Liksyon 12 para Disyembre 23, 2017
DIYOS Roma 12:1-2 Roma 13:11-14 ANG IKALAWANG PAGDATING ANG KAUTUSAN In Roma 12-13, si Pablo ay nagsasalita tungkol sa Kristiyanong mga relasyon sa... IGLESIA IBA Roma 12:3-8 Roma 13:8-10 MGA AWTORIDAD Roma 12:9-21 Roma 13:1-7
Kaya nga, mga kapatid, ipinamamanhik ko sa inyo, alangalang sa mga kahabagan ng Dios, na inyong iharap ang inyong mga katawan na isang haing buhay, banal, na kaayaaya sa Dios, na siya ninyong katampatang pagsamba. At huwag kayong magsiayon sa sanglibutang ito: kundi magiba kayo sa pamamagitan ng pagbabago ng inyong pagiisip, upang mapatunayan ninyo kung alin ang mabuti at kaayaaya at lubos na kalooban ng Dios. (Romans 12:1-2)
Nais ng Diyos na makilala natin na siya ay may karapatan sa isip, kaluluwa, katawan at espiritu sa lahat na ating pagaari. Tayo ay Kaniya sa pamamagitan ng paglalang at sa pamamagitan ng pagtubos. Bilang ating Manlalalang, Kaniyang inaari ang lahat ng ating serbisyo. Bilang ating Manunubos, Siya ay mayroong pag-aari ng pag-ibig pati na rin ng karapatan ng pag-ibig na walang kapantay... Ang ating mga katawan, ating mga kaluluwa, ating mga buhay, ay Kaniya, hindi lamang dahil ang mga ito ay Kaniyang malayang kaloob, ngunit dahil walang humpay na binibigyan tayo Niya ng Kaniyang mga benepisyo, at pinagkakalooban tayo ng kalakasan upang gamitin ang ating mga kakayanan... Hindi ba tayo, pagkatapos, ibigay kay Cristo ang mga bagay kung saan Siya ay namatay upang tumubos? Kung iyong gagawin ito, Kaniyang pagmamadaliin ang iyong konsensya, papanibaguhin ang iyong puso, papakabanalin ang iyong mga pagsinta, dadalisayin ang iyong kaisipan, at ilagak ang lahat ng iyong kapangyarihan sa gawa para sa Kaniya. Bawa t motibo at bawa t kaisipan ay dadalhin sa pagkakabihag kay Hesu Cristo. E.G.W. (God s Amazing Grace, August 25)
Sapagka't sinasabi ko, sa pamamagitan ng biyaya na sa akin ay ibinigay, sa bawa't tao sa inyo, na huwag magisip sa kaniyang sarili ng totoong matayog kay sa nararapat niyang isipin; kundi magisip na may kahinahunan, ayon sa kasukatan ng pananampalataya na ibinahagi ng Dios sa bawa't isa. Sapagka't kung paanong sa isang katawan ay mayroong tayong maraming mga sangkap, at ang lahat ng mga sangkap ay hindi pareho ang gawain: Ay gayon din tayo, na marami, ay iisang katawan kay Cristo, at mga sangkap na samasama sa isa't isa. At yamang may mga kaloob na nagkakaibaiba ayon sa biyaya na ibinigay sa atin, kung hula, ay manganghula tayo ayon sa kasukatan ng ating pananampalataya; O kung ministerio, ay gamitin natin ang ating sarili sa ating ministerio; o ang nagtuturo, ay sa kaniyang pagtuturo; O ang umaaral, ay sa kaniyang pagaral: ang namimigay, ay magbigay na may magandang-loob; ang nagpupuno, ay magsikap; ang nahahabag ay magsaya. (Roma 12:3-8)
Walang sinoman ang dapat na mag-ari sa kaniyang sarili bilang nakatataas sa kaniyang mga kapatid, dahil tayong lahat ay parte ng katawan ni Cristo. Bawa t isa sa atin ay may bahagi sa loob ng Iglesia, nakadepende sa mga kaloob na ating tinanggap: Ang ilan ay nakauunawa sa mga hula ng mas mabuti. Ang iba ay nakapaglilingkod sa kanilang mga kapitbahay ng may kadalian. Ang ilan ay nakapagtuturo ng mayroong mahusay na kasanayan. Mayroong mga tao na may kakayanang humikayat sa iba na gawin o itigil na gawin ang isang bagay sa pamamagitan ng mga salita, rason, at pakiusap. Mayroong kadalian sa ibang tao na magbigay ng kanilang pagaari na hindi naghahangad ng gantimpala. Ang ilan ay may kakayanang mamuno sa Iglesia ng may kadalian. Marami ang may kakayanang makiramay sa iba sa isang espesyal na paraan at magdala ng ligaya at kalakasan ng loob at pag-asa.
Ang mga birtud na na inililista ni Pablo sa Roma 12:9-21 ay isang panlabas na resulta ng tunay na Kristiyanong pag-ibig. ANG KRISTIYANO... nagpapakita ng tunay na pag-ibig. kinamumuhian ang kasamaan at nanghahawakan sa kung ano ang mabuti. loves others with brotherly love. rumerespeto at gumagalang sa iba. ay masipag, naglilingkod sa Diyos na may espirituwal na init. aagagalak sa pag-asa. ay matiyaga sa mga pagsubok. ay puno ng pananampalataya sa panalangin. tumutulong sa mga nangangailangan. ay mapagpatuloy. ipinagdadasal silang umuusig sa kaniya, sa halip na sumpain sila. nagsasaya kasama silang nagsasaya at nagluluksa kasama nilang nagluluksa. namumuhay na may maayos na relasyon sa kapuwa. ay hindi mapakumbaba; hindi naniniwalang alam niya ang lahat ng bagay. hindi gumaganti sa masama ng masama, ngunit maingat sa paggawa ng mabuti sa lahat. namumuhay ng may kapayapaan sa lahat. hindi naghihiganti, ngunit nag-iiwan ng silid para sa poot ng Diyos. ay hindi pinananagumpayan ng kasamaan, ngunit pinananagumpayan ang kasamaan ng kabutihan.
Ang bawa't kaluluwa ay pasakop sa matataas na kapangyarihan: sapagka't walang kapangyarihan na hindi mula sa Dios; at ang mga kapangyarihang yao'y hinirang ng Dios. Kaya nga't ang sumasalangsang sa kapangyarihan, ay sa utos ng Dios sumasalangsang: at ang mga nagsisalangsang ay magsisitanggap ng kahatulan sa kanilang sarili. Sapagka't ang mga pinuno ay hindi kilabot sa gawang mabuti, kundi sa masama. At ibig mo bagang mawalaan ng takot sa may kapangyarihan? gawin mo ang mabuti, at magkakamit ka ng kapurihan sa kaniya: Sapagka't siya'y ministro ng Dios sa ikagagaling mo. Datapuwa't kung ginagawa mo ang masama, ay matakot ka; sapagka't hindi walang kabuluhan ang pagdadala niya ng tabak: sapagka't siya'y ministro ng Dios, tagapaghiganti sa ikagagalit sa gumagawa ng masama. Kaya nga't dapat na kayo'y pasakop, hindi lamang dahil sa kagalitan, kundi naman dahil sa budhi. Sapagka't dahil dito ay nagsisipagbayad naman kayo ng buwis; sapagka't sila'y mga tagapangasiwa ng paglilingkod sa Dios, na nagsisipamahalang walang patid sa bagay na ito. Ibigay ninyo sa lahat ang sa kanila'y nararapat: buwis sa dapat buwisan; ambag sa dapat ambagan; takot sa dapat katakutan; puri sa dapat papurihan. (Romans 13:1-7)
Sa pamamagitan ng ilan nating mga kapatiran maraming mga bagay ang nasalita at naisulat na binigyang-kahulugan bilang nagpapahayag ng pagsalungat sa gobyerno at kautusan. Isang pagkakamali na ilatag ang ating mga sarili na bukas sa hindi pagkakaunawaan. Hindi matalino na patuloy na humanap ng kamalian kung ano ang ginawa ng mga pinuno ng gobyerno. Hindi natin gawain ang umatake sa mga idibidwal o mga institusyon. Kailangan nating magsanay ng dakilang ingat upang hindi tayo maunawaan bilang inilalagay ang ating mga sarili sa oposisyon sa mga sibil na awtoridad Tayo ay hindi kailangang sumalungat sa mga awtoridad. Darating ang oras kung kailan, dahil sa ating adbokasiya ng katotohanan ng Bibliya, tayo ay ituturing na mga traidor; ngunit huwag nating pabilisin ang oras na ito sa pamamagitan ng walang patumanggang mga kilusan na pumupukaw ng malaking poot at alitan. E.G.W. (Testimonies for the Church, vol. 3, sec. 6, Our attitude toward the civil authorities, p. 45-49)
Huwag kayong magkautang ng ano pa man sa kanino man, maliban na sa mangagibigan kayo: sapagka't ang umiibig sa kaniyang kapuwa'y nakaganap na ng kautusan. Sapagka't ito, Huwag kang mangangalunya, Huwag kang papatay, Huwag kang magnanakaw, Huwag kang mananakim, at kung mayroon pang ibang utos, ay nauuwi sa salitang ito, sa makatuwid baga'y Ibigin mo ang iyong kapuwa na gaya ng sa iyong sarili. Ang pagibig ay hindi gumagawa ng masama sa kaniyang kapuwa: ang pagibig nga ay siyang katuparan ng kautusan.. (Roma 13:8-10)
TANDAAN: ANG PAG-IBIG AY SIYANG KATUPARAN NG KAUTUSAN Ang Kristiyano ay kinakailangang magbayad ng lahat niyang pagkakautang, ngunit mayroong isang pagkakautang na hindi niya mababayaran: ang pagkakautang ng pag-ibig sa kaniyang kapuwa. Lahat ng kautusan ng Diyos ay nakabase sa prinsipyo ng pag-ibig. Samakatuwid, ang banal na kautusan ay hindi maipapangilin sa pamamagitan ng eksternal na pagtupad. Ang tunay na pagsunod ay kinasasangkutan ng puso at sa espiritu. Ang pagsunod sa kautusan ay hindi isang eksternal na pagsupil dito, ngunit ang pagkakaroon ng tapat na pag-ibig.
At ito, yamang nakikilala ang panahon, na ngayo'y kapanahunan nang magsigising kayo sa pagkakatulog: sapagka't ngayon ay lalong malapit na sa atin ang kaligtasan kay sa nang tayo'y magsisampalataya nang una. Ang gabi ay totoong malalim, at ang araw ay malapit na: iwaksi nga natin ang mga gawa ng kadiliman, at ating isakbat ang mga sandata ng kaliwanagan. Magsilakad tayong mahinhin, gaya ng sa araw; huwag sa katakawan at paglalasing, huwag sa kalibugan at sa kahalayan, huwag sa mga pagkakaalit at pagkakainggitan. Kundi bagkus isakbat ninyo ang Panginoong Jesucristo, at huwag ninyong paglaanan ang laman, upang masunod ang mga kahalayan noon.. (Roma 13:11-14)
Alalahanin na ang Ikalawang Pagparito ay malapit na, tayo ay hinihikayat ni Pablo na iwanan ang lahat ng ating kaduwagan, katamaran at sariling pagkakuntento sa ating likuran. Tayo ay hinihikayat ni Pablo na damitan ang ating mga sarili nang Panginoon nating Jesu Cristo ; iyon ay, upang panibaguhin ang ating relasyon sa Kaniya araw-araw. Ang Ikalawang Pagdating ay tila ba matagal kumpara sa ating inaasahan, ngunit hindi ibig sabihin noon na ang salita ng Diyos ay nabigo. Mayroong gawain na dapat gawin at mayroong mga kondisyon na kinakailangang matupad bago dumating si Cristo muli. Gayon pa man sa oras na ito, bawa t mananampalataya ay kinakailangang maranasan ang isang patuloy na pakiramdam ng kaiksian ng oras at ang panganib ng pagbabalik ni Cristo.
Ang mga sinserong Kristiyano ay hindi nagsasanay ng isang kaduda-dudang kabanalan. Sila ay puno ng sandata ng Panginoong Jesu Cristo at hindi pagpapatukso sa kahalayan ng laman. Ang pananabik kay Jesus walang-tigil na pagbabantay sa Kaniyang mga utos, katulad ng isang katiwala sa bukid na lumalapit sa kaniyang panginoon. Sila ay may kagustuhang pumunta sa mga lugar kung saan ang Kalooban ng Diyos ay manguna sa kanila. Hindi sila nagmamalaki. Sila ay naniniwala na ang lahat na kanilang pagmamay-ari ay hindi sa kanila kaalaman, mga talento, ari-arian, ngunit sila ay mga katiwala ng biyaya ni Cristo at katiwala ng iglesia sa ngalan ni Cristo. Sila ay mga mensahero ng Panginoon, liwanag sa kadiliman. Ang kanilang mga puso ay tumitibok kasabay ng dakilang puso ni Cristo. E.G.W. (SDA Bible Commentary, notes on Romans 13:14)