina kong dugtong. OO, CLASSMATES KO SIYA SA LAHAT NG SUBJECTS! Di ko alam kung paano nangyari yun pero basta! Lagi ko na lang nakikita ang pagmumukha niyang parang basura! - - "Weh? Edi kawawa ka naman pala, Lance" = = WALANGYA KA KUYA!! TAKSIL KANG KAPATID!!! TAKSIL!!!

16 "Psh. Ewan ko sa inyo ang papanget niyong dalawa - -" Dinaanan ko lang sila pero nung papasok na sana ako sa kwarto ko, biglang nagsalita si Lance kaya napatigil ako. "Sorry kanina. Bad mood lang ako nun" Huminto lang ako pero di ko siya tiningnan at agad naman akong pumasok pagkatapos nun. Bakit ganto? Ang weird ng feeling ko?

17 After 2 years, finally 3rd year college na ako. WOHOOOOOOO! KUNTING TIIS NA LANG LILIBETH AT TAPOS NA ANG PAG-AARAL! ALMOST THERE KA NA GIRL! "Bakla, di nga pala ako makakasabay sayo ngayon ah. May lakad kami ni Boyfiee eh" Bungad ni Stef sa akin ng makita ko siya sa hallway. Ano ba yan. Araw-araw sila may lakad ng boyfriend niya - - "Ganun ba... sige ingat ka na lang, bes" Malungkot kong sinabi. Wala na. Mag-isa nanaman akong uuwi. Loner nanaman ako. > < Habang naglalakad ako papunta sa parking lot, sobrang lungkot ko. AHUHUHUHUHU, ganito pala ang pakiramdam pag may boylet na ang best plen mo! Para kang pinapalitan! Wala na siyang time para sayo! Tapos yung boyfriend pa niya eh di ko alam kung matinong tao ba siya Tuwing magkakasama kaming tatlo, aakalain mong isang drug addict ang boylet niya. Eh pano, mukhang ewan. Ay basta! Di mo ma-explain! > > Pero okay lang. Naiintindihan ko naman yun dahil balang araw makakahanap din ako ng sarili kong boylet. Tama naman ako diba? "Ay tae, may long test pala kami sa Philo - -" Bulong ko habang naglalakad sa hallway.

18 "Ano na nga ba ulit yung inaral namin dun kanina? Wait... AH YUN!---" *BOOGSH* "AY KABAYO!" Sigaw ko nang biglang may bumangga sa akin. "Miss, sorry" Bulong ng taong nakabunggo sa akin. Teka... pamilyar yung boses na yun ah... "Lance?" Tanong ko at nakatingin sa kanya. Inangat naman ng taong nakabunggo sa akin yung ulo niya. At tama ako. Si Lance Sto. Domingo nga. At kung nung first year college ako, gwapo siya. Ngayon, SOBRANG gwapo na. WAAHH! GRABE, EVERY SCHOOL YEAR NADADAGDAGAN ANG PAGIGING POGI NIYA! Yun nga lang, hanggang ngayon fresh fresh pa rin sa memory ko kung paano kami unang nagkakilala. Potek, ikaw ba naman agawan ng upuan tapos binangga ka pa? Ewan ko na lang kung hindi mo makakalimutan yun. At sa first day niya pa ginawa yun ha!

19 Wait lang. Siguro nagtataka kayo kung anong nangyari after nung makita ko siya sa bahay namin? Uh... ganito kasi yun. Magkaibigan pala sila Kuya at Lance pero di na ako magtataka dun dahil pareho naman silang baliw. Tapos simula ng araw na yun medyo nag-uusap na kaming dalawa ni Lance at nakilala ko na rin siya ng paunti-unti. Hanggang sa dumating sa point na naging super close na kami. As in parang best friends. Nagka-crush na nga ako sa kanya eh. Nung mga 2nd year college ako. Pero agad ring nawala yun nang biglang magka-girlfriend si Lance at kasabay rin nun ang biglang pag-laho ng friendship naming dalawa. Alam niyo ba yung feeling na bigla ka na lang niya hind papansinin? MASAKIT eh. Parang dati lang pag nakikita niya ako todo hi siya tapos with matching kaway at pang-baliw na ngiti. Tapos ngayon parang hindi man lang niya ako kilala! AT MISS PA TALAGA ANG TINAWAG SA AKIN! AY LECHE! PARANG DI NIYA ALAM PANGALAN KO AH?! PEKTUSAN KO SIYA EH! "Uy! Ikaw pala yan!" Masaya kong sinabi.

20 Simula kasi ng nagka-girlfriend siya, hindi ko na ulit siya nakita pa. Ngayon lang ulit. After one year. Oh diba? Ang tagal? "Sorry, Lily. Di ko sinasadyang mabunggo ka. Nagmamadali kasi ako eh" "Okay lang yun! Di naman masyadong masakit eh" Nginitian lang niya ako. "Kamusta ka naman?" Tanong ko. "Single na ulit" At mas lumapad pa ang ngiti niya. Yung tipong may pinapahiwatig. "Weh? Anong nangyari?" "Nakawala na ako sa maitim niyang plano"?? <--- Ako Ano daw?

21 Maitim na plano? "Anong pauso yan, Lance?" "Haha, alam ko namang hindi mo ako maiintindihan eh pero wag mo na lang intindihin. Basta ang importante SINGLE na ako ngayon" Sagot niya with emphasis sa SINGLE. Anong paki ko kung single siya? Siya lang ba single? - - "Sus. Baliw ka talaga kahit kelan - -" "Oo, baliw na baliw sayo" Diretso niyang sinabi. "Ha?" "Sabi ko mahal kita with matching feelings!" O O "HOY LANCE, TUMIGIL KA. KAKA-BREAK NIYO LANG TAPOS MANLALANDI KA NA AGAD?" "Di panlalandi ang ginagawa ko. Inaasar lang kita noh XD" Inaasar lang pala ako...

22 Ano ba yan akala ko totoo na eh ( ") Ay 'te ang assuming ko noh? XD "Ano friends na ba tayo ulit?" - Lilibeth "FRIENDS? Anong friends? BEST friends tayo hindi lang FRIENDS" Paglilinaw niya. "Hindi na tayo mag-bestfriend noh. Iniwan mo 'ko bigla eh. I hate you - -" "Anong iniwan? Never kitang iniwan, Lily. Alam mo yan" Bigla akong kinilabutan sa sinabi niya. Hindi nga niya ba ako iniwan?

23 Sumabay sa akin si Lance and yes, AKO ang nag-drive. Sira daw kasi ang sasakyan niya. Grabe, nahiya naman ako sa kabaitan niya! "Ipaayos mo na sasakyan mo, Lance. Ayokong isakay ka dito. Nagaamoy lalake. Mamaya pag-piyestahan ako ng Kuya ko - -" "Okay lang yan! AHAHAHA! Basta ba ako lang ang isasakay mo dito edi walang problema!" "Anong ikaw lang? Paano pamilya ko? Psh. Bumaba ka na nga!" Tinulak ko siya kaya tumama siya sa bintana. "AY LANCE! SORRY!" "Aray. Ang gwapo kong mukha TTT TTT" Sabi niya at nakahawak sa pisngi niya. "Hindi naman na-damage eh - -" "PERO MASAKIT!" "Gusto mo dagdagan ko pa yan?" O O <-- Lance "H-hindi s-sige wag na! Bukas na lang ulit Lily!"

24 Binuksan na niya ang pinto at agad na bumaba. Pero bago niya isara ang pinto, may sinabi siya pero walang tunog na lumabas sa bibig niya. At hindi ko naintindihan kung ano yun. Di naman kasi ako marunong umintindi pag ganun ang ginagawa ng tao - - Pero badtrip talaga eh. Gusto ko malaman kung ano yung sinabi niya! > < Lance's PoV Hanggang ngayon inaatake pa rin ako ng konsensya dahil sa KATANGAHANG ginawa ko noon. Potek, ba't ba ako nagpauto sa babaeng yun? ANO BA YAN! Akala ko nakuha niya talaga ang files na yun. Hindi naman pala. Blinack-mail niya lang ako. Ang hirap ba intindihin ng sinasabi ko? Sige, ikwento ko. Ganito kasi yun, si Lexie (yung girlfriend na tinutukoy ni Lilibeth) ay isa sa mga taong PATAY na PATAY sa akin. Pero ayoko sa kanya. Ayoko sa mga babaeng habol na habol - - Mamaya pagkamalan pa ako na gusto kong hinahabol ng kung sino sino.

25 Psh, akala ba nila madali maging gwapo? Pwes, mali sila. MAHIRAP maging gwapo!!! At yun na nga, isang araw lumapit sa akin si Lexie at sinabing may alam siyang tungkol sa akin. Pero di ko siya pinansin. Kaso, bigla na lang ako napatingin sa kanya ng sabihin niya kung ano ba yung nalaman niya tungkol sa akin. At yun ay ang deepest secret ko. "Mahal mo siya noh?" Tanong niya. "Sino?" "Si Lilibeth. Mahal mo siya diba?" Nagulat ako sa sinabi niya. Paano niya nalaman? "I know everything about you, Lance. At alam ko ring pag sinabi kong mahal mo si Lilibeth, lalayuan ka niya at masisira ang relationship niyo at masasayang lahat ng pinaghirapan mo" Fck.

26 At dahil dun napapayag niya ako sa gusto niya. Naging girlfriend ko siya. Spell TANGA? L-A-N-C-E. Dahil ayokong masira ang relationship namin ni Lily, napapayag ako ng abnormal na yun. Pero tae, akala ko alam niya ang lahat. Yun pala hindi. Narinig lang pala niyang nag-uusap ang dalawa sa mga kaibigan ko. Tae, pahamak talaga kahit kelan ang dalawang yun. Kaya ayan tuloy, nagkahiwalay kami ni Lilibeth ng isang taon. Pero siyempre di ako papayag. Mahal ko siya eh. Buti na lang nakaisip ako ng paraan. At yun ay BANGGAIN siya. Bakit ba ganito na lang lagi ang plano ko? Lagi ko na lang siya binubunggo para lang mapansin ako. Badtrip - - Nasasaktan ko tuloy siya! Ayoko nga nun eh! "H-hindi s-sige wag na! Bukas na lang ulit Lily!" Nanginginig kong sagot at bumaba ng sasakyan. Pero bago ko isara ang pinto, sinabi kong "Mahal kita" pero walang tunog. Shet, sana naintindihan niya yung sinabi ko > <

27 Pero kung hindi niya naintindihan, may plan B naman ako. Iniwanan ko dun ang isa ko pang cellphone. Ayos diba? Iniiwanan na lang ang cellphone ngayon sa sasakyan ng iba. XD Lilibeth's Pov. Ang bobo talaga ni Lance kahit kelan! Biruin niyo pati cellphone iniiwan? Tapos IPhone pa! Adik talaga yun. - - "Ano ba yan! Di ko naman alam sched ng isang 'yon eh. Tapos di ko siya matetext dahil nasa akin phone niya... yung laptop at computer naman sira kaya di ko magagamit. Ay life, bakit ang malas mo? = =" 12AM. Bigla na lang ako nagising dahil biglang nag-ring ang cellphone ni Lance. Bwiset, di pala naka-silent ang isang 'to - -

28 Nung chineck ko ang phone, nagflash dun ang one message received. Inopen ko naman yun at isang unknown number ang nag-send. "I love you" Yun ang nakalagay. At di lang yun. Sunod sunod ang texts niya sa akin. Eto ang ilang texts niya: "Potek, bakit ba ang torpe torpe ko? Bakit ba hindi ko masabi na mahal kita? Bakit ba ako nagpakatanga sa isang babaeng inuto lang pala ako? Tae, bakit ba ang manhid mo?" Maka-insulto naman siya. - - "Sorry sa text ko kanina. Badtrip lang ako, sorry" "Uyy, mahal kita alam mo ba yun? :)" "Pwede ba kitang ligawan?" "Mahal mo rin ba ako?" Baliw rin 'to eh noh? Paano ko naman masasabi kung mahal ko siya o hindi kung hindi ko siya kilala diba? Adik rin ang unknown number na 'to eh!

29 "Kilala mo ba ako?" Yan ang huli niyang text. Mga 12:30 yun. Humiga na ako sa higaan ko at pinagmamasadan ang huling text. Kilala ko ba siya? Kasi... PARANG OO EH. Kinabukasan... WAAAAHHHHH! LATE NA AKOOOOOOOOOOOOOO! BAKIT BA KASI HINDI NAG-ALARM CELLPHONE KO?! BADTRIP!!!

30 Para na akong nag-mamarathon sa sobrang bilis kong tumakbo. As in, in the speed of light ang drama ko ngayon. Leche kasi ang alarm eh! Hindi tumunog! Ayan tuloy! > < Mayroon pa naman kaming long test pa naman ako sa 1st subject! Tumakbo na ako paakyat ng 3rd floor at pagkadating ko dun, walang tao. Wala ring mga bag. Or teachers. Or multo? Ay shete, wag multo > < Nagulat talaga ako dahil walang tao sa loob. Pero pumasok pa rin ako sa loob ng room. Nang makapasok na ako, isang cellphone ang nakapatong sa upuan ko. Nang inunlock ko yun, isang note ang sumalubong sa akin. "Go" Yun ang nakalagay. Tapos may mailit na sulat sa baba. "Rm. 2145" HALA ANO 'TO?! Hindi ko talaga naintindihan ang nakalagay kaso ng aalis na sana ako, bigla na lang gumalaw ng kusa ang katawan ko at pumunta sa Rm Kagaya kanina, wala ring tao at isang cellphone nanaman ang nakapatong sa isang lamesa. "To" at "Biology Laboratory" ang nakalagay. Edi pumunta ako sa Biology Laboratory at may cellphone nanaman dun. "The" at "Bonifacio Hall" naman ang nakalagay.

31 Ano ba 'tong katawan ko! Kusa na lang gumagalaw! Di ko mapigilan! > < Naglakad na ako papuntang Bonifacio Hall. Pero wow ha, iniwan lang ang cellphone sa floor? O O Buti walang kumuha. Dahil kung may kumuha, baka di ko matatapos ang kung ano mang kababalaghang ginagawa ko ngayon. "Rooftop" Yun lang ang nakalagay. Wait lang... Go. To. The. Rooftop? Napatingala ako. Rooftop. Matagal na akong di nakapunta dun ah?

32 Sa Rooftop. Matapos ang years, nakarating na ako sa rootop. Grabe, nawala lahat ng kinain ko kanina = =" Ikaw ba naman tumakbo at maglakad ng ganito kahaba. Ewan ko na lang kung hindi ka pa mapagod sa lagay na yun. Binuksan ko na ang pinto at isang malakas na hangin ang sumalubong sa akin. *WHOOSH* "WAAAH!!!" Sigaw ko at hinawakan ng mahigpit ang bag ko. May bagyo ba ngayon? Wala naman eh - - Tumingin ako sa buong paligid. Asan ang mga tao? Pinagtritripan nanaman ba ako? "HOOOY! MAY TAO BA DITO?!" "HOOOOYYY!!!" Sigaw ko ng paulit-ulit pero walang sumagot.

33 *Ring Ring* Halos mataranta na ako ng biglang nag-ring ang cellphone ni Lance. Ako naman eh agad agad sinagot. "Hello? Sino 'to?" Walang nagsalita sa kabilang linya. "Hello? May tao ba?" "Hello" Sabi ng tao sa kabilang linya. Medyo hindi ko nga maintindihan dahil parang bumubulong lang ang kausap ko. "Nag-enjoy ka ba sa ginawa ko?" Tanong niya "Okay lang... pero sayang ang effort kong tumakbo kanina - -" Tumawa siya. "Sorry. Di ko naman alam na di makiki-cooperate alarm clock mo eh" "Sino ka ba ha?"

34 "Hulaan mo" "Pakshet ka, sagutin mo ng maayos tanong ko!" "HAHA! CHILL LANG! May sasabihin ako sayo eh" "Ano yun?" Hinihintay ko ang sagot niya pero ang narinig ko na lang eh: *Toot Toot* WALANG HIYA! BINABAAN AKO?! "HOY! DI PA TAPOS USAPAN NATIN!!!" Sigaw ko. "Lily..." Napatigil ako sa kakasigaw. "Lance? Anong ginagawa mo dito?" "Well..." Sagot niya at napakamot sa batok niya. "I called you" Dagdag niya at pinakita ang phone niya. Lumapit pa siya sa akin at nagpippindot sandali at pinakita sa akin ang sent items. O O

35 S-Seryoso b-ba y-yan? "Hiniram mo lang ba yang phone mo?" "No. It's mine" >////////////< Di ko na alam ang sasabihin ko kaya di na ako makatingin ng diretso sa kanya. Nararamdaman ko ang mga hakbang niyang papalapit sa akin. "Lily..." Bulong niya at hinaplos ang kamay niya sa mukha ko. "I love you" Para bang nayanig ang mundo ko sa sinabi niya. Mahal niya ako? Weh? Di nga? "Joke yan, Lance? Kasi seryoso, bibigyan pa kita ng one chance para bawiin ang sinabi mo" Nginitian lang niya ako at dahan-dahang inangat ang ulo ko.

36 "Mahal kita, di mo lang alam" Nakangiti niyang sinabi at kasabay nun, ay ang pagdampi ng mga labi niya sa labi ko. Para akong nakuryente ng ginawa niya yun. WAAAAHHHHHHHHHHHHHHH!!!! HINDI KO ALAM ANG GAGAWIN KO!!!!! Sandali lang ang halik na yun at agad naman siyang lumayo sa akin. "Can you be my girlfriend?" Seryoso niyang tanong. Ngumiti ako. "Yes, I can be your girlfriend"

37 Ang Kuya Sa Jeep by ForeverInspirit. Ehem, ang storyang ito ay may halong Yadong. Joke. XD "Laureeeeeeeen! Uuwi ka na? Sabay ako!" "Tara tara! Baka makita natin yung Kuyang nakasabit sa jeep na sinakyan ko kagabi! *o*" Hi! Ako nga pala si Elixia Reien, nag-aaral sa Silver Academy, adik sa anime at KPOP, mahilig sa pogi, nagfafangirl kahit may exam, mahilig mag-lakwatsa at kumain, mahilig tumambay at marami pang iba. Lagi ko rin pa lang pinapalipad yung utak ko sa Korea. Dun kasi makikita ang asawa ko. Kim Jong Hyun ang pangalan niya. Also known as... J.R! <3 Okay, nag-fefeeling nanaman ako = = Anyway, kinaladkad ako ni Lauren pababa ng hagdan at nahulog pa ang isang kong sapatos na sumakto sa mukha ng school bitch na si Tiffany. Dahil nagmamadali na rin kami, kinuha ko na lang ang sapatos ko at nag-marathon papalabas ng school. "YOU BITCH!!!" Ayan, yan ang sinigaw niya nang ma-damage ang mukha niyang pangit. > > "WAH WAH!! YUNG JEEP!!! WAIT MANONGG!!! SASAKAY ANG MGA DYOSAAAAAAAAAAA!!!!!" - Lauren Binato pa ni Lauren yung mini bag niya at nashoot sa loob ng Jeep. Sakto namang napa-preno si Manong ng malakas tapos parang nag-slide ng sabay sabay yung mga nakasakay papunta sa harap. Jusko, nakakahiya naman ang ginawa ni Lauren = = "WAAH! HUMINTO SI MANONG! OHMAYGHAD! TARA LET'S GO!" Kamuntikan pa akong kapusin sa hininga nang bigla akong hatakin ni Lauren papasok sa Jeep. Tapos yung mga mukha ng tao: > > ---- (^0^)/ (= =") Napaupo ako sa tabi ng Kuyang naka-domo na hat. Nakatungo siya tapos may nakasalpak na earphones sa tenga niya. Pero mukha siyang baliw at ang lakas lakas ng tugtog = = Rinig na rinig ko! Wedding Dress pa nga eh. Pero kinikilabutan ako sa kanya = = Eh nakangiti ba naman. Mukhang ewan! Nakakatakot. Mukhang serial killer na may masamang binabalak! MWAHAHA! Pero okay lang kahit mang-holdap siya. Nokia 3310 ang gamit ko ngayon eh >:D

38 "Xia, paabot kay Manong. Libre na kita" Inabot sa akin ni Lauren yung 20. "Manong, bayad mo" Si Kuya sa tabi ko kinuha yung bente tapos siya ang nag-abot kay Manong. Emeghed. Ang lambot ng kamay! O O" Bading ba 'to? Pero hindi eh. Yung damit niya kasi... parang err. Model ng Bench yata ang pangarap nito. = = Nakablue polo siya tapos naka-open yung mga butones kaya REVEALING ng bongga ang abs o tabs ni Kuya. Walang sando-sando yan! Tumingin ako sa harap. Nagbubulungan yung mga babae tapos naghahampasan habang ngumunguso kay Kuya. Ay ang landi landi! Mga mahaharot! Naka-smirk si Kuya. Mukhang predicted na maglalaway sa kanya ang mga mahaharot na babaeng itey! Err. Nakakainis = = "Kuya. Kuyang nakahat na Domo" Siguro nagprocess pa sa utak niya na tinatawag ko siya. Sinilip niya ako sandali tapos tumingin ulit sa phone niya. AY ANG BASTOS MO KUYA. HALOS HUBO'T HUBAD KA NA NGA DYAN TAPOS GANYAN KA PA! Mag-hara kiri ka na nga! = = "Ano yun, Miss?" Tinanggal na niya yung earphones. "Pwedeng mag-butones ka? Hinahalay ka na kaya sa mga isip ng mga babae sa harapan mo or, pwede ka namang bumili ng sando eh. Asa public transportation ka hindi shooting ng YADONG (porn in Korean) " Diretso kong sagot. Mukhang naamaze siya sa sinabi ko. "Sure thing, miss" Nabuhayan ako ng loob. Yes! Di ko na pagtytyagaan ang abs-less niyang katawan! Jusko, si TOP nga hindi nag-totopless tapos siya... close to pagiging topless na! Nakakalurkey. "Pero wala akong balak i-butones 'to"

39 Yehe---wait. ANO?! "Psh. Di wag. Bahala ka. Mahalay ka sana ng bading" Sumilip ako sa bintana. Malapit na akong bumaba. Sinilip ko si Kuya. Naka-ear phones ulit siya. Tapos si Lauren, nakanganga tumtulo pa laway. Problema nito? = = Ngayon lang nakakita ng aspiring model ng Bench? Hinila ko yung tali pero di ako pinansin ng driver kaya sumigaw na lang ako ng PARA PO. Aish. Lumagpas pa tuloy ako = = Dinaanan ko lang si Lauren. Di nga yata ako napansin eh. Concentrated siya sa pagtitig kay Kuya. Pagkababa ko, nagulat ako at bumaba rin yung Kuya. Tapos nakasunod sa kanya yung mga girlaloo kanina. Eh? Naglakad na lang ako. Tapos nakasunod pa rin siya sa akin. What. The. Eff. = = Bilisan mo nga maglakad, Xia! Peste naman kasi. Dito ba yan nakatira? Ugh! Nang malapit na ako sa bahay, tumakbo ako ng mabilis at nahampas ko ng malakas yung pinto at nag-echo sa buong barangay. Tapos narinig ko naman ang mga hagikgikan ng mga babae kanina. May sinasabi sila. "I love you, Kris!" ata. Kris? Kris Aquino? XD "Hoy Xia! Sinisira mo ba yung pintuan ha?!" Napatingala ako. Andun si Kuya Elixir. "OO BAKIT MAY ANGAL?!" "PUMASOK KA NA NGA! MAY PAGKAIN SA BABA! NAGLUTO NA AKO!" Oo, ganyan kami mag-usap ni Kuya. Megaphone to Megaphone. And yep, naririnig kami parati ng kapitbahay. Pero paki ko ba! Pumasok ako sa loob ng bahay. Kumuha lang ako ng pagkain tapos dumiretso ako sa terrace. Mga 10 minutes na siguro ako nandun. Enjoy na enjoy ko pa nga yung pagkain ko. As in yung tipong parang Lion na hindi pa nakakakain for 10 years. Pero naputol ang pagkain ko nang may ma-sense akong mali. At pagtingin ko, nakita ko sa terrace ng kabilang bahay si Kuyang baliw.

40 Nakatingin siya sa akin. Nakatingin din ako sa kanya. Kaya in short, nakatitig kami sa isa't isa. Sabay kaming umiwas ng tingin at napatakbo naman ako pababa ng hagdan. O O AY SHT! NASA TAAS PA YUNG PLATO! NAKNG = = "Hoy Xia" "AY P*TA!" "Watch your mouth, young lady! Pasalamat ka't wala sina Mama dito at baka isang malutong na sampal ang dumamage dyan sa mukha mo" "Aish. What do you need?" "Aalis ako mamaya. May gig kami ng banda eh. Ikaw lang ang maiiwan. Kung gusto mo tawagin mo na lang si Lauren" "No. I'll be fine" "Sige sabi mo eh" Bumalik siya sa loob ng kwarto. Siguro mag-preprepare na rin. Si Kuya Elixir kasi, lead singer siya ng isang banda. And I swear to God, ang hot hot hot ng guitarist nila!!! Nakalimutan ko na yung pangalan. Basta gwapo siya! Actually, pareho kami ni Kuya na magaling kumanta at mag-gitara. Nag-voice and guitar lessons kasi ako nung bata pa lang ako. Dati nga, kasama ko pang kumanta ang childhood friend ko na si Astatine. Hindi ko na alam kung nasaan siya. Hmm... speaking of... asan na kaya si Astatine? *** 7pm. Mag-isa na lang ako sa bahay. Sa Makati pa daw ang gig ni Kuya kaya for sure mga 12 na yun uuwi. At dahil wala akong balak mag-stay sa loob ng bahay, umakyat ako at pumunta sa terrace. Dala-dala ko yung acoustic guitar na binigay sa akin ni Astatine. 12 years old ako nun. Nagsimula na akong tumugtog. ~ I sometimes walk and stop

41 I look around and our eyes meet I quickly turn my head away I look at my toes and then slowly look up ~ Si Astatine. Mabait siya. As in sobrang bait. Paminsan nga mas gusto ko pa siyang kasama kesa kay Kuya. Siya kasi yung klase ng taong pag alam nyang malungkot ka, hindi ka niya iiwan. Kung iiyak ka, iiyak din siya. Kaya nga mukha kaming tangang umiiyak sa gilid ng kalsada nung bata pa kami eh. ~ My eyes that get larger My lips that open up slightly My heart rings in my ears~ I always looked up to him as my older brother. Mas matanda kasi siya sa akin ng tatlong taon. Pero habang tumatagal, mas lalong nagiging weird ang pag-trato ko sa kanya. Pero what the hell kasi naman diba? Ilang taon ako nun? 8 years old? Anong alam ko naman nun? ~ 60 seconds is all I need for this story You came into my heart I don t doubt it That you took me away The time that wasn t short You re that kind of person A story that s enough for me I don t need any reasons You made my heart flutter and look for you That first time ~ Ang bobo ko pala talaga nung bata ako. Ni hindi ko man lang nagets yung ibig sabihin ng 'butterflies' sa stomach ko? I mean, every time he smiles, pakiramdam ko kakapusin na ako sa hininga. Pakshet kasi. Wrong timing talaga eh. ~ Your voice breaks off Your tears that slowly build up and fall over I hold you with my chest and stay there for a long time then slowly push you away ~

42 I was twelve. He was fifteen. Sinabi sa akin ni Kuya na kailangan ko nang kalimutan ang friendship sa pagitan naming dalawa. Masyado na daw kaming nagiging close. Tsaka... aalis na rin sila. ~ My empty eyes My two lips that are at a loss for words My heart stops at your sigh ~ I tried. Pero hindi ko kaya. Pag nakikita ko siya, automatic na namamanhid ang pareho kong tuhod at nawawalan ako ng kakayahang magsalita. As in mukha akong baliw na nag-hihingalo sa harapan niya. ~ 60 seconds is all I need for this story You disappeared from my life I didn t hold you back The time that wasn t short You re that kind of person A story that s enough for me I don t need any reasons You clearly sent it You said you were hurting and I let you go Our last time ~ Nakita niya. Kung gaano ako nahihirapan na masabi sa kanya ang lahat. Kaya... siya na mismo ang gumawa ng hakbang. "Xia... hindi mo na kailangang pigilan pa ang sarili mo... Alam ko... Alam ko..." ~ (My two stories) My hot and cold times (with you) They re both memories that you gave to me (My two stories) The same times, but with different sides of you My double-edged memories ~ Kahit anong mangyari, hindi ko makakalimutan ang lahat ng memories kasama siya. As in never. Kahit pa magka-amnesia ako, yun ang una kong aalahanin. Hanggang ngayon, hindi ko alam kung bakit niya kailangang umalis. At hanggang ngayon, wala man lang akong nagawa para sabihin sa kanya ang lahat ng nasa isip ko.

43 ~ 60 seconds is all I need for this story You came into my heart I don t doubt it That you took me away The time that wasn t short You re that kind of person A story that s enough for me You disappeared from my life I didn t hold you back The short amount of time that I saw your heart ~ Pagkatapos ng araw na yun, nawala na siya. Wala na. Umalis na siya ng hindi man lang nagpapaalam. Pagtingin ko sa bahay nila, wala nang tao o gamit. Nagmukmuk ako dun ng ilang oras. Pero this time, wala nang Astatine na sasamahan ako pag umiiyak ako. ~ 60 seconds is all I need for this story... ~ Tumigil na ako. Ay pakshet. Ayan nanaman. Umiiyak nanaman ako! Nag-punas ako ng luha. I stood up, nagkasalubong kami ng tingin ni Kuya sa Jeep. O///O Maayos ang itsura niya! Mayghad! Wala siyang suot na eyeliner or whatever. Naka-white shirt lang siya tapos may necklace na parang E na nakasabit sa leeg niya. Nakatingin siya sa akin. Humakbang siya papalapit sa dulo ng terrace nila. "ANG GANDA NG BOSES MO, MISS!" I smiled. Yung bahay na tinitirhan niya ngayon, dun nakatira sina Astatine dati. Kaya nga ayoko sa mga nakatira dyan eh. But I think, this guy, is fine. "Thanks!" "Okay na ba yung damit ko?" Saad niya sabay turo sa white shirt na suot niya. "Okay na!" Nag-thumbs up ako. "Wait lang! Bababa ako!"

44 Pinanuod ko lang siya. Natatawa ako. Err... sabi niya bababa lang daw siya? Sige na nga. Kesa naman ma-bored ako dito. Dinampot ko ang guitar at agad na bumaba sa first floor. Pagkalabas ko ng bahay, nandun na siya. Oh shet. Mas gwapo siya pag ganyan ang suot niya!!! "Hi, I'm Kris. Sorry sa ugali ko kanina. But really, I'm pretty amazed" "Xia. Call me Xia. Mas bagay nga sayo pag ganyan eh" "That's my alter ego" "Oh..." "Hey, wanna come with me?" "Saan?" "Sa park" "O-Okay" Ano na bang itsura ng park ngayon? *** Nakaupo kaming dalawa sa grass. Malamig ang simoy ng hangin. Lahat ng puno parang sumasayaw. At pinapatugtog ni Kris yung 60 seconds. Yung kinakanta ko kanina. "Your voice is really amazing by the way" "Uh... thanks" Mukha naman siyang friendly. Pero swear, gusto ko siyang ihulog sa jeep kanina. "Elixia ang whole name mo diba?" "Paano mo nalaman?"

45 "Well, my brother told me" "So stalker ko ang Kuya mo?" I laughed. "Sort of" Tumawa rin siya. "Ano nga pa lang pangalan ng Kuya mo?" "Allen" Okay, not familiar. XD Siguro pag i-gregrade ko si Kris, mga B+ ang ibibigay ko sa kanya. Masaya siya kausap. And it's really weird for a guy na makinig ng KPOP songs. At alam pa niya yung lyrics and dance steps. Sinayaw nga niya sa harapan ko yung History ng EXO eh. He's freakin hot. "Well, dito na ako" Tumigil kaming dalawa sa paglalakad. Hinatid na ako ni Kris sa bahay. 9PM na rin kasi eh. "Wokay, see you tomorrow" Nagkatitigan kaming dalawa. "Di ka pa aalis?" "No. Hinihintay kitang pumasok sa loob ng bahay niyo eh" Okay, pahiya. "S-Sige. Bye" Times 100 ang kabagalan ko sa paglalakad. Shet. Mukha akong tanga dito XD "Xia!" Tumigil ako.

46 "Bye" He grinned. "Ang weird mo! HAHAHA! Bye na nga!" Sinara ko na yung gate. WAAH! SHET OMAYGHAD. Di na ako magtataka kung bakit crush siya ni Lauren! *** 8 months after... Nakakatamad ikwento ang buong pangyayari. Basta. Naging friends kami ni Kris, nagaaral pala siya sa school ko, kilala na siya ni Kuya at nakakapasok na ako sa loob ng bahay nila. Mag-isa lang pala si Kris. Pinapadalhan lang siya ng pera ng mga magulang niya tapos ang kasama niya lang sa bahay ay yung mga katulong at sekyus. So in short, loner nga talaga siya. "Xia, kanina ka pa? Pasok ka muna" Binuksan ni Kris yung pinto. "Come in" Hinatid ako ni Kris papunta sa living room. "Wait lang, Xia. Give me 10 minutes" Weird din ang itsura ng bahay nila. Maraming kwarto ang di pwedeng buksan which is really... mysterious? I mean, kaibigan niya naman ako pero bakit hindi ko pwedeng makita yung ibang kwarto? Nilibot ko ang buong living room. Ang boring. Umakyat na lang kaya ako? Hmm... oo nga. Wala naman sigurong mangyayari eh. Pinuntahan ko yung kwarto ni Kris. Shet, ang laki mayghad! Pwedeng matulong ang 50 na tao dito! Infairness, organized. Pero... ito rin ang kwarto ni Astatine dati. May nakita akong picture frame na nakabaligtad. Baliw talaga si Kris. Hindi dapat binabaligtad ang picture frame noh. Nilapitan ko yun at pinulot. "XIA!" Sa sobrang gulat ko nabitawan ko yung picture frame at nagkalat sa paligid ko ang mga bubog. Tumingin ako kay Kris. "What the fuck?" Saad ko.

47 "Xia, I can explain" Bakit...? Bakit ni minsan hindi niya nabanggit sa akin? Pinapaasa lang ba niya ako? Alam kong alam niya ang nararamdaman ko. Pero... hindi ko ineexpect na itatago niya sa akin ang totoo! "Seriously? Kris? You lied to me?" "Xia..." "No. Sinungaling ka!" "Ang sabi niya, as long as hindi mo malalaman, walang problema!" "So ganun? Anong hinihintay mo? Na malaman ko ang totoo? Kris, bakit?" "Xia... let me explain please" "You should have told me earlier! Para di na ako umasa!" Humakbang ako ng isang beses. May isang bubog na tumagos sa sapatos ko. "Ack!" "Xia!" "NO! WAG KANG LALAPIT!" Kahit pa dumudugo ang isa kong paa, nagawa ko pang tumakbo papalabas ng bahay nila. Pero naabutan ako ni Kris. Ano ba naman ang laban ko sa kanya? Eh malamang, ang bilis niya tumakbo. "Wag mo naman akong talikuran, Xia" Sinampal ko siya. "EIGHT MONTHS. EIGHT MONTHS ANG HININTAY MO BAGO MO NAISIPANG SABIHIN SA AKIN 'TO?! WHAT IF HINDI KO NAKITA YUNG PICTURE?! EDI SANA HANGGANG NGAYON NAUUTO PA RIN AKO NG BAWAT SALITANG BINITAWAN MO!"

48 "Xia..." "BAKIT HINDI MO SINABI SA AKIN NA KAPATID MO SI ASTATINE?!" (LOL BAKA INIISIP NIYO MAY KABET SI KRIS XD) Yung picture... nandun si Astatine habang nakahiga sa isang ospital bed at may kung ano-anong nakadikit sa kanya. Tapos nasa tabi niya si Kris at hawak hawak ang isa niyang kamay. "Ilang beses mong pinagdiinan sa akin ang mga thoughts na buhay pa si Astatine. Para ano?" "Pinapunta niya ako dito dahil gusto niyang sumaya ka" "Sumaya? Mukha ba akong masaya? HA?! Sabihin mo nga, Kris, asan si Astatine?!" Umiwas siya ng tingin. "He's dead" Namilog ang pareho kong mata. "What?" I laughed. "Wag kang magsinungaling, Kris!" "CAN'T YOU GET IT?! HE'S DEAD! THAT'S WHY I'M HERE. HE ASKED ME TO MAKE SURE THAT YOU ARE HAPPY. HINANAP KITA. SINUBUKAN KONG MAKUHA ANG ATENSYON MO. EVERYDAY KITANG HINIHINTAY SA SAKAYAN NG JEEP AT SA TUWING NAGKAKASABAY TAYO, HINDI MO AKO PINAPANSIN!

49 ALAM MO BA KUNG GAANO KAHIRAP GAWIN ANG LAST WISH NIYA?! I LIED TO YOU SO YOU COULD BE HAPPY!" "Mukha ba akong masaya? Si Astatine lang ang lalakeng mamahalin ko at kahit anong gawin mo, hindi kayo magkatulad" "Talaga? Akala ko..." "Tingin mo ba mahal kita? Sa tingin mo ba maiinlove ako sayo pag sa tuwing nalulungkot ako eh ikaw ang unang nag-cocomfort? Tingin mo ba pag ginaya mo ang pag-uugali ni Astatine eh mamahalin na kita?" "Mahal mo ako, Xia. Alam ko yun" "No! Hindi kita mahal, Kris" Lumapit siya sa akin at hinatak ako papalapit sa kanya. Nagdampi ang parehong labi namin. Hinahampas ko siya ng paulit-ulit pero ayaw niya pa rin akong bitiwan. "Xia, kailangan mo na siyang bitawan. Wala na si Astatine" Hinawakan niya ako sa parehong balikat. "Wala na siya. Pero andito ako. Hindi ba pwedeng ako na lang?" "Kris..." "Akala ko isa ka lang normal na babae pero hindi eh. Alam ko kung gaano mo kamahal si Astatine pero kayang kaya ko namang tapatan yun eh. Kung bubuksan mo lang sana yang puso mo sa ibang tao, edi sana hindi ka na magkakaproblema kahit pa malaman mong patay na siya" Hindi ako sumagot. Niyakap ko siya ng sobrang higpit at tsaka umiyak ng sobra-sobra. Wala na si Astatine... pero... kaya ko nga ba talaga siyang kalimutan? *** Awkward na ang atmosphere sa aming dalawa ni Kris. Si Lauren naman, pabalil-balik ang tingin sa aming dalawa tapos hihinga ng malalim. Sinusubukan nga niyang mabalik ang happy atmosphere pero pareho kami ni Kris na parang namatayan. (Eh namatayan naman talaga)

50 "Come on guys. So ganto na lang? Mukha tayong tanga dito. Hindi nagpapansinan. Pwede ba? Ikaw kasi Xia, mag-move on ka na! Kaya na nga umalis si Astatine eh. Tapos ikaw naman, Kris. Bakit ka kasi nagsinungaling? Ayan tuloy! Hinintay mo pa kasing mainlove ka sa best friend ko eh! Hay nako!" Inayos ni Lauren yung gamit niya. "Teka, saan ka pupunta?" "Aalis na ako. At kayong dalawa, hindi kayo aalis sa bench na 'to hanggang hindi kayo nag-uusap. Okay?" "Pero--" "Wala nang pero-pero! Bye!" Mabilis na umalis si Lauren. At naiwan kaming dalawa ni Kris. Nasa magkabilaang dulo kami ng Bench at magkatalikod. Malakas din ang ihip ng hangin. Kakaunti na lang ang mga estudyante. Mostly kasi tapos na na ang klase. "Ack!" Napatingin ako kay Kris. Nakatingin siya sa akin. Tapos umiwas ako ng tingin. "Xia" Huminga siya ng malalim. Tumayo si Kris at lumipat sa harapan ko. "Xia" "What?" "Can we talk?" "We are talking" Napasinghap siya. "I'll make it short. First of all, hindi ko naman talaga planong mag-sinungaling. Dapat kasi makikipagkaibigan lang ako sayo tapos sasabihin ko na ang totoo. Pero sa tuwing nakikita kita, alam kong masasaktan ka pag malalaman mo ang totoo. Kaya nga hindi ko kayang sabihin. At... hanggang sa... mainlove na ako sayo. Xia, mahal kita. Kaya kong i-fill up ang lahat ng pagkukulang ni Kuya. Hindi kita iiwan" "Wala kang sakit?" Natawa siya.

51 "Wala" Paulit ulit ang paghinga ko ng malalim. Tumingin ako sa kanya. "Uh..." "Anong masasabi mo?" I smiled. "Sige na nga. You'll take your chance > >" "Talaga?" "Oo nga!" "YES!" Niyakap niya ako ng mahigpit. Naramdaman ko ang hininga niya sa tenga ko. ~ Beautiful Girl you re smiling next to me, I like you so much You are dazzling, you are beautiful I want you so I can steal you Cause you are my Special special special special special girl Special special special special special girl ~ "I love you, Xia" Siguro nga ito na ang tamang panahon para mainlove na ako sa iba. Mabait naman si Kris eh. At pinaubaya na ako ni Astatine sa kanya. Si Astatine, siya ang Kuya sa Kabilang Bahay noon pero si Kris... siya ang Kuya sa Jeep <3

52 Ang Poging Transferee by ForeverInspirit. Hindi ko ba alam kung bakit kada may nagsasabing "UY MAY POGI!" Automatic na lilingon ang halos kalahati ng girls. Take note, kalahati. Kahit umupo ka lang sa isang sulok, ma-oobserbahan mo na yan. Animo'y ngayon lang nakakakita ng gwapo sa buong buhay nila. Aminado ako na paminsan-minsan eh pag nakakakita ako ng pogi, may 'kilig' feeling pero pag nalaman kong isa syang arrogante, nakakairita, walang kwenta, mayabang, masyadong feelingero, nakakalimutan ko na agad na napogian pala ako sa taong yon. Siguro ito na ang main reason kung bakit hanggang ngayon, wala pa rin akong boyfriend ni isa. Nga pala, baka iniisip nyo kapogian ang unang factor para maging boyfriend ko. Well, I have to admit yun naman talaga ang una nating napapansin sa ibang tao diba? Ang physical appearance nila. "Alam mo ba, nag-hook kami ng bf ko kagabi! It's so fun" Ehem. Ang R-18 girls papalapit sa akin. Ang R-18 girls. Halata pa lang sa pangalan, alam mo na agad na sila ay isang pair ng mga babaeng walang inatupag kundi maglagay ng make-up sa mukha at akala mo nag-iimpersonate sila ng mga clowns at palagi silang 'look-out' sa mga pwede nilang maging boyfriend. "Really? Kamusta naman? Is he a good kisser?" Nakakadiri po ang usapan nila. Hindi pambata! Wag gagayahin. Yung babaeng unang nagsalita, sya si Malan Dy. Hindi ko alam kung destiny ba ang may kasalanan at swak swak ang pangalan nya sa kanyang ugali o sadyang napagtripan lang ng mga magulang nya ang pangalang Malan. Ang pangalawang nagsalita ay si Natalie. Pero wait, hindi din pangkaraniwan ang pangalan nya. Sa totoo nga lang, nung unang beses kong narinig ang kanyang surname di ko napigilan ang sarili ko at bumulaslas bigla ang

53 tawa ko. Akala nga ng teacher ko eh sinapian ako ng masamang espiritu. Napa-harlem shake tuloy ako sa loob ng classroom. Anyway, ang kanyang fullname ay... *drumroll* NATALIE... SAUD! Ang weird weird ng pangalan nila but I think, pareho lang kami. Hindi naman sa sobrang weird ng pangalan ko pero it's sort of 'uncommon' for teens. "Yuck, eww. Look oh, andyan na yung Wilma girl" Tiningnan nila ako mula ulo hanggang paa sabay irap. Susme, kala mo naman napakaganda nito! Pero hindi ko sya pinansin. Sabi ng aking inay, dapat daw may breeding kahit inaalipusta ka na ng mga mayayamang yan, don't stoop down their level. Siguro naman alam nyo na ang pangalan ko? Seryoso, Wilma talaga. It's not a nickname or whatever. Dumiretso na lang ako sa loob ng classroom kesa hintayin ko pang kumulo ang dugo ko sa dalawang yon. Sa may last row ako nakaupo sa tabi ng bintana. Yung parang mala-anime ang peg. Atsaka doon, wala masyadong mga epalogs na palagi akong pinag-tritripan. Dun kasi sila nakaupo sa harap, nagpapacute sa teacher para makapasa. Tss. "KYAAAA! OMAYGAD! ANDYAN NA SYA! ANDYAN NA SYA!" Kinuha ko ang MP3 player ko sa aking bag na palagi ko talagang dala. Sinalpak ko ang earphones sa aking tenga at instant WORLD OFF ako. I don't talk to anyone lalo na't naka-earphones ko. I feel at peace everytime I listen to music. It's the only chance I can escape the real world. Tuloy tuloy pa ang tilian na nagaganap sa labas for ten minutes. Nakakaloka, hindi ba sumasabog ang lalamunan nila sa kakatili? Gasgas na gasgas na siguro ang voice box nila. = = "Excusez-moi"

54 Hinuhum ko pa ang kantang pinapakinggan ko. Grabe, ang taas ng boses ni Demi Lovato. Nakakahiya naman ang singing skills ko kumpara sa kanya. Pakiramdam ko tuloy wala talaga akong talent na matino, maliban na lang sa pagkain at pagtulog. "Excusez-moi" Punyatera. Sino ba yang Excusez-moi ng Excusez-moi? Nakakainis. Parang sirang plaka! Ang tagal ma-expire ng unli! = = Tumingala ako para makita kung sino ba yung adik na paulit-ulit ang sinasabi. Sakto, pagkatingala ko, nagkasalubong ang mata ko at ng isang anghel na inihulog galing langit. De joke, foreigner yata 'to. Halata sa brown na buhok at color bluish something nyang mata. Ako pala ang kinakausap nya = = "Puis-je m'asseoir ici?" (May I sit here?) Nakashabu yata 'to. Anong pinagsasabi nya? Something something boom shakalaka waka waka eh eh? Alien yata ang isang 'to. Di ko maintindihan ang lenggwahe nya. "Kuya, hindi kita maintindihan" Nakatitig lang sya sa akin at inulit ulit ang sinabi nya kanina. "Ay potek!" Napailing na lang ako. Kaloka, ang aga aga napapasabak ako sa pagiintindi ng alien language. Filipino at English lang ang alam ko! Mukhang nagets naman ni Kuya na hindi ko sya naiintindihan kaya ang ginawa nya, tinuro nya ang upuan sa tabi ko at sinabing, "Sit" tapos tinuro nya ang kanyang sarili, "Me". Sit? Me? Teka... baka naman may I sit here ang sinabi nya kanina?

55 "Ahhh. Okay okay" Nag-thumbs up na lang ako. Mukha kaming mga eng-eng dito = = Nginitian nya ako atsaka nilapag ang back-pack nya sa armchair at umupo. Yung mga babae naman, pinapaulanan nanaman ako ng mga makamandang na titig. Psh, mga inggit! Kasalanan ko ba na gusto nya sa akin tumabi? *** Boy's PoV. (English ang gamit ko dito ah. XD Dudugo ilong ko at maloloka kakahanap ng French translation eh) I feel uneasy. I feel weird. Why do people kept staring at me? They gave me these meaningful looks as if I came from another planet. I guess, transfer students from other countries are uncommon in this place. Particularly, French transfer students. I'm William. My name really does sounds prince-like but, it's a common name for me or probably it's only common from where I came from. I am a full French no half-asian or whatsoever. I have brown hair and blue eyes. I look normal but I stand out among the crowd in this school. Everywhere I go, there are eyes following me, girls giggling, boys staring daggers at me. I don't get the whole 'I'm a transferee, notice me' thing. I hate it when they look at me. I never liked too much attention. Never will, never shall. I walked along the hallways and it really is obvious that most girls give me this annoying seductive looks. Geez, are they even normal? Looking at me like that gives me the idea that some girls here are extremely scary. "3-A" I whispered as I stopped in front of the room. Yeah, even though I already stopped walking, the whispers and giggles didn't.

56 They gave me enough space that I can open the door and enter the room. There's only one person inside. A girl, with black earphones in her ears. I guess she's not that friendly judging the ice-like atmosphere around her. But because of that, she's the only one I can ask where to sit since I'm pretty sure the other girls have a devious plan for me. I walked into her direction but she didn't notice me. She looks like she's drifting into another world but I still tried to talk to her. Oh, my English is not that good. I'm still practicing it. After repeating the same sentences, she finally realized that I'm talking to her but it also consumed another few minutes for her to analyze what I'm trying to say. Geez, this one is very cold and hot-headed person. She just raised her thumbs up in the air. I think that means it's okay for me to sit beside her. Finally, the atmosphere kind of changed but it still is heavy. Probably because my seatmate is an ice princess or most of the kids outside are still looking at me. "This is gonna be a very look day" I sighed and crashed my head into my desk. *** I hate introductions. They made me stood up in front for half an hour since they asked a lot of things about me! They even asked what type of girl do I like. I'm pretty sure the only informations required for introductions are name, likes and dislikes. Not your dog's name, your address while you're still in France... But I suddenly felt calm when I settled my gaze on Wilma. P.S, she didn't tell me her whole name but I knew what her first name was when she was called by the teacher earlier. There's something very soothing about her. I don't know what but I feel easy around her.

57 "Okay, class dismissed" Everyone stood up and greeted the teacher goodbye. It's already lunch and girls--most girls-- took this opportunity to ask me if I'm willing to eat lunch with them. I kept on looking at Wilma, hinting her to tell them that we're eating lunch together even though, that's not actually true. But there is no way I'm going with these girls! "I-I'm sorry but I prefer eating alone" They protested at first but in the end, they left me alone. Sigh, I feel safer now. "You should've saved me back there" "May sinasabi ka ba?" She replied. May what? I can't understand her. "Nothing" Geez, I think I'll have a hard time interacting with her = = *** Wilma's POV. Nakakaloka ang Kuyang 'to! English ng english or french ng french pero most of the time, French pa ang gamit nya! Ano namang magegets ko dun? Anong tingin nya sa akin, maraming alam na lenggwahe? Pag mag-uusap kami, parang telekinetic skills lang yata ang ginagamit namin. Eh pano, pag nagsasalita sya wala akong maintindihan kahit isa = = Kaya ayun, mukha kaming eng-eng na nag-eeye to eye contact during class. Pati nga teacher na-weweirduhan na din eh.