Copyright Bible Pathway Adventures 2015 May-Akda: Pip Reid Tagaguhit: Thomas Barnett Direktor ng Paglikha: Curtis Reid Tagasalin ng Wika / editor: Ronnie Saulon / Ramil Corpuz Ang Haring Muling Nabuhay Unang Lathala 2015 Salamat sa inyong pagbabasa ng aklat na ito at pagsuporta sa Bible Pathway Adventures. Kami ay isang organisasyong non-profit na tumutulong sa mga magulang at guro sa buong mundo upang maturuan ang mga bata tungkol sa Biblia sa isang masaya at malikhaing paraan. Ang mga tagasuportang katulad mo ang pinagkukunan namin ng pondo na aming ginagamit sa pagsasaayos at pagpapaganda ng aplikasyon, pagsasalin ng wika, at paglikha ng mga kuwento at mga materyales sa paggawa ng alagad para sa mga pamilya sa lahat ng dako. Lahat ng karapatan ay nakareserba. Walang bahagi ng lathalaing ito ang maaaring paramihin, at ipamahagi sa kahit anong paraan katulad ng pagpapa-xerox, pagrerekord, at iba pang elektronik o mekanikal na pamamaraan ng hindi humihingi ng pahintulot sa tagapaglathala maliban sa maikling pagbanggit sa nakapaloob na paguulat at ilang hindi komersyal na paggamit na pinapayagan ng batas ng pagmamay-ari ng isang akda. Upang humingi ng kaukulang pahintulot, sumulat sa tagapaglathala ng website na ito sa ibaba: www.biblepathwayadventures.com
Ang Haring Muling Nabuhay Wala na Siya rito sapagkat Siya'y muling nabuhay gaya ng Kaniyang sinabi. Halikayo't tingnan ninyo ang pinaglibingan sa Kaniya. (Mat. 28:6) Tumayo si Pilato, ang gobernador Romano sa Jerusalem, at hinarap ang mga tao. Sino ang gusto ninyong palayain ko? tanong niya. Si Barabas, o si Yeshua, ang hari ng mga Hudyo? Isang beses sa isang taon, nagpapalaya ang gobernador ng Roma ng isang bilanggo na pinili ng mga tao. Ipako si Yeshua! sigaw ng mga tao. Dahil nasulsulan ng mga punong saserdote ng templo, nagsimulang magkagulo ang mga tao. Kailangang magdesisyon nang madalian si pilato! Dalhin ninyo ang taong ito sa Golgota at ipako siya! Sigaw niya. Napangiti ang mga saserdote. Hindi nila gusto ang kanyang paraan ng pagtuturo na tinutuligsa ang kanilang mga batas na pinaghalong utos ng tao at tradisyon. Nagaganap na ang kanilangplano para mawala sa kanilang landas si Hesus. Ipinapasan kay Yeshua ang isang kaputol na kahoy at pinalakad siya sa kalsada. Magsisimula na sa Jerusalem ang paskuwa, kaya dagsa na ang mga bisita. Nagsiksikan sila para makapunta sa unahan at masilayan ang tanyag na gurong ito. Dahil bugbog-sarado na at nanghihina, nadapa si Yeshua at nabitawan ang kahoy na pasan. Nang makita ng mga sundalo na hindi na niya kayang lumakad pa, kinuha nila ang isang lalaki na ang pangalan ay Simon mula sa mga tao at sinabihang pasanin ang kahoy papunta sa Golgota. 1.
Napayuko si Judas sa tindi ng kalungkutan. Buong puso siyang umaasa na si Yeshua ang magpapabagsak sa mga Romano. Hindi niya nauunawaan na dapat munang maghirap ang Mesiyas bilang isang lingkod. Hinahangad niya at umaasa siyang magiging mananakop na hari si Hesus at magiging katulad ito ni Haring David. Ipinagkanulo ko ang aking Panginoon, sigaw niya. Wala siyang nagawang masama. Dala ang ilang piraso ng pilak na ibinayad sa kanya ng mga punong saserdote, nagmamadali siyang nagtungo sa templo. Itinapon niya ang tatlumpong pirasong pilak sa bakuran ng templo. Nagkasala ako! Ipinagkanulo ko ang isang inosenteng tao. Sumulyap ang mga lider ng relihiyon kay Judas, at pagkatapos ay tumalikod. Problema mo na yan, sabi nila. Ikaw ang nagdesisyon na ipagkanulo siya! Puno ng agam-agam at pagkalito, umalis siya sa templo at nagpakamatay sa isang bukid. Pagkaalis ni Judas, dinampot ng punong saserdote ang mga piraso ng pilak. May bahid ng dugo ang salaping ito, sabi nila, at labag sa ating kautusan na ilagay ito sa kaban ng Templo. Kinuha nila ang salapi at ibinili ng isang bahagi ng lupang ginamit upang mapaglibingan ng mga namatay na taga-ibang bayan. Ito ay nakilala bilang lupain ng magpapalayok. (Alam ba ninyo na ang pangalang Jesus sa Hebreo ay Yeshua? Ang buong pangalan niya ay Yehoshua, na ang ibig sabihin ay, Ang Diyos ang aking Kaligtasan.) 2.
Malaking grupo ng tao ang sumunod kay Hesus sa labas ng pader ng lungsod na tinatawag na Golgota. Sa Golgota ipinako ng mga sundalo ang dalawang lalaki sa isang poste dahil sa paglabag sa mga ipinaguutos ng bansang Roma. Ang nakalulunos na pagpaparusang ito ay tinatawag na pagpapako sa krus. Hinubaran nila ng damit si Yeshua, at ipinako ng mga sundalong Romano ang kanyang mga kamay sa isang pirasong kahoy. Ipinako din nila ang Kanyang mga paa sa isang nakatayong poste at ang dalawang pirasong kahoy na ito at bumuo ng isang krus. Gamit ang isang mahabang lubid, hinila pataas ng mga sundalo ang mga krus habang nakapako ang isang mamamatay tao at isang magnanakaw, isa sa Kanyang kaliwa at isa sa Kanyang kanan. Inilagay sa kanyang ulunan ang isang akrostik na nangangahulugang, Ito ang Hari ng mga Hudyo. Pumunta sila kay Pilato at sinabi, Huwag mong isulat na Siya ang Hari ng mga Hudyo. Ngunit umiling si Pilato. Alam niya na nagseselos ang mga lider ng relihiyong ito sa gurong ito na taga-galilea. Ang naisulat ko ay naisulat ko na, sabi niya sa mga ito. 3.
Nang umagang iyon, pumunta sa Jerusalem ang mga tao mula sa malapit at malayong lugar dala ang kanilang mga tupa para ialay sa Templo sa Paskuwa. Marami ang napapahinto at natatawa sa pagkakita kay Yeshua. Sisirain mo ang templo at itatayo mo ulit ito sa loob ng tatlong araw, sabi nila. Bumaba ka mula sa krus kung talagang ikaw ang Anak ng Diyos. Ang iba naman ay napapatingin kay Yeshua na hindi makapaniwala. Akala nami y dumating Siya upang ibagsak ang bansang Roma at maging hari ng Israel. Sa halip, binugbog Siya at ipinako sa krus. Tumalikod at pumasok ang mga tao sa lunsod. Hindi sila makatingin sa nakalulunos na tanawing ito. Dumating ang mga lider ng relihiyon upang laitin si Yeshua. Iniligtas Niya ang iba, ngunit hindi Niya mailigtas ang Kanyang sarili. Tingnan natin ngayon kung makakababa sa krus ang haring ito ng Israel! Ininsulto din Siya ng mga sundalo at ng isa sa dalawang magnanakaw na kasama Niyang ipinako sa krus. Kung talagang ikaw ang Mesiyas, iligtas mo ang sarili mo, at kami na rin. Ngunit ipinagtanggol si Yeshua ng isa sa dalawang magnanakaw at sinabi, Wala siyang ginawang masama. Sinabi sa Kanya ni Yeshua, Sinasabi ko sa iyo, sa araw na ito, isasama kita sa Paraiso. Kahit na pinagtawanan Siya ng Kanyang mga kaaway, mahal pa rin sila ni Yeshua at nais pa rin Niyang mamatay para sa kanilang mga kasalanan. Sa kabila ng matinding sakit na nararamdaman, nanalangin Siya, Ama ko, patawarin mo sila sapagkat hindi nila nalalaman ang kanilang ginagawa. 4.
Nang mag-tanghaling tapat, isang kakaibang kadiliman ang bumalot sa buong Jerusalem. Sa loob ng tatlong oras, hindi sumikat ang araw. Sa Templo, hinipan na ng mga saserdote ang kanilang tambuli upang ipaalam ang pagsisimula ng pag-aalay para sa paskuwa. Binuksan na ang malaking pintuan ng templo at ang libo-libong tao dala ang kanilang mga tupa na iaalay sa bakuran ng Templo. Nagpatuloy ang pag-aalay ng mga tupa para sa Paskuwa sa Templo hanggang hapon. Nagalay ang mga saserdote ng napakaraming mga tupa na halos hindi mabilang sa dami. Sa labas ng lunsod, nakapako pa rin sa krus si Yeshua na hindi nagsasalita ni gaputok man. Habang hinihintay ng mga sundalo na mamatay si Yeshua, kinuha nila ang Kanyang damit at pinagsapalaranan kung kanino iyon mapupunta. Walang anu-ano y sumigaw ng malakas si Yeshua, Elohi! Elohi! L mah sh vaktani? na ang ibig sabihin ay, Diyos Ko, Diyos Ko, bakit Mo Ako pinabayaan? Nilait Siya ng ilan at sinabi, Pakinggan ninyo, tinatawag niya ang propeta Elias! Tingnan natin kung darating si Elias upang ibaba siya mula sa krus. Ilang sandali pa ang nakalipas at sinabi ni Yeshua, Nauuhaw ako. Binigyan siya ng isang sundalo ng isang espongha na ibinabad sa suka at alak upang makainom, ngunit tumanggi Siya. Pagkatapos, sumigaw Siya ng malakas, Ama ko, sa Iyong mga kamay aking inihahabilin ang aking Espiritu. Iniyukayok Niya ang kanyang ulo at nalagutan Siya ng hininga. 5.
Sa paligid ng Jerusalem, may mga kakaiba at misteryosong pangyayari ang naganap. Isang malakas na lindol ang yumanig sa lunsod. Nabiyak ang mga bato at nahati ang lupa sa paligid ng krus at nagkalamat tulad sa isang napisang itlog. Nahati sa gitna mula sa itaas hanggang sa ibabang bahagi ang tabing sa templo. Ang tabing na ito ang naghihiwalay sa lugar sa Templo na tinatawag na Dakong Kabanal-banalan na naiiba sa lahat ng bahagi ng templo. Tanging ang punong saserdote lamang ang nakakapasok sa kabila ng tabing na ito ng isang beses sa loob ng isang taon. Sa Golgota naman, namangha ang sundalong Romano na nagbabantay sa lahat ng nangyayaring ito. Tunay ngang ito ang anak ng Diyos, sabi niya. Sa di kalayuan naman ay nakamasid ang Kanyang mga kaibigan at kapamilya, kasama ang Kanyang inang si Maria, si Maria Magdalena, at iba pang mga kababaihan na sumusunod sa Kanya mula sa Galilea. Nakatingin sila sa krus na nagdadalamhati at umiiyak para sa kanilang Panginoon. May isa pang trabahong dapat gawin ang mga sundalong nagbabantay sa tabi ng krus ni Yeshua. Binali nila ang tuhod ng mga kriminal upang mapabilis ang kanilang kamatayan. Pagtapat nila kay Yeshua, nakita nilang patay na ito kaya hindi na nila binali ang Kanyang mga tuhod. Sa halip, inulos nila ng sibat ang Kanyang tagiliran. Bumulwak ang tubig at dugo sa bahaging sinibat. Nabuhos ito sa lupa at nagtuloy sa mga siwang ng lupa. 6.
Nang hapong iyon, isang lihim na alagad ni Yeshua na nagngangalang Jose ang nagmamadaling nakipagkita sa gobernador ng Roma. Si Jose ay isa sa mga kasapi ng grupo ng mga Hudyo na tinatawag na Sanedrin. Hindi siya sumang-ayon na ipapatay si Yeshua. Matapos makaipon ng lakas ng loob, lumapit si Jose kay Pilato upang hingin ang katawan ni Yeshua. Nagulat si Pilato nang malamang namatay na si Yeshua. Totoo ba? tanong niya sa sundalo. Ang mga ipinako ay kadalasang mas matagal mamatay. Nang marinig ni Pilato ang mga bagay na iyon, ipinagutos niya na tanggalin na ang katawan ni Yeshua sa krus at ibigay kay Jose. Sa tulong ng kanyang kaibigang si Nicodemo, maingat na binalot ni Jose ang katawan ni Yeshua ng tela na gawa sa kayong lino, at inilagay sa kanyang sariling libingan na iniukit sa malaking bato. Sa di kalayuan ay natatanaw ng mga kababaihang taga-galilea kung saan inilibing ang katawan ni Yeshua. Pagkatapos ay nagmadali silang bumili sa bayan ng mga gagamitin sa paglilinis ng kanyang katawan. Bago magdilim ay iginulong nina Jose at Nicodemo ang isang malaking tipak ng bato upang takpan ang libingan ng walang sinuman ang makapasok o makalabas sa libingan. Nang oras ding iyon, nabalot ang buong Jerusalem ng usok ng mga iniihaw na karne ng tupa para sa Paskuwa. Nagsama-sama ang mga tao upang alalahanin kung paano sila nilingap ng Diyos at tinulungan upang makatakas ang kanilang mga ninuno sa pagkaalipin sa Egipto. 7..
Kinabukasan, nagmamadaling nakipagkita ang ilang lider ng relihiyon kay Pilato. Kahit patay na si Yeshua, natatakot sila na baka nakawin ng Kanyang mga alagad ang Kanyang bangkay. Sabi ng taong ito, Siya ay muling mabubuhay, sabi nila kay Pilato. Bigyan mo kami ng mga sundalo para magbantay sa libingan, baka magtangka ang Kanyang mga alagad na nakawin ang kanyang bangkay at sabihing bumangon siya mula sa mga patay. Umupo si Pilato sa kanyang upuan at matamang nag-isip. Ayaw niyang magpasimuno ng kaguluhan sa gitna ng Pista ng Tinapay na Walang Lebadura ang mga alagad ni Yeshua. Humayo kayo at bantayan ang libingan, sabi niya sa kanyang mga sundalo. Gawin ninyo itong ligtas at siguraduhin ninyong walang makakalapit. Nagmartsa papunta sa libingan ang mga sundalong Romano at nilagyan ng bakal na tulos ang batong pintuan ng libingan upang hindi ito mabuksan. Pagkatapos ay binantayan nila nang husto ang libingan upang walang sinuman ang makalapit upang nakawin at itakas ang bangkay. 8.
Makalipas ang tatlong araw ng mamatay si Yeshua, isang malakas na lindol ang muling nagpayanig sa buong Jerusalem. Isang malakas na liwanag ang bumalot sa libingan, at biglang lumitaw ang mga anghel mula sa langit na may nagniningning na liwanag na gaya ng kidlat. Nahintakutan ang mga sundalong nagbabantay sa libingan. Bumulagta sila sa lupa na parang mga patay. Kasabay nito nabuksan at lumabas sa libingan at lumakad sa lungsod ang mga banal na matatatagal nang patay. Nang magising ang mga sundalo, wala na ang mga anghel. Naigulong na ang batong nakatakip sa libingan at wala ng laman ang libingan! Nagmamadali silang pumunta sa lungsod sa mga punong saserdote at ibinalita ang nangyari. Ngunit masyadong abala sa kanilang gawain sa templo ang mga saserdote. Ito ay Araw ng Unang Bunga, at ito rin ay isang pista kung kailan nagpapasalamat sila sa Diyos para sa masaganang ani. Sa araw na ito, iwinawagayway ng punong saserdote ang unang ani sa harapan ng Diyos sa templo. Nasa labas ang mga kinakabahang sundalo na naghihintay na matapos ang seremonya. 9.
Iginulong ng anghel ang pinto ng libingan, ang paglalahad ng mga sundalo ng makaharap nila ang mga saserdote. Ang libingan ay wala nang laman. Hindi namin alam kung saan napunta ang Kanyang bangkay. Itinaas ng punong saserdote ang kanyang kamay upang patahimikin ang mga sundalo. Hindi sila naniniwala sa mga anghel o sa kabilang buhay pagkatapos ng kamatayan. Hindi natin pwedeng sabihin sa mga tao na nawawala ang katawan sa libingan. Maaaring maniwala silang ang taong ito ang Mesiyas at balikan kami. Sumang-ayon ang mga saserdote. Ayaw nilang magkagulo ang mga tagasunod ni Yeshua sa panahon ng pagdiriwang ng Pista ng Unang Bunga. Sa halip, nakaisip sila ng isang tusong plano. Iniabot sa mga sundalo ang malaking supot ng salapi, sinabi nila, Sabihin ninyong dumating ang mga alagad ng gabing natutulog kayo at ninakaw ang bangkay. Nagtinginan ang mga sundalo na nag-aalala. Hindi sila sigurado kung gusto nila ang ganitong ideya. Para sa mga sundalong Romano, ang sinumang makatulog sa oras ng pagbabantay ay hahatulan ng kamatayan. Huwag kayong mag alala, sabi pa ng mga saserdote. Kung makarating man kay Pilato ang pangyayaring ito, kami ang bahala sa inyo. 10.
Sa takot na mga punong saserdote naman ang umaresto at magparusa sa kanila, nagtago sa loob ng isang bahay sa Jerusalem ang mga alagad kung saan hindi sila makikita ng mga sundalong Romano. Tumangis sila at nanalangin para sa kanilang pumanaw na guro. Kahit maraming beses ng sinabi na Yeshua na mamamatay Siya at muling mabubuhay, hindi pa rin nila ito lubos na nauunawaan. Walang anu-ano y biglang nabuksan ang pinto at pumasok si Maria Magdalena. Habang hinahabol ang paghinga, kanyang sinabi, Nakita ko ang Mesiyas! Nang umagang iyon, nagpunta siya sa libingan upang ayusin ang bangkay ni Yeshua at lagyan ng pang embalsamo. Ngunit laking gulat niya nang makitang naigulong na ang batong nakatakip sa libingan at wala na itong laman. Tumakbo siya pabalik sa bayan upang sabihin ang nasaksihan sa mga alagad, ngunit si Pedro lamang at si Juan ang sumama sa kanya sa libingan. Nakita nila ang libingang walang laman, ngunit hindi nila nakita si Yeshua. Nang muli silang magkita, may balita si Maria, Isang lalaking hindi ko kilala ang lumapit sa akin, sabi niya, Akala ko y isa Siyang hardinero, pero ang Mesiyas pala iyon! Bago pa siya matapos sa pagsasalita, dumating sa bahay ang iba pang kababaihan. Maaga pa ng araw na iyon, pumunta sila sa libingan at may nakitang dalawang anghel. Nais ni Yeshua na pumunta ka sa Galilea, sabi ni Maria Magdalena. Makikipagkita Siya sa iyo doon. 11.
Nang araw ding iyon, dalawa sa mga alagad ang umalis ng Jerusalem papunta sa isang lugar na kung tawagin ay Emmaus. Habang naglalakad sila sa daan, pinagusapan nila ang tungkol sa mga kakaibang pangyayari sa Jerusalem, at ang mga nakakamanghang nangyari nang nakaraang Paskuwa. Maya-maya ay isang estranghero ang sumabay sa kanila sa daan. Bakit kayo nalulungkot? tanong Niya. Napahinto ang mga alagad. Hindi mo pa naririnig ang kuwento tungkol sa pagkamatay ng isang dakilang guro na ang pangalan ay Yeshua? Nagtuturo Siya ng maraming bagay tungkol sa kaharian ng Diyos. Naniniwala kami na palalayain niya kami sa pangaalipin ng mga namumunong Romano, ngunit ipinapatay siya ng mga saserdote at pinuno ng relihiyon. Napailing ang estranghero. Mga mangmang kayo. Hindi ba nasusulat sa aklat ng mga propeta na kailangang mamatay ang Mesiyas para sa katubusan ng lahat ng kasalanan ng tao. Nagalak ang puso ng mga alagad. Nang marating nila ang Emmaus, inanyayahan ng dalawang alagad ang estranghero sa hapag kainan. Habang pinagpapala Niya ang pagkain, nakilala nila na ang taong ito pala ay si Yeshua! Ngunit walang ano-ano y nawala ito. Napalundag sa tuwa ang mga alagad! Nagmamadali silang bumalik sa Jerusalem upang ibalita na ang kanilang guro ay nabuhay na mag-uli mula sa mga patay! 12.
Sa pagbalik nila sa Jerusalem, ikinuwento nila ang tungkol sa muling pagkabuhay ng Mesiyas. Nakausap namin ang Guro! Ipinaliwanag Niya ang mga nasasaad sa kasulatan na Siya ang tagapagligtas ng Israel. Sumang-ayon ang iba pang mga kasama sa sinabi nila. Totoo ito. Nakita rin Siya ni Pedro habang wala kayo. Habang naguusap-usap ang mga alagad tungkol sa Kasulatan, biglang lumitaw si Yeshua sa kanilang kalagitnaan. Shalom Aleichem, Sabi niya, Sumainyo ang kapayapaan. Hindi makapaniwala ang mga alagad. Nakatayo sa harapan nila ang kanilang Guro. Isa siyang multo! sigaw nila. Nakakandado ang mga pinto at bintana, papaano Siyang nakapasok? Ngumiti si Yeshua sa nahihintakutang mga alagad. Huwag kayong matakot. Lumapit kayo at hawakan Ako. Ipinakita Niya sa kanila ang mga bakas ng pako sa Kanyang mga kamay at paa. Tingnan ninyo, hindi Ako isang multo. Mayroon akong buto at balat. Lumapit ng mga alagad at hinawakan ang Kanyang mga kamay tagiliran at paa. Tunay ngang ikaw ay anak ng Diyos, sabi nila. Mabilis na kumalat sa buong Jerusalem ang balita tungkol sa Kanyang pagkabuhay na muli ay. Hindi lang ang Kanyang sariling mga kapatid ang naniwalang Siya ang Mesiyas kundi pati rin na ang maraming tao. 13.
Umalis si Pedro at ang mga alagad sa Jerusalem papuntang Galilea. Panahon noon ng tagsibol, at ang mga burol ay puno ng bulaklak at mga ibon. Nadaanan nila ang mga kamelyo na may lulang mangangalakal at butil patungo sa Roma. Isang gabi, habang naghihintay kay Yeshua ang mga alagad, nangisda sila sa baybayin ng Galilea. Kahit nangisda sila buong magdamag, hindi sila nakahuli kahit isa. Nang mag uumaga na, nakakita sila ng isang taong nakatayo sa dalampasigan. Hindi nila nakilala na siya si Yeshua. Sinabi sa kanila ni Yeshua, Ihulog ninyo ang lambat sa gawing kanan ng bangka. Nang gawin ng mga alagad ang Kanyang sinabi, napuno ng isda ang lambat na halos lumubog ang bangka sa dami. Tingnan ninyo! Itinuro ni Juan ang lalaki. Ang Mesiyas iyan! Ibinaba niya ang Kanyang balabal ay tumalon si Pedro sa tubig at agad na lumangoy patungo sa pampang. Si Juan at ang ilang alagad ay sumunod sa bangka, hila-hila ang lambat na puno ng isda. Natutuwa silang makita muli ang kanilang guro. 14.
Nang marating ng mga alagad ang pampang, nakakita sila doon ng siga na may nakaihaw na isda at ilang pirasong tinapay. Magdala kayo rito ng ilang isda na nahuli ninyo, sabi ni Yeshua. Kumukulo na sa gutom ang kanilang mga tiyan. Iniabot ng mga alagad ang ilang pirasong isda na kanilang nahuli. Wala isa man sa kanila ang naglakas ng loob na magtanong ng, Sino po kayo? Alam nila sa kanilang puso na ito ang nabuhay na maguling hari. Nang umagang iyon, naupo sa baybayin ang mga alagad at kumain ng masarap na tinapay at isda bilang almusal. Pagkakain, kinausap ni Yeshua si Pedro. Mahal mo ba Ako? tinanong niya si Pedro ng tatlong beses. Napayuko si Pedro. Nakakaramdam pa rin siya ng pagkapahiya hiya dahil itinatwa niya ang Mesiyas. Opo, alam po Ninyo na mahal ko Kayo, sagot niya sa bawat tanong. Kung ganon, pakainin mo ang mga tupa, sabi ni Yeshua. Nais niya na alagaan at turuan ni Pedro ang Kanyang bayan, ang Israel. Napakita sa mga alagad ng maraming beses ang Mesiyas pagkatapos Niyang mabuhay mula sa mga patay. Nagturo Siya ng paulit-ulit tungkol sa paghahari ng Diyos at kung papaano Siya ipinapakita sa kasulatan bilang Mesiyas. Pagkatapos, ibinigay Niya ang isang mahalagang utos. Humayo kayo sa lahat ng dako at gawin ninyo silang mga alagad Ko. Turuan ninyo silang sumunod sa lahat ng iniuutos Ko. At alalahanin ninyo, Ako y kasama ninyo hanggang sa dulo ng mundo. 15.
Umalis sa Galilea sina Pedro at ang iba pang mga alagad at pumunta sa Jerusalem upang Ipagdiwang ang Pista ng Shavout. Puno ng tao ang bawat lansangan ng lungsod at may dalang butil ang mga tao para sa Templo. Lahat ay umaawit at sumasayaw, at pinasasalamatan ang Diyos sa nasabing espesyal na pagtitipon. Sa Jerusalem, nagpakita si Yeshua sa mga alagad sa huling pagkakataon. Nakisalo Siya sa kanila, at sinabi, Manatili kayo dito sa lungsod at maghintay sa pagdating ng Banal na Espiritu na ipapadala ng Diyos. Pagkatapos, samasama silang pumunta sa Bundok ng Olibo kung saan ipinatong Niya ang Kanyang mga kamay at pinagpala sila. Pagkatapos, unti- unti siyang pumaitaas sa langit hanggang sa mawala sa kanilang paningin. Namangha ang mga alagad. Saan pumunta ang kanilang Hari? Habang nakatingin sila sa mga ulap, biglang lumitaw sa kanilang tabi ang dalawang lalaki na nakadamit ng kulay puti. Mga taga-galilea, bakit kayo nakatayo sa dito at nakatingin sa langit? Isang araw bababa mula sa mga ulap ang inyong hari katulad ng nakita ninyo ngayon kung paano Siya umakyat sa langit. Bumalik sa Jerusalem ng mga alagad na puno ng kagalakan sa kanilang mga puso. Isang araw ay makikita muli nila ang Mesiyas! Ngunit sa kasalukuyan ay kailangan muna nilang gawin ang ipinagagawa sa kanila ni Yeshua - ang ibahagi ang Mabuting Balita tungkol sa nabuhay na mag-uling Hari at sa Kanyang dakilang pagmamahal sa sangkatauhan. WAKAS 16.
Nagustuhan mo ba ang Ang Haring Muling Nabuhay? Para sa marami pang kapanapanabik na kuwento sa Bibliya mula sa Bible Pathway Adventures, pakitingnan ang mga sumusunod na aklat! Iniligtas ng isang Asno Itinapon sa mga Leon Ang Paglubog Ng Barko! Ang Napakalaking Baha Ipinagbili Bilang Alipin Ang Pakikipaglaban sa Higante Salamat sa inyong pagbabasa ng aklat na ito at pagsuporta sa Bible Pathway Adventures. Kami ay isang organisasyong non-profit na tumutulong sa mga magulang at guro sa buong mundo upang maturuan ang mga bata tungkol sa Biblia sa isang masaya at malikhaing paraan. Ang mga tagasuportang katulad mo ang pinagkukunan namin ng pondo na aming ginagamit sa pagsasaayos at pagpapaganda ng aplikasyon, pagsasalin ng wika, at paglikha ng mga kuwento at mga materyales sa paggawa ng alagad para sa mga pamilya sa lahat ng dako. Marami ka pang malalaman tungkol sa aming mga kuwento ng pakikipagsapalaran sa biblepathwayadventures.com
www.biblepathwayadventures.com