Holy Week Rites. Palm Sunday - Easter Sunday

Transcription

1 1 Holy Week Rites Palm Sunday - Easter Sunday

2 Mga Nilalaman *Book 1* Lingo ng Palaspas sa Pagpapakasakit ng Panginoon [5] Palm Sunday of the Passion of the Lord [95] Pagmimisa sa Pagtatakipsilim sa Paghahapunan ng Panginoon [171] Pagdiriwang sa Pagpapakasakit ng Panginoon [215] *Book 2* Magdamagang Pagdiriwang sa Pasko ng Muling Pagkabuhay [259] Salubong [345] Pagmimisa sa Linggo ng Muling Pagkabuhay [355] Sunday of the Resurrection [389]

3 4 Mga DAPAT ihanda sa Linggo ng Palaspas Lahat ng Misa: - Banal na Tubig na gagamitin sa pagwiwisik at pagbabasbas ng mga palaspas. Prusisyon sa labas ng Simbahan: - Insensaryo at insenso - Banal na Tubig - Palaspas na gagamitin ng Tagapagdiwang - Mga Ceriales - Kopya ng Pasyon ng Panginoon na gagamitin ng mga Lektor at ng Tagapagdiwang - Sound System na gagamitin para sa Prusisyon - Microphone na gagamitin sa Pagbabasbas ng Palaspas sa labas ng Simbahan - Ang Aklat ng mga Pagdiriwang para sa mga Mahal na Araw - Pulang Kapa at Istola na gagamitin ng Tagapagdiwang para sa Prusisyon - Pulang Kasulya at Istola na isusuot ng Tagapagdiwang pagkarating sa Simbahan (marapatin na ito ay nakahanda malapit sa PINTUAN ng Simbahan)

4 Linggo ng Palaspas 5 LINGGO NG PALASPAS SA PAGPAPAKASAKIT NG PANGINOON Ngayon ipinagdiriwang ng Simbahan ang Pagpasok ni Kristo sa Jerusalem upang ganapin ang misteryo ng Pasko ng Pagpapakasakit at Pagkabuhay na Muli. Kaya t ito ay ginugunita sa bawat pagmimisang maaaring may prusisyon o maringal na pagpasok sa mga oras na nakatakda para sa maraming mga nagsisimba, o may payak na pagpasok sa mga iba pang Misa. Ang maringal na pagpasok, ngunit hindi ang prusisyon ng mga tao, ay maaring ulitin sa mga pagmimisang maraming nagsisimba.

5 6 ANG PAGGUNITA SA PAGPASOK NG PANGINOON SA JERUSALEM Ang Unang Paraan: Prusisyon ng mga tao Sa itinakdang sandali, ang mga nagsisimba ay magtitipon sa isang bahay dalanginan, o nababagay na pook na iba o nasa labas ng talagang simbahan na siyang patutunguhan ng prusisyon. Ang nagsisimba ay may dalang palaspas. Ang tagapagdiwang at mga tagapaglingkod na kabilang sa banal na orden ay magsusuot ng pulang damit para sa pagmimisa. Sila ay paroroon sa pinagtitipunan ng mga nagsisimba. Maaaring magsuot ng kapa sa halip na kasulya ang pari; kaya t kung ito ang pipiliin niyang isuot, iaalis niya ito pagkatapos ng prusisyon. Bilang pambungad, ang mga sumusunod na taludtod o anumang nababagay na awit ay aawitin: Taludtod: Mateo 21, 9 Osana ang aming awit, Dakilang Anak ni David. Sa ngalan ng D yos sa langit pagpapala ang pagsapit ng pagtubos sa daigdig.

6 Linggo ng Palaspas 7 Babatiin ng tagapagdiwang ang mga nagsisimba ayon sa nakagawiang paraan at magbibigay siya ng maikling pambungad na paliwanag bilang paanyaya sa lahat upang ganap na makiisa sa pagdiriwang. Maaari niyang gamitin ang mga sumusunod o anumang katumbas na pangungusap. Sa ngalan ng Ama at ng Anak at ng Espiritu Santo. Sasagot ang mga tao: Amen. Tagapagdiwang: Sumainyo ang Panginoon. Sasagot ang mga tao: At sumaiyo rin.

7 8 PAMBUNGAD NA PALIWANAG Ang tagapagdiwang ay makapagbibigay ng maikling paliwag tungkol sa buod ng Misang ipagdiriwang. Mga minamahal na kapatid, limang linggo na tayong naghahanda ng sariii para sa pagdiriwang ng Pasko ng Pagpapakasakit at Pagkabuhay ng Panginoon. Sinikap nating unawain at tuparin ang ating pananagutan sa Diyos at sa kapwa tao alinsunod sa aral at halimbawa ni Hesukristo. Kaisa ng buong Simbahan, sinisimulan natin ngayon ang mga Mahal na Araw. Si Kristo ay matagumpay na pumasok sa kanyang lungsod upang tuparin ang kanyang gawain bilang Mesiyas: ang magpakasakit, mamatay, at muling mabuhay para sa ating kaligtasan. Taimtim nating sariwain sa alaala ang kanyang pag-aalay ng sarili para sa kapwa at sundan natin siya nang may buhay na pananampalataya. Kaisa niya sa pagdurusa sa krus, tayo nawa ay makahati niya sa kanyang pananaig sa kamatayan at sa kanyang bagong buhay.

8 Linggo ng Palaspas 9 Pagdaraupin ng tagapagdiwang ang kanyang mga kamay at ipahahayag niya ang isa sa mga sumusunod na panalangin. PANALANGIN Tagapagdiwang: Manalangin tayo. Bayan: Ama naming makapangyarihan, ang mga palaspas na ito ay iyong pagpalain at pabanalin upang sa masaya naming pagbubunyi sa Mesiyas na aming Hari siya y aming masundan at sa pamamagitan niya y aming sapitin ang hindi magmamaliw na lungsod ng Jerusalem na kanyang pinaghaharian kasama mo at ng Espiritu Santo magpasawalang hanggan. Amen.

9 10 o kaya: Tagapagdiwang: Bayan: Ama naming makapangyarihan, pag-alabin mo ang pananampalataya ng mga nananalig sa iyo at ang mga kahilingan namin ay paunlakan mo upang kaming may mga sanga ng palaspas bilang parangal sa inaning tagumpay ni Kristo ay mamunga para sa iyo sa pakikiisa namin sa kanyang mabubuting gawain kasama ng Espiritu Santo magpasawalang hanggan. Amen. Iwiwisik ng tagapagdiwang ang banal na tubig sa mga palaspas nang walang anumang sinasabi. Tagapagpadaloy: Ngayon po ay gaganapin ang Pagbabasbas sa mga Palaspas. Maari po na itaas natin ang ating mga Palaspas. Matapos ang pagwiwsik ng Banal na Tubig, sasabihin ng Tagapagpadaloy. Tagapagpadaloy: Pakinggan po natin ang Mabuting Balita.

10 Linggo ng Palaspas 11 Pagkatapos ng pagwiwisik, ipahahayag ang salaysay tungkol sa pagpasok ng Panginoon sa Jerusalem ayon sa nasasaad sa isa sa apat na isinulat na Mabuting Balita. Ang gaganap ay ang diyakono, o kung siya y wala ay ang tagapagdiwang. MABUTING BALITA A Mateo 21, 1-11 P. Sumainyo ang Panginoon. B. At sumainyo rin. Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Mateo B. Papuri sayo Panginoon. Malapit na sila sa Jerusalem. Pagdating nila sa Betfage, sa Bundok ng mga Olibo, pinauna ni Hesus ang dalawang alagad. Sinabi niya sa kanila, Pumunta kayo sa susunod na nayon. Makikita ninyo roon ang isang inahing asno na nakatali, kasama ang kanyang bisiro. Kalagin ninyo at dalhin dito. Kapag may sumita sa inyo, sabihin ninyong kailangan ng Panginoon, at hindi na kikibo iyon. Nangyari ito upang matupad ang sinabi ng propeta; Sabihin ninyo sa lungsod ng Sion: masdan mo, dumarating ang iyong hari, Siya y mapagpakumbaba; nakasakay sa isang asno, sa isang bisiro, bisiro ng isang asno. Lumakad nga ang mga alagad at ginawa ang iniutos ni Hesus. Dinala nila ang inahing asno at ang bisiro.

11 12 Isinapin nila sa likod ng mga ito ang kanilang balabal, at sumakay si Hesus. Maraming naglatag ng kanilang balabal sa daan; ang iba nama y pumutol ng mga sanga ng kahoy at inilatag din sa daan. Nagsisigawan ang mga taong nauuna at sumusunod sa kanya: Mabuhay ang anak ni David! Pagpalain ang dumarating sa ngalan ng Panginoon. Purihin ang Diyos! Pagpasok ni Hesus sa Jerusalem, nagulo ang buong lungsod. Sino kaya ito? tanong nila. Si Hesus, ang propetang taga-nazaret, Galilea, sagot ng karamihan. Ang Mabuting Balita ng Panginoon. Bayan: Pinupuri ka namin, Panginoong Hesukristo. Marcos 11, 1-10 P. Sumainyo ang Panginoon. B. At sumainyo rin. Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Marcos B. Papuri sayo Panginoon. Malapit na sina Hesus sa Jerusalem nasa gulod ng Bundok ng mga Olibo at natatanaw na ang mga bayan ng Betfage at Betania. Pinauna ni Hesus ang dalawa sa mga alagad, at sinabi sa kanila, Pumunta kayo sa susunod na nayon. Sa pagpasok doo y makikita ninyong nakatali B

12 Linggo ng Palaspas 13 ang isang bisirong asno na hindi pa nasasakyan ninuman. Kalagin ninyo at dalhin dito. Kapag may nagtanong kung bakit ninyo kinakalag iyon, sabihin ninyong kailangan ito ng panginoon, at ibabalik din agad dito. Kaya t lumakad na sila, at natagpuan nga nila ang asno sa tabi ng daan, nakatali sa may pintuan ng isang bahay. Nang kinakalag na nila ang hayop, tinanong sila ng ilan sa mga nakatayo roon, Bakit ninyo kinakalag iyan? Sumagot sila gaya ng bilin sa kanila ni Hesus, at hinayaan silang umalis. Dinala nila kay Hesus ang bisirong asno, at matapos isapin sa likod nito ang kanilang mga balabal, ito y sinakyan ni Hesus. Maraming naglatag ng kanilang mga balabal sa daan; ang iba nama y pumutol ng madahong sanga ng kahoy at siyang inilatag sa daan. Ang mga tao sa unahan at hulihan niya y sumisigaw ng: Hosanna! Pagpalain ang dumarating sa pangalan ng Panginoon! Pagpalain nawa ang kaharian ng ating amang si David, na muling itinatatag! Purihin ang Panginoon! Ang Mabuting Balita ng Panginoon. Bayan: Pinupuri ka namin, Panginoong Hesukristo.

13 14 o kaya: Juan 12, P. Sumainyo ang Panginoon. B. At sumainyo rin. Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Juan B. Papuri sayo Panginoon. Noong panahong iyon, nabalitaan ng maraming taong dumalo sa pista, na patungo sa Jerusalem si Hesus. Kumuha sila ng mga palaspas ng palma, at lumabas sila ng lungsod upang siya y salubungin. At ganito ang kanilang sigaw, Hosanna! Purihin ang dumarating sa ngalan ng Panginoon. Purihin ang Hari ng Israel! Nakita ni Hesus ang isang batang asno at sinakyan ito, gaya ng nasusulat: Huwag kang matakot, lungsod ng Sion! Masdan mo, dumarating ang iyong hari, nakasakay sa bisirong asno! Hindi ito naunawaan noon ng kanyang mga alagad, nguni t matapos mabuhay na muli si Hesus, saka nila naalaalang ito ang sinasabi ng Kasulatan tungkol sa kanya at ganito nga ang nangyari. Ang Mabuting Balita ng Panginoon. Bayan: Pinupuri ka namin, Panginoong Hesukristo.

14 Linggo ng Palaspas 15 Lucas 19, K P. Sumainyo ang Panginoon. B. At sumainyo rin. Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Lucas B. Papuri sayo Panginoon. Nagpauna si Hesus patungong Jerusalem. Nang malapit na siya sa Betfage at Betania, sa bundok na kung tawagi y Bundok ng mga Olibo, pinauna niya ang dalawang alagad. Sinabi niya sa kanila, Pumunta kayo sa susunod na nayon. Sa pagpasok doo y matatagpuan ninyo ang isang bisirong asnong nakatali; hindi pa ito nasasakyan ninuman. Kalagin ninyo at dalhin dito. Kapag may nagtanong kung bakit ninyo kinakalag, sabihin ninyong kailangan ng Panginoon. Kaya t lumakad ang mga inutusan at natagpuan nga nila ang asno, ayon sa sinabi sa kanila ni Hesus. Samantalang kinakalag nila ito, tinanong sila ng mga may-ari, Bakit ninyo kinakalag iyan? Kailangan ito ng Panginoon, tugon nila. Dinala nila kay Hesus ang asno, at matapos isapin sa likod nito ang kanilang mga balabal, siya y pinasakay nila. Nagpatuloy si Hesus sa kanyang paglalakbay, at sa kanyang daraanan nama y inilalatag ng mga tao ang kanilang mga balabal.

15 16 Nang malapit na siya palusong na sa libis ng Bundok ng mga Olibo nagsigawan sa galak ang buong pangkat ng mga alagad at malakas na nagpuri sa Diyos dahil sa mga kababalaghang nasaksihan nila. Ang wika nila, Purihin ang hari na dumarating sa ngalan ng Panginoon! Kapayapaan sa langit! Purihin ang Diyos! Sinabi sa kanya ng ilang Pariseong kasama ng karamihan, Guro, sawayin mo nga ang iyong mga alagad. Sumagot siya, Sinasabi ko sa inyo: kapag tumahimik sila, ang mga bato na ang sisigaw. Ang Mabuting Balita ng Panginoon. Bayan: Pinupuri ka namin, Panginoong Hesukristo. Kasunod ng Mabuting Balita, maaaring magbigay ng maikling homiliya o paliwanag. Bago magsimula ang prusisyon, ang tagapagdiwang o sinumang tagapaglingkod ay makapagpapahayag ng paanyaya sa ganito o katumbas ng pangungusap:

16 Linggo ng Palaspas 17 Tagapagdiwang: Mga minamahal na kapatid, tularan natin ang mga tao na nagbunyi kay Hesus. Halinang magprusisyon sa kanyang karangalan taglay ang kapayapaan. Ang prusisyon ay magsisimula patungo sa pagmimisahan. Tagapagpadaloy: Ngayon po ay gaganapin natin ang Maringal na Prusisyon patungo sa ating Simbahan. Mangyari po lamang na bigyan natin ng daanan ang mga Lingkod ng ating Simbahan para pamunuan po ang ating prusisyon. Kung may pag-iinsenso, ang tagapagdala ng umuusok na insensaryo ay siyang mauuna sa lahat. Susundan siya ng tagapagdala ng krus na dapat ay may nababagay na gayak o palamuti. Sa magkabilang gilid niya ay sasabay ang dalawang tagapagdala ng kandila. Susunod ang tagapagdiwang kaagapay ang mga tagapaglingkod niya at kasunod ang mga tao; silang lahat ay may hawak na palaspas. Sa pagpuprusisyon, ang pulutong ng mga mang-aawit at ang mga tao ay aawit ng anumang nababagay na awitin. Kapag pumapasok na sa simbahan ang prusisyon, ang sagutang awit o iba pang awit tungkol sa pagpasok ng Panginoon ay aawitin. Pagsapit ng tagapagdiwang sa dambana, ito ay kanyang hahalikan at maiinsensuhan. Pagkaraan nito, siya y paparoon sa kanyang upuan (iaalis niya ang kapa at isusuot ang kasulya at istola) at magsisimula siya agad sa panalanging pambungad ng Misa na siyang pangwakas ng prusisyon. Ang Misa ay itutuloy ayon sa nakagawiang paraan. Pagkatapos ng prusisyon o ng maringal na pagpasok, sisimulan ng tagapagdiwang sa panalanging pambungad ang Misa.

17 18 PANALANGING PAMBUNGAD Tagapagdiwang: Manalangin tayo. Ang lahat kaisa ng tagapagdiwang ay tahimik na mananalangin nang saglit. Ama naming makapangyarihan, ginawa mong halimbawang dapat tularan ang Tagapagligtas naming naging di iba sa amin para ang krus namin ay akuin. Pagindapatin mong sa mga pagdiriwang ay aming kamtin ang kanyang ulirang pagkamatiisin at ang pakikisalo sa pagkabuhay niyang maningning sa pamamagitan niya kasama ng Espiritu Santo magpasawalang hanggan. Bayan: Amen.

18 Linggo ng Palaspas 19 PAGPAPAHAYAG NG SALITA NG DIYOS Namumuno: Tayo y magsiupo at makinig sa Salita ng Diyos. UNANG PAGBASA 50, 4-7 Pagbasa mula sa aklat ni propeta Isaias Ang Makapangyarihang Panginoon ang nagturo sa akin ng sasabihin ko, para tulungan ang mahihina. Tuwing umaga y kanyang binubuksan ang aking pandinig. Nananabik akong malaman kung ano ang ituturo niya sa akin. Binigyan niya ako ng pang-unawa, hindi ako naghimagsik ni tumalikod sa kanya. Hindi ako tumutol nang bugbugin nila ako, hindi ako kumibo nang ako y kanilang insultuhin. Pinabayaan ko silang bunutin ang buhok ko t balbas, gayon din nang lurhan nila ako sa mukha. Ang mga pagdustang ginawa nila y di ko pinapansin, pagkat ang Makapangyarihang Panginoon ang tumutulong sa akin. Handa akong magtiis na sampaling parang bato pagkat aking batid na ang sarili ko y di mapapahiya. Ang Salita ng Diyos. Bayan: Salamat sa Diyos.

19 20 SALMONG TUGUNAN Salmo 21, a D yos ko! D yos ko! Bakit naman ako y yong pinabayaan. Bawat taong makakita y umiiling, nanunukso, palibak na nagtatawa t sinasabi ang ganito: Nagtiwala siya sa Diyos, ngunit hindi siya pansin, kung talagang minamahal, bakit hindi intindihin? (Tugon) May pangkat ng mga buhong na sa aki y pumaligid, para akong nasa gitna niyong asong mababangis, mga kamay ko at paa y butas sa pakong matulis ang buto ng katawan ko ay mabibilang sa masid. (Tugon) Pinaghati-hati nila ang damit ko sa katawan, ang hinubad na tunika y dinaan sa sapalaran. H wag mo akong ulilahin, h wag talikdan, Panginoon, O aking Tagapagligtas, bilisan mo ang pagtulong. (Tugon) Ang lahat ng ginawa mo y ihahayag ko sa lahat, sa gitna ng kapulunga y pupurihin kitang ganap. Purihin ang Panginoon ng lahat ng kanyang lingkod, Siya y inyong dakilain, kayong angkan ni Jacob; ikaw bayan ng Israel ay sumamba at maglingkod. (Tugon)

20 Linggo ng Palaspas 21 IKALAWANG PAGBASA 2, 6-11 Pagbasa mula sa sulat ni Apostol San Pablo sa mga taga-filipos Si Kristo Hesus bagamat siya y Diyos ay hindi nagpilit na manatiling kapantay ng Diyos, bagkus hinubad niya ang lahat ng katangian ng pagka-diyos, nagkatawang-tao at namuhay na isang alipin. Nang maging tao, siya y nagpakababa at naging masunurin hanggang kamatayan, oo, hanggang kamatayan sa krus. Kaya naman, siya y itinampok ng Diyos at binigyan ng pangalang higit sa lahat ng pangalan. Anupa t ang lahat ng nilalang na nasa langit, nasa lupa, at nasa ilalim ng lupa ay maninikluhod at sasamba sa kanya. At ipapahayag ng lahat na si Hesuskristo ang Panginoon, sa ikararangal ng Diyos Ama. Ang Salita ng Diyos. Bayan: Salamat sa Diyos. Namumuno: Tayo y magsitayo sa paggalang sa Mabuting Balita ng Panginoon.

21 22 AWIT-PAMBUNGAD SA MABUTING BALITA Filipos 2, 8-9 Masunuring Kristo Hesus naghain ng buhay sa krus, kaya t dinakila ng D yos binigyan ng ngalang tampok sa langit at sansinukob. MABUTING BALITA Ang pagpapakasakit ng Panginoon ay ipahahayag nang walang nakapaligid na kandila at pagiinsenso, wala ring pagbati at pagkukrus. Ang gaganap ng pagpapahayag ay ang diyakono o ang tagapagdiwang kapag walang diyakono. Magagampanan din ito ng mga ibang tagapaglahad ng mga pagbasa at kung maaari ang mga pangungusap ni Kristo ay aakuin ng tagapagdiwang. Kung diyakono ang magpapahayag, hihilingin niyang siya y gawaran ng pagpapala ng tagapagdiwang alinsunod sa ginagawa bago ipahayag ang Mabuting Balita. Pagkatapos ng pagpapahayag ng pagpapakasakit ng Panginoon, maaaring magbigay ng maikling paliwanag o homiliya. Hindi hahalikan ang Aklat ng Mabuting Balita. Matapos sabihin ng Pari o Diyakono kung saan halaw ang Pasyon, agad uumpisahan ng Tagapagsalaysay ang Pasyon. WALANG: PAPURI SAYO PANGINOON Susunod ang homiliya.

22 Linggo ng Palaspas 23 LINGGO NG PALASPAS SA PAGPAPAKASAKIT NG PANGINOON Sa Misa Ang Pagpapakasakit ng ating Panginoong Hesuskristo ayon kay San Mateo A Walang Sagot ang Bayan. Mateo 26, 14-27, 66 Hudas: Noong panahong iyon: Si Judas Iscariote, isa sa Labindalawa, ay nakipagkita sa mga punong saserdote. Ano po ang ibibigay ninyo sa akin kung tulungan ko kayong madakip si Hesus? tanong niya. Noon din ay binilangan nila siya ng tatlumpung salaping pilak. Mula noon, humanap na si Judas ng pagkakataon upang maipagkanulo si Hesus. Dumating ang unang araw ng Kapistahan ng Tinapay na Walang Lebadura. Lumapit kay Hesus ang mga alagad at nagtanong, Alagad: Saan po ninyo ibig na ipaghanda namin kayo ng Hapunang Pampaskuwa? Sumagot siya,

23 24 Hesus: Pumunta kayo sa lungsod at hanapin ninyo ang taong ito. Sabihin sa kanyang ganito ang ipinasasabi ng Guro: Malapit na ang aking oras. Ako at ang mga alagad ko y sa bahay mo kakain ng Hapunang Pampaskuwa. Sinunod ng mga alagad ang utos ni Hesus, at inihanda nila ang Hapunang Pampaskuwa. Nang gabing yaon, dumulog sa hapag si Hesus, kasama ang labindalawang alagad. Samantalang sila y kumakain, nangusap si Hesus, Hesus: Alagad: Hesus: Hudas: Sinasabi ko: isa sa inyo ang magkakanulo sa akin. Nanlumo ang mga alagad, at isa t isa y nagtanong sa kanya, Ako po ba, Panginoon? Sumagot siya, Ang kasabay kong sumawsaw sa mangkok ang siyang magkakanulo sa akin. Papanaw ang Anak ng Tao, ayon sa nasusulat, nguni t sa aba ng magkakanulo sa kanya! Mabuti pang hindi na ipinanganak ang taong iyon. Si Judas, na magkakanulo sa kanya, ay nagtanong din, Guro, ako po ba?

24 Linggo ng Palaspas 25 Hesus: Hesus: Hesus: Hesus: Sumagot si Hesus, Ikaw na ang nagsabi. Samantalang sila y kumakain, dumampot ng tinapay si Hesus, at matapos na magpasalamat sa Diyos, kanyang pinaghati-hati at ibinigay sa mga alagad. Kunin ninyo ito at kanin; ito ang aking katawan, wika niya. Hinawakan niya ang kalis, nagpasalamat sa Diyos at ibinigay sa kanila. Uminom kayong lahat nito, sabi niya. Sapagkat ito ang dugo ng tipan, ang aking dugo na mabubuhos dahil sa marami, sa ikapagpapatawad ng mga kasalanan. Sinasabi ko sa inyo na hindi na ako iinom nitong alak na mula sa ubas hanggang sa araw na ang bagong alak ay inumin kong kasalo kayo sa kaharian ng aking Ama. At pagkaawit ng isang imno, sila y nagpunta sa Bundok ng mga Olibo. Sinabi ni Hesus sa kanila,

25 26 Hesus: Pedro: Hesus: Hesus: Pedro: Hesus: Sa gabing ito, ako y iiwan ninyong lahat, gaya ng nasasaad sa Kasulatan, Papatayin ko ang pastol, at mangangalat ang mga tupa. Nguni t pagkatapos na ako y muling mabuhay, mauuna ako sa inyo sa Galilea. Sumagot si Pedro, Kahit na po iwan kayo ng lahat, hindi ko kayo iiwan. Tandaan mo, sabi ni Hesus, sa gabi ring ito, bago tumilaok ang manok, makatatlo mo akong itatatwa. Ngunit matigas na sinabi ni Pedro, Kahit na ako pataying kasama ninyo, hindi ko kayo itatatwa. Gayon din ang sinabi ng lahat ng alagad. At isinama sila ni Hesus sa isang lugar na tinatawag na Getsemani. Sinabi niya sa kanyang mga alagad, Dito muna kayo; mananalangin ako sa dako roon.

26 Linggo ng Palaspas 27 Hesus: Hesus: Hesus: Hesus: Ngunit isinama niya si Pedro at ang dalawang anak ni Zebedeo. At nagsimulang mabagabag at maghirap ang kanyang kalooban. Sinabi niya sa kanila, Ang puso ko y tigib ng hapis na halos ikamatay ko! Maghintay kayo rito at makipagpuyat sa akin! Pagkalayo nang kaunti, nagpatirapa siya at nanalangin: Ama ko, kung maaari y ilayo mo sa akin ang kalis ng paghihirap na ito. Gayunman, huwag ang kalooban ko kundi ang kalooban mo ang mangyari. Nagbalik siya at dinatnan niyang natutulog ang tatlong alagad. Sinabi niya kay Pedro, Talaga bang hindi kayo makapagpuyat na kasama ko kahit isang oras man lamang? Magpuyat kayo at manalangin upang huwag kayong madaig ng tukso. Ang espiritu y nakahanda nguni t mahina ang laman. Muli siyang lumayo at nanalangin: Ama ko, kung hindi maiaalis ang kalis na ito nang hindi ko iinumin, mangyari ang iyong kalooban.

27 28 Muli siyang nagbalik at dinatnan na naman niya silang natutulog, sapagkat sila y antok na antok. Iniwan niya uli ang tatlong alagad at muli siyang nanalangin, at iyon din ang sinabi. Nagbalik na naman siya sa mga alagad at sinabi sa kanila, Hesus: Hudas: Hudas: Natutulog pa ba kayo at nagpapahinga? Dumating na ang oras na ipagkakanulo ang Anak ng Tao sa mga makasalanan. Tayo na! Narito na ang magkakanulo sa akin. Nagsasalita pa si Hesus nang dumating si Judas, isa sa Labindalawa. May kasama siyang maraming tao na may dalang mga tabak at mga pamalo; galing sila sa mga punong saserdote at sa matatanda ng bayan. Bago pa sila dumating doon, ibinigay na ng taksil ang ganitong hudyat: Ang hagkan ko ang siya nating pakay. Dakpin ninyo agad! Kaya t nilapitan ni Judas si Hesus at binati, Magandang gabi po, Guro! saka hinagkan. Sinabi sa kanya ni Hesus,

28 Linggo ng Palaspas 29 Hesus: Hesus: Hesus: Kaibigan, gawin mo na ang sadya mo. At nilapitan siya ng mga tao at dinakip. Nagbunot ng tabak ang isa sa mga kasama ni Hesus. Tinaga niya ang alipin ng pinakapunong saserdote, at natigpas ang tainga niyon. Sinabi ni Hesus, Isalong mo ang iyong tabak! Ang gumagamit ng tabak ay sa tabak mamamatay. Hindi mo ba alam na makahihingi ako sa aking Ama nang higit pa sa labindalawang batalyon ng mga anghel at padadalhan niya ako agad? Nguni t paanong matutupad ang mga Kasulatang nagsasabi na ito y dapat mangyari? At binalingan niya ang mga tao at sinabi, Ako ba y tulisan at naparito kayong may mga tabak at mga pamalo para dakpin ako? Araw-araw, ako y nagtuturo sa templo, at hindi ninyo ako dinakip. Nguni t nangyaring lahat ito upang matupad ang sinulat ng mga propeta. Tumakas ang mga alagad at iniwan siyang mag-isa. Dinala si Hesus ng mga dumakip sa kanya sa bahay ni Caifas, ang pinakapunong saserdote; doo y nagkakatipon ang mga eskriba at ang matatanda ng bayan.

29 30 Taong-Bayan: Saserdote: Saserdote: Sumunod sa kanya si Pedro, ngunit malayo ang agwat nila. Pagdating sa tahanan ng pinakapunong saserdote, pumasok siya sa patyo at naupong kasama ng mga bantay upang makita kung ano ang mangyayari. Naghahanap naman ang mga punong saserdote at ang buong Sanedrin ng saksing magsisinungaling laban kay Hesus, upang maipapatay siya. Ngunit wala silang matagpuan, bagamat maraming humarap at nagsabi ng kabulaanan tungkol sa kanya. Sa wakas, may dalawang humarap at nagsabi, Sinabi ng taong ito na gigibain niya ang templo at muling itatayo sa loob ng tatlong araw. Tumindig ang pinakapunong saserdote at sinabi kay Hesus, Wala ka bang maisasagot sa paratang na ito sa iyo? Ngunit hindi umimik si Hesus. At sinabi sa kanya ng pinakapunong saserdote, Iniuutos ko sa iyo: sabihin mo sa amin, sa ngalan ng Diyos na buhay, kung ikaw ang Mesiyas, ang Anak ng Diyos. Sumagot si Hesus,

30 Linggo ng Palaspas 31 Hesus: Saserdote: Taong-Bayan: Sundalo: Babae: Pedro: Kayo na ang nagsabi. Ngunit sinasabi ko sa inyo: Mula ngayon ay makikita ninyo ang Anak ng Taong nakaupo sa kanan ng Makapangyarihan, at dumarating na nasa alapaap ng langit! Nang marinig ito ng pinakapunong saserdote, winasak niya ang sariling kasuotan at sinabi, Ito y kalapastanganan sa Diyos! Hindi na natin kailangan ang mga saksi. Narinig ninyo ang kanyang paglapastangan sa Diyos! Ano sa palagay ninyo? Sumagot sila, Dapat siyang mamatay! Siya y niluran nila sa mukha at pinagsusuntok. Sinampal naman siya ng iba at ang sabi, Kristo, hulaan mo nga kung sino ang sumampal sa iyo! Samantala, si Pedro y nakaupo sa patyo. Nilapitan siya ng isang alilang babae at ang sabi, Kasama ka rin ni Hesus na taga-galilea, hindi ba? Ngunit itinanggi niya ito sa harapan ng lahat. Wala akong nalalaman sa sinasabi mo,

31 32 Babae: Pedro: Taong-Bayan: Pedro: Hesus: sagot niya. Pumunta sa may pintuan si Pedro. Nakita siya ng isa pang alilang babae, at sinabi sa mga naroon, Ang lalaking ito y kasama ni Hesus na taga-nazaret. Muli siyang tumanggi: Isinusumpa ko, hindi ko nakikilala ang taong iyan. Mayamaya y lumapit kay Pedro ang mga naroon. Sinabi nila, Isa ka nga sa kanila. Nakikilala sa iyong pagsasalita. Mamatay man ako, talagang hindi ko nakikilala ang taong iyan, sagot ni Pedro. Siya namang pagtilaok ng manok. At naalaala ni Pedro ang sabi ni Hesus, Bago tumilaok ang manok, makatatlo mo akong itatatwa. Lumabas siya at nanangis nang buong kapaitan. Kinaumagahan, nagpulong ang mga punong saserdote at ang mga matatanda ng bayan kung paano maipapapatay si Hesus. Iginapos nila siya at dinala kay Gobernador Pilato.

32 Linggo ng Palaspas 33 Hudas: Saserdote: Nang makita ni Judas na si Hesus ay hinatulang mamatay, nagsisi siya at isinauli sa mga punong saserdote at sa matatanda ng bayan ang tatlumpung salaping pilak. Sinabi niya, Nagkasala ako! Ipinagkanulo ko ang taong walang sala. Ano ang pakialam namin? Bahala ka! sagot nila. Inihagis ni Judas ang mga salaping pilak sa loob ng templo saka siya umalis at nagbigti. Pinulot ng mga punong saserdote ang mga salaping pilak. Sinabi nila, Saserdote: Labag sa Kautusan na ilagay ang salaping ito sa kabang-yaman ng templo. Ito y kabayaran sa buhay ng isang tao. Nagkaisa sila na ang salapi ay ibayad sa bukid ng magpapalayok upang gawing libingan ng mga dayuhan. Kaya ang bukid na iyon ay tinawag na Bukid ng Dugo hanggang sa panahong ito. Sa ganitong paraan natupad ang sinabi ni Propeta Jeremias: Kinuha nila ang tatlumpung salaping pilak, ang inihalaga sa kanya ng mga Israelita, at ibinayad sa bukid ng magpapalayok, ayon sa iniutos sa akin ng Panginoon. Iniharap si Hesus sa gobernador.

33 34 Pilato: Hesus: Pilato: Ikaw ba ang Hari ng mga Judio? tanong sa kanya ng gobernador. Sumagot si Hesus, Kayo na ang nagsasabi. Ngunit nang paratangan siya ng mga punong saserdote at ng matatanda ng bayan, hindi na siya sumagot. Kaya t sinabi sa kanya ni Pilato, Hindi mo ba naririnig ang mga ipinararatang nila sa iyo? Ngunit hindi sumagot si Hesus gaputok man, kaya t nagtaka ang gobernador. Tuwing Pista ng Paskuwa, kinaugalian na ng gobernador ang magpalaya ng isang bilanggo sinumang mahiling ng taong-bayan. Noon ay may isang kilalang bilanggo na nagngangalang Barrabas. Kaya t nang magkatipon ang mga tao, tinanong sila ni Pilato, Pilato: Sino ang ibig ninyong palayain ko, si Barrabas o si Hesus na tinatawag na Kristo? Alam ni Pilato na inggit ang nag-udyok sa kanila na dalhin sa kanya si Hesus. Hindi lamang iyan. Samantalang siya y nakaluklok sa hukuman, nagpasabi sa kanya ang kanyang asawa,

34 Linggo ng Palaspas 35 Babae: Pilato: Taong-Bayan: Pilato: Taong-Bayan: Pilato: Taong-Bayan: Huwag kang makialam sa taong iyan na walang kasalanan, sapagkat kagabi y pinahirapan ako ng aking panaginip tungkol sa kanya. Ang mga tao nama y sinulsulan ng mga punong saserdote at ng matatanda ng bayan na hilingin kay Pilato na si Barrabas ang palayain, at si Hesus ay ipapatay. Muli silang tinanong ng gobernador, Sino sa dalawa ang ibig ninyong palayain ko? Si Barrabas po! sagot nila. Sinabi sa kanila ni Pilato, Kung gayon, ano ang gagawin ko kay Hesus na tinatawag na Kristo? Sumagot ang lahat, Ipako sa krus! Bakit, anong masama ang ginawa niya? tanong ni Pilato. Nguni t lalo pa nilang isinigaw, Ipako sa krus! Nang makita ni Pilato na wala siyang magagawa, at malamang pang magkagulo ang mga tao, nagpakuha siya ng tubig at naghugas ng kamay sa harapan ng mga tao.

35 36 Pilato: Taong-Bayan: Wala akong pananagutan sa kamatayan ng taong ito. Bahala kayo! sabi ni Pilato. Sumagot ang mga tao, Pinananagutan namin at ng aming mga anak ang pagkamatay niya! At pinalaya niya si Barrabas, nguni t ipinahagupit si Hesus at ibinigay sa kanila upang ipako sa krus. Si Hesus ay dinala ng mga kawal ng gobernador sa pretoryo, at nagkatipon ang buong batalyon sa paligid niya. Hinubaran nila siya at sinuutan ng isang balabal na pulang-pula. Naglikaw sila ng halamang matinik at ipinutong sa kanya, saka pinapaghawak ng isang tambo sa kanyang kanang kamay. At palibak siyang niluhud-luhuran at binati: Sundalo: Mabuhay ang Hari ng mga Judio! Siya y pinaglulurhan; kinuha nila ang tambo at siya y pinaghahampas sa ulo. At matapos kutyain, kanilang inalisan siya ng balabal, sinuotan ng sariling damit, at inilabas upang ipako sa krus. Paglabas nila ng lungsod, kanilang nakita ang isang lalaking nagngangalang Simon, isang taga-cirene. Pilit nilang ipinapasan sa kanya ang krus ni Hesus.

36 Linggo ng Palaspas 37 Pagdating sa lugar na tinatawag na Golgota na nangangahulugang Pook ng Bungo, binigyan nila si Hesus ng alak na hinaluan ng apdo. Ngunit nang matikman niya ay hindi ininom. Nang maipako na siya sa krus, pinaghati-hatian nila ang kanyang mga damit matapos magsapalaran. At naupo sila upang siya y bantayan. Nakasulat sa kanyang ulunan ang sakdal laban sa kanya: lto y si Hesus, ang Hari ng mga Judio. Dalawang tulisan ang kasabay niyang ipinako sa krus isa sa kanan at isa sa kaliwa. Nilibak siya ng mga nagdaraan, at tatangu-tango pang sinabi, Taong-Bayan: Taong-Bayan: Di ba ikaw ang gigiba ng templo at muling magtatayo nito sa loob ng tatlong araw? Iligtas mo ngayon ang iyong sarili! Kung ikaw nga ang Anak ng Diyos, bumaba ka sa krus! Kinutya rin siya ng mga punong saserdote, ng mga eskriba at ng matatanda ng bayan. Sabi nila, Iniligtas ang iba ngunit ang sarili y di mailigtas! Di ba siya ang Hari ng Israel? Bumaba lang siya ngayon sa krus, maniniwala kami sa kanya! Nananalig siya sa Diyos, at sinasabi niyang siya ang Anak ng Diyos. Iligtas siya ng Diyos kung talagang iniibig siya!

37 38 Hesus: Hesus: Taong-Bayan: Taong-Bayan: At inalipusta rin siya ng mga tulisang ipinakong kasabay niya. Mula sa tanghaling tapat hanggang sa ikatlo ng hapon ay nagdilim sa buong lupain. Nang mag-iikatlo ng hapon, sumigaw si Hesus, Eli, Eli, lama sabachthani? Ibig sabihi y Diyos ko, Diyos ko, bakit mo ako pinabayaan? Narinig ito ng ilan sa mga nakatayo roon, at sinabi nila, Tinatawag niya si Elias! Agad tumakbo ang isa sa kanila at kumuha ng espongha, tinigmak ng maasim na alak, inilagay sa dulo ng isang tambo at ipinasipsip kay Hesus. Nguni t sinabi naman ng iba, Hintay muna, tingnan natin kung darating si Elias upang iligtas siya! Muling sumigaw si Hesus at nalagutan ng hininga. Dito luluhod ang tanan at sandaling mananahimik.

38 Linggo ng Palaspas 39 Sundalo: Biglang napunit sa gitna ang tabing ng templo, mula sa itaas hanggang sa ibaba. Nayanig ang lupa, nagbitak ang mga bato, nabuksan ang mga libingan, at nabuhay ang maraming banal na namatay na. Lumabas sila ng libingan, at nang muling mabuhay si Hesus, sila y pumasok sa Banal na Lungsod at nakita roon ng marami. Nasindak ang kapitan at ang mga kawal na nagbabantay kay Hesus nang maramdaman nila ang lindol at masaksihan ang lahat ng nangyari. Tunay na ito y Anak ng Diyos! sabi nila. Naroon din ang maraming babaing nakatanaw mula sa malayo. Mula pa sa Galilea y sumusunod na sila kay Hesus at naglilingkod sa kanya. Kabilang sa kanila si Maria Magdalena, si Mariang ina ni Santiago at ni Jose, at ang asawa ni Zebedeo. Bago magtakipsilim, dumating ang isang mayamang taga-arimatea, na ang ngala y Jose. Siya y alagad din ni Hesus. Lumapit siya kay Pilato at hiningi ang bangkay ni Hesus. Iniutos naman ni Pilato na ibigay ito sa kanya. Kaya t kinuha ni Jose ang bangkay at binalot ng bagong kayong lino. Inilagay niya ito sa sariling libingan na di pa nalalaunang ipinauka niya sa bato. Pagkatapos, iginulong niya sa pintuan nito ang isang malaking bato, saka umalis. Naroon si Maria Magdalena at ang isa pang Maria, na nakaupo sa tapat ng libingan.

39 40 Saserdote: Pilato: Pari: Kinabukasan, alalaong baga y pagkatapos ng Araw ng Paghahanda, sama-samang nagpunta kay Pilato ang mga punong saserdote at ang mga Pariseo. Sinabi nila, Naalaala po namin na sinabi ng mapagpanggap na iyon noong nabubuhay pa, na siya y muling mabubuhay pagkaraan ng tatlong araw. Pabantayan nga po ninyong mabuti ang libingan hanggang sa ikatlong araw. Baka pumaroon ang kanyang mga alagad at nakawin ang bangkay, at sabihin sa mga tao na siya y muling nabuhay. At ang pandarayang ito ay magiging masahol pa sa nauna. Sinabi sa kanila ni Pilato, Kumuha kayo ng mga kawal at pabantayang mabuti ang libingan. Kaya t pumaroon sila at nilagyan ng tatak ang bato at pinabantayan ang libingan upang matiyak nilang di ito pakikialaman ninuman. Ang Mabuting Balita ng Panginoon. Bayan: Pinupuri ka namin Panginoong Hesukristo. Hindi hahalikan ang Aklat ng Mabuting Balita.

40 Linggo ng Palaspas 41 LINGGO NG PALASPAS SA PAGPAPAKASAKIT NG PANGINOON B Sa Misa Ang Pagpapakasakit ng ating Panginoong Hesuskristo ayon kay San Marcos Marcos 14, 1-15, 47 Walang Sagot ang Bayan. Saserdote: Taong-Bayan: Dalawang araw na lamang at Pista na ng Paskuwa at ng Tinapay na Walang Lebadura. Ang mga punong saserdote at ang mga eskriba ay naghahanap ng paraan upang lihim na maipadakip si Hesus at maipapatay. Sinabi nila, Ngunit huwag sa kapistahan, baka magkagulo ang mga tao. Noo y nasa Betania si Hesus, sa bahay ni Simong ketongin. Samantalang siya y kumakain, dumating ang isang babaing may dalang isang sisidlang alabastro na puno ng mamahaling pabango ito y dalisay na nardo. Binasag niya ang sisidlan at ang pabango y ibinuhos sa ulo ni Hesus. Nagalit ang ilang naroroon, at sila y nagusap-usap, Ano t inaksaya ang pabango? Maipagbibili sana iyon nang higit pa sa tatlong daang denaryo, at maibibigay sa mga dukha ang pinagbilhan!

41 42 Hesus: At sinisi nila ang babae. Nguni t sinabi ni Hesus, Bakit ninyo siya ginugulo? Pabayaan ninyo siya! Mabuti ang ginawa niyang ito sa akin. Habang panaho y kasama ninyo ang mga dukha, at anumang oras na inyong ibigin ay magagawan ninyo sila ng mabuti. Ngunit ako y hindi ninyo kasama sa habang panahon. Ginawa niya ang kanyang makakaya hindi pa ma y binusan na niya ng pabango ang aking katawan bilang paghahanda sa paglilibing sa akin. Sinasabi ko sa inyo: saanman ipangaral ang Mabuting Balita, mababanggit din naman ang ginawa niyang ito bilang pag-aalaala sa kanya. Si Judas Iscariote, isa sa Labindalawa, ay pumunta sa mga punong saserdote upang ipagkanulo si Hesus. Natuwa sila nang marinig ang gayon at nangakong bibigyan siya ng salapi. Mula noo y humanap na si Judas ng pagkakataon upang maipagkanulo si Hesus. Unang araw ng Pista ng Tinapay na Walang Lebadura, araw ng pagpatay ng kordero para sa Paskuwa. Tinanong si Hesus ng kanyang mga alagad, Alagad: Saan po ninyo ibig na ipaghanda namin kayo ng Hapunang Pampaskuwa?

42 Linggo ng Palaspas 43 Hesus: Inutusan niya ang dalawa sa kanyang mga alagad, Pumunta kayo sa bayan. May masasalubong kayong isang lalaki na may dalang isang bangang tubig. Sundan ninyo siya sa bahay na kanyang papasukan at sabihin ninyo sa may-ari, Ipinatatanong po ng Guro kung saang silid siya maaaring kumain ng Hapunang Pampaskuwa, kasalo ng kanyang mga alagad. At ituturo niya sa inyo ang isang malaking silid sa itaas na mayroon nang kagamitan. Doon kayo maghanda para sa atin. Nagtungo sa bayan ang mga alagad at natagpuan nga nila roon ang lahat, gaya ng sinabi niya sa kanila. At inihanda nila ang Hapunang Pampaskuwa. Kinagabiha y dumating si Hesus, kasama ang Labindalawa. Nang sila y kumakain na, sinabi ni Hesus: Hesus: Alagad: Tandaan ninyo ito: isa sa inyo na kasalo ko y magkakanulo sa akin. Nanlumo ang mga alagad, at isa t isa y nagtanong sa kanya, Ako po ba, Panginoon? Sumagot siya,

43 44 Hesus: Hesus: Hesus: Isa sa inyo na kasalo ko sa pagsawsaw ng tinapay sa mangkok. Papanaw ang Anak ng Tao, ayon sa nasusulat, nguni t sa aba ng taong magkakanulo sa kanya! Mabuti pa sa taong yaon ang hindi na ipinanganak. Samantalang sila y kumakain, dumampot ng tinapay si Hesus, at matapos magpasalamat sa Diyos ay kanyang pinaghati-hati at ibinigay sa mga alagad. Kunin ninyo; ito ang aking katawan, wika niya. Hinawakan niya ang kalis, at matapos magpasalamat ay ibinigay sa kanila; at uminom silang lahat. Sinabi niya, Ito ang aking dugo ng tipan, ang dugong mabubuhos dahil sa marami. Sinasabi ko sa inyo, hindi na ako iinom ng alak na mula sa ubas hanggang sa araw na inumin ko ang bagong alak sa kaharian ng Diyos. Umawit sila ng isang imno, at pagkatapos nagtungo sa Bundok ng mga Olibo. Sinabi ni Hesus sa kanila,

44 Linggo ng Palaspas 45 Hesus: Pedro: Hesus: Hesus: Pedro: Ako y iiwan ninyong lahat, sapagkat nasasaad sa Kasulatan, Papatayin ko ng pastol, at mangangalat ang mga tupa. Ngunit pagkatapos na ako y muling mabuhay, mauuna ako sa inyo sa Galilea. Sumagot si Pedro, Kahit na po iwan kayo ng lahat, hindi ko kayo iiwan. Tandaan mo, sabi ni Hesus sa kanya, sa gabi ring ito, bago tumilaok nang makalawa ang manok ay makaitlo mo akong itatatwa. Subalit matigas na sinabi ni Pedro, Kahit ako y pataying kasama ninyo, hindi ko kayo itatatwa. Gayon din ang sabi ng ibang alagad. Dumating sila sa isang lugar na tinatawag na Getsemani. Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad, Hesus: Dito muna kayo at mananalangin ako. Ngunit isinama niya sina Pedro, Santiago at Juan. At nagsimulang mabagabag at maghirap ang kanyang kalooban. Sinabi niya sa kanila,

45 46 Hesus: Hesus: Hesus: Hesus: Ang puso ko y tigib ng hapis at halos ikamatay ko! Maghintay kayo rito at magbantay. Pagkalayo nang kaunti, siya y nagpatirapa at nanalangin na kung maaari y huwag nang dumating sa kanya ang oras ng paghihirap. Ama, Ama ko! wika niya, mapangyayari mo ang lahat ng bagay. Alisin mo sa akin ang kalis na ito ng paghihirap. Gayunma y huwag ang kalooban ko kundi ang kalooban mo ang masunod. Nagbalik siya at dinatnan niyang natutulog ang tatlong alagad. Sinabi niya kay Pedro, Natutulog ka, Simon? Hindi ka ba makapagbantay kahit isang oras man lang? Magpuyat kayo at manalangin upang huwag kayong madaig ng tukso. Ang espiritu y nakahanda, ngunit ang laman ay mahina. Muling lumayo si Hesus at nanalangin, at ang dati niyang kahilingan ang siyang sinambit. Nagbalik siyang muli sa kanyang mga alagad at naratnan na namang natutulog, sapagkat sila y antok na antok.

46 Linggo ng Palaspas 47 At hindi nila malaman kung ano ang kanilang sasabihin sa kanya. Sa ikatlong pagbabalik niya ay kanyang sinabi sa kanila, Hesus: Hudas: Hudas: Tulog pa ba kayo hanggang ngayon? Kayo ba y namamahinga pa? Tama na! Dumating na ang oras na ang Anak ng Tao y ipagkakanulo sa masasama. Tayo na t narito na ang magkakanulo sa akin! Nagsasalita pa si Hesus nang dumating si Judas, isa sa Labindalawa, na kasama ng maraming taong may mga dalang tabak at pamalo. Inutusan sila ng mga punong saserdote, ng mga eskriba at ng matatanda ng bayan. Ang taksil ay nagbigay sa kanila ng isang hudyat: Ang hagkan ko iyon ang inyong hinahanap. Siya y dakpin ninyo at dalhin, ngunit bantayang mabuti. Pagdating ni Judas, agad siyang lumapit kay Hesus, Guro! ang bati niya, sabay halik. At sinunggaban si Hesus ng mga tao at dinakip. Nagbunot ng tabak ang isa sa mga naroon, at tinaga ang alipin ng pinakapunong saserdote, at natigpas ang tainga niyon.

47 48 Hesus: At sinabi ni Hesus sa mga tao, Tulisan ba ako at naparito kayong may mga dalang tabak at pamalo upang ako y dakpin? Araw-araw ako y nagtuturo sa templo at naroon din kayo, nguni t hindi ninyo ako dinakip. Subalit kailangang matupad ang sinasabi ng Kasulatan! Nagsitakas ang mga alagad at iniwan siya. Sinundan siya ng isang binatang walang damit sa katawan maliban sa balabal niyang kayong lino. Sinunggaban siya ng mga tao, ngunit iniwan niya ang kanyang balabal at tumakas na walang kadamit-damit. At dinala nila si Hesus sa bahay ng pinakapunong saserdote; doo y nagkatipon ang lahat ng punong saserdote, ang matatanda ng bayan, at ang mga eskriba. Si Pedro y sumunod sa kanya, ngunit malayo ang agwat. Nagtuloy siya hanggang sa patyo ng bahay ng pinakapunong saserdote, naupo sa tabi ng apoy at nagpainit na kasama ng mga bantay. Ang mga punong saserdote at ang buong Sanedrin ay naghahanap ng maipararatang kay Hesus upang maipapatay siya, ngunit wala silang makuha. Maraming saksi ang nagsabi ng kasinungalingan laban sa kanya, ngunit hindi nagkaisa ang kanilang mga patotoo. May ilang sumaksi laban sa kanya at nag-sabi ng ganitong kasinungalingan:

48 Linggo ng Palaspas 49 Taong-Bayan: Saserdote: Saserdote: Hesus: Hesus: Saserdote: Narinig naming sinabi niya, Gigibain ko ang templong ito na gawa ng tao, at sa loob ng tatlong araw ay magtatayo ako ng iba na di gawa ng tao. Gayunma y hindi pa rin nagkaisa ang kanilang mga patotoo. Tumindig ang pinakapunong saserdote sa harap ng kapulungan, at tinanong si Hesus, Ano ang masasabi mo sa paratang nila sa iyo? Bakit di ka sumagot? Ngunit hindi umimik si Hesus; hindi siya nagsalita gaputok man. Muli siyang tinanong ng pinakapunong saserdote: Ikaw ba ang Mesiyas, ang Anak ng Kataastaasan? Ako nga, sagot ni Hesus. At makikita ninyo ang Anak ng Tao, na nakaupo sa kanan ng Makapangyarihan sa lahat. At makikita ninyong siya y dumarating, nasa alapaap ng langit. Winasak ng pinakapunong saserdote ang sariling kasuotan, at sinabi, Hindi na natin kailangan ang mga saksi! Kayo na ang nakarinig ng kanyang kalapastanganan sa Diyos! Ano ang pasya ninyo?

49 50 Ang hatol nilang lahat ay kamatayan. At niluran siya ng ilan, piniringan at pinagsusuntok, kasabay ng wikang Sundalo: Taong-Bayan: Pedro: Babae: Taong-Bayan: Hulaan mo nga, sino ang sumuntok sa iyo? at pinagsasampal siya ng mga bantay. Si Pedro nama y naroon pa sa ibaba, sa patyo, nang dumating ang isa sa mga alila ng pinakapunong saserdote. Nakita ng babaing ito si Pedro na nagpapainit sa apoy, at kanyang pinagmasdang mabuti. Kasama ka rin ng Hesus na iyang taga-nazaret! sabi niya. Ngunit tumanggi si Pedro. Hindi ko nalalaman... hindi ko nauunawaan ang sinasabi mo, sagot niya. At siya y lumabas sa pasilyo at tumilaok ang manok. Nakita na naman siya roon ng alilang babae at sinabi sa mga naroon, Ang taong ito y isa sa kanila! Ngunit itinatwa na naman ito ni Pedro. Makalipas ang ilang sandali y sinabi na naman kay Pedro ng mga nakatayo roon, Talagang isa ka sa kanila. Taga-Galilea ka rin!

50 Linggo ng Palaspas 51 Pedro: Sumpain man ako ng langit, talagang hindi ko nakikilala ang taong iyan! sagot ni Pedro. Siya namang pagtilaok ng manok. Naalaala ni Pedro ng sinabi sa kanya ni Hesus, Hesus: Pilato: Hesus: Pilato: Bago tumilaok nang makalawa ang manok ay makaitlo mo akong itatatwa. At siya y nanangis. Kinaumagahan, nagpulong agad ang mga punong saserdote, ang matatanda ng bayan, ang mga eskriba, at ang iba pang bumubuo ng Sanedrin. Ipinagapos nila si Hesus, at dinala kay Pilato. Ikaw ba ang Hari ng mga Judio? tanong sa kanya ni Pilato. Kayo na ang nagsasabi, tugon naman ni Hesus. Nagharap ng maraming sumbong ang mga punong saserdote laban kay Hesus, kaya t siya y muling tinanong ni Pilato, Wala ka bang isasagot? Narinig mo ang dami ng kanilang sumbong laban sa iyo. Ngunit hindi na tumugon pa si Hesus, kaya t nagtaka si Pilato.

51 52 Pilato: Pilato: Taong-Bayan: Pilato: Tuwing Pista ng Paskuwa ay nagpapalaya si Pilato ng isang bilanggo sinuman ang hilingin sa kanya ng taongbayan. Nakabilanggo noon ang isang lalaking nagngangalang Barrabas, kasama ng ibang naghimagsik at nakamatay nang nagdaang himagsikan. Lumapit ang mga tao at hiniling kay Pilato na isagawa na ang kanyang kinaugaliang pagpapalaya ng isang bilanggo. Ibig ba ninyong palayain ko ang Hari ng mga Judio? tanong niya sa kanila. Alam ni Pilato na inggit ang nag-udyok sa mga punong saserdote na dalhin sa kanya si Hesus. Ngunit ang mga tao y sinulsulan ng mga punong saserdote na si Barrabas ang hilinging palayain. Kung gayon, ano ang gagawin ko sa taong ito na tinatawag ninyong Hari ng mga Judio? tanong uli ni Pilato. Ipako sa krus! sigaw ng mga tao. Bakit, ano ba ang kasalanan niya? ani Pilato. Nguni t lalo pang sumigaw ang mga tao,

52 Linggo ng Palaspas 53 Taong-Bayan: Ipako siya sa krus! Sa paghahangad ni Pilato na pagbigyan ang mga tao, pinalaya niya si Barrabas. Si Hesus ay kanyang ipinahagupit at ibinigay sa kanila upang ipako sa krus. Dinala ng mga kawal si Hesus sa pretoryo, ang tirahan ng gobernador, at kanilang tinipon ang buong batalyon. Sinuotan nila si Hesus ng isang balabal na purpura. Kumuha sila ng halamang matinik, ginawang korona at ipinutong sa kanya. At sila y patuyang nagpugay at bumati sa kanya: Sundalo: Mabuhay ang Hari ng mga Judio! Siya y pinaghahampas nila ng tambo sa ulo, pinaglulurhan, at palibak na niluhud-luhuran. At matapos kutyain, siya y inalisan nila ng balabal, sinuotan ng sariling damit, at inilabas upang ipako sa krus. Nasalubong nila ang isang lalaking galing sa bukid, si Simon na taga-cirene, ama nina Alejandro at Rufo. Pilit nilang ipinapasan sa kanya ang krus ni Hesus. At kanilang dinala si Hesus sa lugar na kung tawagi y Golgota ibig sabihi y Pook ng Bungo. Binigyan nila siya ng alak na may kahalong mira, ngunit hindi niya ininom. Ipinako siya sa krus, at nagsapalaran sila upang malaman kung alin sa kanyang mga damit ang mapupunta sa bawat isa.

53 54 Ikasiyam ng umaga nang ipako nila sa krus si Hesus. Sa itaas ng krus isinulat ang sakdal laban sa kanya, Ang Hari ng mga Judio. Dalawang tulisan ang kasabay niyang ipinako sa krus isa sa kanan niya at isa sa kaliwa. Sa gayo y natupad ang nasasaad sa Kasulatan: Ibinilang siya sa mga salarin. Nilibak siya ng mga nagdaraan, na tatangu-tangong nagsabi, Taong-Bayan: Saserdote: Hesus: Hesus: Di ba ikaw ang gigiba ng templo at muling magtatayo nito sa loob ng tatlong araw? Iligtas mo ngayon ang iyong sarili! Bumaba ka sa krus! Kinutya rin siya ng mga punong saserdote at ng mga eskriba, at ang sabi sa isa t isa: Iniligtas niya ang iba, ngunit di mailigtas ang sarili! Makita lang nating bumaba sa krus ang Mesiyas na iyan na Hari ng Israel maniniwala tayo sa kanya. Inalipusta din siya ng mga nakapakong kasama niya. At nagdilim sa buong lupain mula sa tanghaling tapat hanggang sa ikatlo ng hapon. Nang mag-iikatlo ng hapon, si Hesus ay sumigaw, Eloi, Eloi, lema sabachthani? na ang ibig sabihi y Diyos ko! Diyos ko! Bakit mo ako pinabayaan?

54 Linggo ng Palaspas 55 Saserdote: Taong-Bayan: Narinig ito ng ilan sa mga nakatayo roon, at kanilang sinabi, Pakinggan ninyo, tinatawag niya si Elias! May tumakbo at kumuha ng espongha; ito y binasa ng maasim na alak, at pagkatapos ay inilagay sa dulo ng isang tambo at ipinasipsip kay Hesus. Sabi niya, Tingnan nga natin kung darating si Elias upang ibaba siya. Sumigaw nang malakas si Hesus at nalagutan ng hininga. Dito luluhod ang tanan at sandaling mananahimik. Sundalo: Biglang nawarak sa gitna ang tabing ng templo, mula sa itaas hanggang sa ibaba. Nakatayo sa harap ng krus ang isang kapitan ng mga kawal at kanyang nakita kung paano namatay si Hesus kaya t sinabi niya, Tunay ngang Anak ng Diyos ang taong ito! Naroon din ang ilang babae at nakatanaw mula sa malayo; kabilang sa kanila si Maria Magdalena, si Mariang ina nina Santiagong bata, at Jose at si Salome. Mula pa sa Galilea y nagsisunod na sila at naglingkod kay Hesus. At naroon din ang iba pang babaing sumama kay Hesus sa Jerusalem.

55 56 Nang magtatakipsilim na, dumating si Jose na taga-arimatea, isang iginagalang na kagawad ng Sanedrin; siya y naghihintay sa pagdating ng paghahari ng Diyos. Sapagkat araw noon ng Paghahanda, o bisperas ng Araw ng Pamamahinga, naglakas-loob siyang lumapit kay Pilato at hiningi ang bangkay ni Hesus. Nagtaka si Pilato nang marinig niyang patay na si Hesus, kaya t ipinatawag niya ang kapitan at tinanong kung ito y totoo. Nang malaman niya sa kapitan na talagang patay na si Hesus, pumayag siyang kunin ni Jose ang bangkay. Bumili si Jose ng kayong lino. Nang maibaba na ang bangkay ay kanyang binalot sa kayong ito at inilagay sa isang libingang inuka sa tagiliran ng dalisdis na bato. Pagkatapos, iginulong ang isang malaking bato sa pintuan ng libingan. Nagmamasid naman si Maria Magdalena at si Mariang ina ni Jose, at nakita nila kung saan inilibing si Hesus. Pari: Ang Mabuting Balita ng Panginoon. Bayan: Pinupuri ka namin Panginoong Hesukristo. Hindi hahalikan ang Aklat ng Mabuting Balita.

56 Linggo ng Palaspas 57 LINGGO NG PALASPAS SA PAGPAPAKASAKIT SA PANGINOON Sa Misa Ang Pagpapakasakit ng ating Panginoong Hesuskristo ayon kay San Lucas Lucas 22, 14-23, 56 K Walang Sagot ang Bayan. Hesus: Hesus: Nang dumating na ang oras, dumulog si Hesus sa hapag, kasama ang kanyang mga apostol. At sinabi niya sa kanila, Malaon ko nang inaasam-asam na makasalo kayo sa Hapunang Pampaskuwang ito bago ako magbata. Sinasabi ko sa inyo, hindi na ako muling kakain nito hanggang sa ito y maganap sa kaharian ng Diyos. Hinawakan niya ang isang kalis, at matapos magpasalamat sa Diyos ay ibinigay sa kanila. Sinabi niya, Kunin ninyo ito, at paghati-hatian. Sinasabi ko sa inyo na mula ngayo y hindi na ako iinom nitong katas ng ubas hangga t hindi dumarating ang kaharian ng Diyos. At dumampot siya ng tinapay at, matapos magpasalamat sa Diyos, kanyang pinaghati-hati at ibinigay sa kanila. Sinabi niya,

57 58 Hesus: Hesus: Ito ang aking katawan na ibinigay para sa inyo. Gawin ninyo ito bilang pag-aalaala sa akin. Gayon din naman, dinampot niya ang kalis pagkatapos maghapunan, at sinabi, Ang kalis na ito ang bagong tipan ng aking dugo na mabubuhos dahil sa inyo. Ngunit kasalo ko rito ang magkakanulo sa akin. Papanaw ang Anak ng Tao ayon sa itinakda ng Diyos; ngunit nakapangingilabot ang sasapitin ng taong magkakanulo sa kanya. At sila y nagtanung-tanungan kung sino sa kanila ang gagawa ng gayon. Nagtalu-talo ang mga alagad kung sino sa kanila ang kikilanling pinakadakila. At sinabi sa kanila ni Hesus, Hesus: Ang mga hari sa mundong ito y pinapanginoon ng kanilang nasasakupan, at ang mga maykapangyarihan ay napatatawag na mga tagatangkilik nila. Ngunit hindi gayon sa inyo. Sa halip, ang pinakadakila ang dapat lumagay na siyang pinakabata, at ang namumuno y tagapaglingkod. Sino ba ang higit na dakila, ang nakadulog sa hapag o ang naglilingkod? Hindi ba ang nakadulog sa hapag?

58 Linggo ng Palaspas 59 Hesus: Ngunit ako y kasama-sama ninyo bilang isang naglilingkod. Kayo ang nanatiling kasama ko sa mga pagsubok sa akin. Kung paanong pinaglalaanan ako ng Ama ng kaharian, gayon din naman, pinaglalaanan ko kayo ng dako sa aking kaharian. Kayo y kakain at iinom nakasalo ko, at luluklok sa mga trono upang mamahala sa labindalawang angkan ng Israel. Simon, Simon! Makinig ka! Hiniling ni Satanas at ipinahintulot naman sa kanya, na kayong lahat ay subukin. Subalit idinalangin ko na huwag lubusang mawala ang iyong pananampalataya. At kapag nagbalik-loob ka na, patatagin mo ang iyong mga kapatid. Pedro: Hesus: Hesus: Hesus: Sumagot si Pedro, Panginoon, handa po akong mabilanggo at mamatay na kasama ninyo! Pedro, ani Hesus, tandaan mo: bago tumilaok ang manok sa araw na ito ay makatatlo mo akong itatatwa. Pagkatapos, tinanong sila ni Hesus, Nang suguin ko kayo nang walang dalang lukbutan, supot, o panyapak, kinulang ba kayo ng anuman?

59 60 Alagad: Hesus: Hindi po, tugon nila. Sinabi niya, Ngunit ngayon, kung kayo y may lukbutan o supot, dalhin ninyo. Ang walang tabak ipagbili ang kanyang balabal at bumili ng isa. Sapagkat sinasabi ko sa inyo na dapat matupad sa akin ang sinasabi ng Kasulatan: Ibinilang siya sa mga salarin. Sapagkat ang nasusulat tungkol sa akin ay natutupad na! Alagad: Hesus: Hesus: At sinabi ng mga alagad, Panginoon, heto po ang dalawang tabak. Sapat na iyan! tugon niya. Gaya ng kanyang kinaugalian, umalis si Hesus at nagtungo sa Bundok ng mga Olibo; at sumama ang mga alagad. Pagdating doo y sinabi niya sa kanila. Manalangin kayo, nang hindi kayo madaig ng tukso. Lumayo siya sa kanila nang may isang pukol ng bato, saka lumuhod at nanalangin.

60 Linggo ng Palaspas 61 Hesus: Hesus: Ama, wika niya, kung maaari y ilayo mo sa akin ang kalis na ito. Gayunma y huwag ang kalooban ko ang masunod, kundi ang kalooban mo Napakita sa kanya ang isang anghel mula sa langit at pinalakas ang loob niya. Tigib ng hapis, siya y nanalangin nang lalong taimtim; tumulo sa lupa ang kanyang pawis na animo y malalaking patak ng dugo. Tumindig siya pagkapanalangin at lumapit sa kanyang mga alagad. Naratnan niyang natutulog ang mga ito dahil sa tindi ng dalamhati. Hesus: Hesus: Bakit kayo natutulog? tanong niya. Bumangon kayo at manalangin upang hindi kayo madaig ng tukso. Nagsasalita pa si Hesus nang dumating ang maraming tao, na pinangungunahan ni Judas, kabilang sa Labindalawa. Nilapitan niya si Hesus upang hagkan. Sinabi nito sa kanya,

61 62 Hesus: Alagad: Hesus: Judas, ipagkakanulo mo ba ang Anak ng Tao sa pamamagitan ng isang halik? Nang makita ng mga alagad na kasama niya kung ano ang mangyayari, sinabi nila, Panginoon, mananaga na po kami! At tinaga nga ng isa sa kanila ang alipin ng pinakapunong saserdote at natigpas ang kanang tainga niyon. Nguni t sinabi ni Hesus, Huwag! Hayaan ninyo sila! Hinipo niya ang tainga ng alipin at pinagaling. Pagkatapos, sinabi ni Hesus sa mga punong saserdote at sa mga pinuno ng mga bantay sa templo at sa matatanda ng bayan, na naparoon upang dakpin siya, Hesus: Ako ba y tulisan, at naparito kayong may mga tabak at mga pamalo? Araw-araw, nagtuturo ako sa templo at naroon din kayo; ngunit hindi ninyo ako dinakip. Subalit panahon ninyo ngayon at ang kapangyarihan ng kadiliman ang namamayani. Dinakip nga nila si Hesus at dinala sa bahay ng pinakapunong saserdote. Si Pedro nama y sumunod sa kanya, ngunit malayo ang agwat.

62 Linggo ng Palaspas 63 Babae: Pedro: Pedro: Taong-Bayan: Pedro: Taong-Bayan: Nang maparikit na ang apoy sa gitna ng patyo, naupo sa paligid ang mga taong naroon; si Pedro nama y nakiumpok sa kanila. Nakita siya ng isang utusang babae at siya y pinagmasdang mabuti. Kasama rin ni Hesus ang taong ito! sabi niya. Nguni t itinatwa ito ni Pedro. Aba, hindi! sagot niya. Ni hindi ko siya nakikilala! Pagkaraan ng ilang sandali, napansin siya ng isang lalaki at nagtanong ito, Isa ka rin sa kanila, ano? Ngunit sumagot siya, Nagkakamali kayo,ginoo! Pagkalipas ng humigit-kumulang na isang oras ay iginiit naman ng isa, Kasama nga ni Hesus ang taong ito. Isa rin siyang Galileo. Ngunit sumagot si Pedro,

63 64 Pedro: Hesus: Sundalo: Ginoo, hindi ko nalalaman ang sinasabi ninyo! Nagsasalita pa siya nang tumilaok ang manok. Lumingon ang Panginoon at tinitigan si Pedro. Naalaala nito ang sinabi ng Panginoon, Bago tumilaok ang manok sa araw na ito ay makaitlo mo akong itatatwa. Lumabas si Pedro at nanangis nang buong saklap. Samantala, si Hesus ay nililibak at hinahampas ng mga nagtatanod sa kanya. Siya y piniringan nila at tinanong, Sige, hulaan mo nga! Sino ang humampas sa iyo? At kung anu-ano pang panlalait ang sinabi sa kanya. Kinaumagahan, nagtipon ang matatanda ng bayan, ang mga punong saserdote, at ang mga eskriba ang Sanedrin at iniharap si Hesus sa kanilang kapulungan. Saserdote: Saserdote: Sabihin mo sa amin, wika nila, ikaw ba ang Mesiyas? Sumagot siya,

64 Linggo ng Palaspas 65 Hesus: Saserdote: Hesus: Saserdote: Taong-Bayan: Pilato: Hesus: Sabihin ko man sa inyo, hindi kayo maniniwala, at kung tanungin ko kayo, hindi naman kayo sasagot. Ngunit mula ngayon, ang Anak ng Tao ay uupo sa kanan ng Makapangyarihang Diyos. lbig mong sabihi y ikaw ang Anak ng Diyos? tanong ng lahat. Kayo na rin ang nagsasabing ako nga, tugon niya. Sinabi nila, Ano pang patotoo ang kailangan natin? Tayo na ang nakarinig mula sa sarili niyang bibig! Tumindig ang buong kapulungan at dinala si Hesus kay Pilato. Sinimulan nilang paratangan siya. Anila, Ang taong ito y nahuli naming nanunulsol sa aming kababayan na maghimagsik, at nagbabawal ng pagbabayad ng buwis sa Cesar. Pinapaniwala pa niya ang mga tao na siya ang Kristo, isang hari. At tinanong siya ni Pilato, Ikaw ba ang Hari ng mga Judio? Kayo na ang nagsasabi,

65 66 Pilato: Taong-Bayan: tugon ni Hesus. Sinabi ni Pilato sa mga punong saserdote at sa mga tao, Wala akong makitang kasalanan sa taong ito, Ngunit mapilit sila at ang wika, Sa pamamagitan ng kanyang mga turo y inuudyukan niyang maghimagsik ang buong Judea. Nagsimula siya sa Galilea at ngayo y narito na. Nang marinig ito ni Pilato, itinanong niya kung taga-galilea si Hesus. At nang malamang siya y mula sa nasasakupan ni Herodes, kanyang ipinadala siya sa taong ito na noon nama y nasa Jerusalem. Tuwang-tuwa ito nang makita si Hesus. Marami na siyang nabalitaan tungkol dito at matagal na niyang ibig makita. Umaasa siyang gagawa ito ng kababalaghan at ibig niyang makita iyon. Kaya t tinanong niya nang tinanong si Hesus, ngunit hindi ito sumagot kaunti man. Naroon ang mga punong saserdote at ang mga eskriba na walang tigil ng kapaparatang kay Hesus. Hinamak siya at tinuya ni Herodes, pati ng kanyang mga kawal. Sinuutan siya ng maringal na damit at ipinabalik kay Pilato. At nang araw ding iyon, naging magkaibigan sina Herodes at Pilato na dati y magkagalit.

66 Linggo ng Palaspas 67 Pilato: Taong-Bayan: Taong-Bayan: Ipinatawag ni Pilato ang mga punong saserdote, ang mga pinuno ng bayan at ang mga tao, at sinabi sa kanila, Isinakdal ninyo sa akin ang taong ito sa kasalanang panunulsol sa mga tao. Ngayon, siniyasat ko siya sa harapan ninyo, at napatunayan kong walang katotohanan ang mga paratang ninyo sa kanya. Gayon din si Herodes, kaya si Hesus ay ipinabalik niya sa akin. Hindi siya dapat hatulan ng kamatayan wala siyang kasalanan. Kaya t ipahahagupit ko lamang siya saka palalayain. Tuwing Paskuwa, kinakailangang magpalaya si Pilato ng isang bilanggo para sa kanila. Subalit sabay-sabay na sumigaw ang madla, Patayin ang taong iyan! Palayain si Barrabas! Nabilanggo si Barrabas dahil sa paghihimagsik na nangyari sa lungsod, at dahil sa pagpatay. Minsan pang nagsalita sa kanila si Pilato, sa pagnanais na mapalaya si Hesus; ngunit sumigaw ang mga tao, Ipako sa krus! Ipako sa krus! Ikatlong ulit na sinabi sa, kanila ni Pilato,

67 68 Pilato: Bakit, anong ginawa niyang masama? Wala akong makitang dahilan upang siya y ipapatay, ipahahagupit ko na lamang siya at saka palalayain. Datapwa t lalo nilang ipinagsigawan na dapat ipako si Hesus sa krus; at sa wakas ay nanaig ang kanilang sigaw. Kaya t ipinasiya ni Pilato na pagbigyan ang kanilang kahilingan. Pinalaya niya ang taong nabilanggo dahil sa paghihimagsik at pagpatay, ayon sa hinihingi nila, at ibinigay sa kanila si Hesus upang gawin ang kanilang kagustuhan. Nang dala na nila si Hesus upang ipako, nasalubong nila ang isang lalaking galing sa bukid. Ito y si Simon na taga-cirene. Pinigil nila ito at ipinapasan sa kanya ang krus, kasunod ni Hesus. Sinusundan si Hesus ng maraming tao, kabilang ang mga babaing nananaghoy at nananambitan dahil sa kanya. Nilingon sila ni Hesus at sinabi sa kanila, Hesus: Mga kababaihan ng Jerusalem, huwag ninyo akong tangisan. Ang tangisan ninyo y ang inyong sarili at ang inyong mga anak.

68 Linggo ng Palaspas 69 Hesus: Hesus: Tandaan ninyo: darating ang mga araw na sasabihin nila, Mapalad ang mga baog, ang mga sinapupunang hindi nagdalantao, at ang mga dibdib na hindi nagpasuso. Sa mga araw na iyo y sasabihin ng mga tao sa mga bundok, Gumuho kayo sa amin! at sa mga burol, Tabunan ninyo kami! Sapagkat kung ganito ang ginagawa sa kahoy na sariwa, ano naman kaya ang gagawin sa tuyo? May dinala pa silang dalawang salarin upang pataying kasama ni Hesus. Nang dumating sila sa dakong tinatawag na Bungo, ipinako nila sa krus si Hesus. Ipinako rin ang dalawang salarin, isa sa gawing kanan at isa sa gawing kaliwa. Sinabi ni Hesus, Ama, patawarin mo sila, sapagkat hindi nila nalalaman ang kanilang ginagawa. At nagsapalaran sila upang malaman kung alin sa kanyang kasuotan ang mapupunta sa isa t isa. Ang mga tao y nakatayo roon at nanunuod; nililibak naman siya ng mga pinuno ng bayan. Anila,

69 70 Taong-Bayan: Sundalo: Iniligtas niya ang iba; iligtas naman niya ngayon ang kanyang sarili, kung siya nga ang Mesiyas, ang hinirang ng Diyos! Nilibak din siya ng mga kawal, nilapitan at inalok ng maasim na alak. Sinabi nila, Kung ikaw ang Hari ng mga Judio, iligtas mo ang iyong sarili. At nakasulat sa ulunan niya sa wikang Griego, Latin at Hebreo, Ito ang Hari ng mga Judio. Tinuya siya ng isa sa mga salaring nakabitin, at ang sabi, Hestas: Dimas: Dimas: Hindi ba ikaw ang Mesiyas? Iligtas mo ang iyong sarili, pati na kami! Ngunit pinagsabihan siya ng kanyang kasama, Hindi ka ba natatakot sa Diyos? Ikaw ma y pinarurusahang tulad niya! Matuwid lamang na tayo y parusahan nang ganito dahil sa ating mga ginawa; ngunit ang taong ito y walang ginawang masama. At sinabi niya, Hesus, alalahanin mo ako kapag naghahari ka na.

70 Linggo ng Palaspas 71 Hesus: Hesus: Sumagot si Hesus, Sinasabi ko sa iyo: ngayon di y isasama kita sa Paraiso. Nang mag-iikalabindalawa ng tanghali, nagdilim sa buong lupain hanggang sa ikatlo ng hapon. Nawalan ng liwanag ang araw; at ang tabing ng templo y napunit sa gitna. Sumigaw nang malakas si Hesus, Ama, sa kamay mo y ipinagtatagubilin ko ang aking espiritu! At pagkasabi nito, nalagot ang kanyang hininga. Dito luluhod ang tanan at sandaling mananahimik. Sundalo: Nang makita ng kapitan ang nangyari, siya y nagpuri sa Diyos. Tunay ngang matuwid ang taong ito! sabi niya. Ang nangyaring ito y nakita ng lahat ng taong nagkakatipon at nagmamasid; at umuwi silang dinadagukan ang kanilang dibdib. Nakatayo naman sa di-kalayuan ang mga kaibigan ni Hesus, pati ang mga babaing sumunod sa kanya mula sa Galilea, at magsisimula na ang Araw ng Pamamahinga.

71 72 Sumunod kay Jose ang mga babaing sumama kay Hesus mula sa Galilea, at nakita nila ang pinaglibingan, pati ang pagkakalagay doon ng bangkay ni Hesus. Pagkatapos, umuwi sila at naghanda ng mga pabango at mira. Pari: Ang Mabuting Balita ng Panginoon. Tagapagpadaloy: Pinupuri ka namin Panginoong Hesukristo. Hindi hahalikan ang Aklat ng Mabuting Balita. HOMILIYA

72 Linggo ng Palaspas 73 Tagapagpadaloy: Magsitayo ang lahat. PAGPAPAHAYAG NG PANANAMPALATAYA Sumasampalataya ako sa Diyos Amang makapangyarihan sa lahat, na may gawa ng langit at lupa. Sumasampalataya ako kay Hesukristo, iisang Anak ng Diyos, Panginoon nating lahat. Nagkatawang-tao siya lalang ng Espiritu Santo, ipinanganak ni Santa Mariang Birhen. Pinagpakasakit ni Poncio Pilato, ipinako sa krus, namatay, inilibing. Nanaog sa kinaroroonan ng mga yumao. Nang may ikatlong araw nabuhay na mag-uli. Umakyat sa langit. Naluluklok sa kanan ng Diyos Amang makapangyarihan sa lahat. Doon magmumulang paririto at huhukom sa nangabubuhay at nangamatay na tao. Sumasampalataya naman ako sa Diyos Espiritu Santo, sa banal na Simbahang Katolika, sa kasamahan ng mga banal, sa kapatawaran ng mga kasalanan, sa pagkabuhay na muli ng nangamatay na tao at sa buhay na walang hanggan. Amen.

73 74 PANALANGIN NG BAYAN Tagapagdiwang: Buong pagtitiwala sa mahabaging pagmamahal ng Panginoon na nakauunawa sa ating mga kahirapan at pangangailangan, idulog natin ang ating mga kahilingan. Manalangin tayo: Panginoon, dinggin Mo ang aming panalangin. Nawa, tulad ng nagsitanggap sa kanya sa Jerusalem, maging bukas lagi ang mga puso ng lahat ng nananampalataya sa pagtanggap ipagkay Hesus. Manalangin tayo. Nawa ang Santo Papa, mga Obispo, at mga pari ay magpatuloy sa paggabay sa atin na maging tapat kay Hesus sa pamamagitan ng kabanalan ng kanilang buhay. Manalangin tayo. Nawa ang paghatol ng lahat ng hukom sa ating bayan ay maging mabilis, walang pagkiling o katiwalian. Manalangin tayo. Nawa ang mga biktimang pinagkaitan ng katarungan ay magpatuloy sa paghahanap ng katarungan nang may tibay ng loob at magtamo ng nauukol sa kanila. Manalangin tayo. Nawa maunawaan nating ang mga hirap at sakit ni Hesus ay dahil sa sarili nating mga pagkakasala at kawalan ng pagsisisi. Manalangin tayo. Tahimik nating idalangin ang ating mga sariling kahilingan. (Panandaling katahimikan)

74 Linggo ng Palaspas 75 Tagapagdiwang: Bayan: Panginoong Diyos, alalayan Mo kaming mabuhay alinsunod sa turo ni Hesus. Sa pakikibahagi namin sa kanyang paghihirap, makibahagi rin nawa kami sa kanyang kaluwalhatiang walang hanggan. Amen. Tagapagpadaloy: Magsiupo ang lahat.

75 76 PAGDIRIWANG NG HULING HAPUNAN Pagkatapos, sisimulan ang awit ng pag-aalay. Samantalang ito y ginaganap, ilalagay ng mga tagapaglingkod ang telang patungan ng Katawan ni Kristo, ang pamahiran, ang kalis, at ang Aklat ng Pagmimisa sa ibabaw ng dambana. Nababagay na ang pakikiisa ng mga nagsisimba ay ipahayag sa pamamagitan ng prusisyon ng pagaalay ng tinapay at alak at ng iba pang handog para sa Simbahan at para sa mga dukha. Ngayon nama y tatayo ang tagapagdiwang sa gawing gitna ng dambana, hahawakan niya ang pinggan ng tinapay nang bahagyang nakaangat sa dambana, habang dinarasal niya nang pabulong: Kapuri-puri ka, Diyos Amang Lumikha sa sanlibutan. Sa iyong kagandahang-loob, narito ang aming maiaalay. Mula sa lupa at bunga ng aming paggawa ang tinapay na ito para maging pagkaing nagbibigay-buhay. Ilalapag niya ang pinggan ng tinapay sa telang patungan ng Katawan ni Kristo. Kapag hindi ginaganap ang awit ng pag-aalay, ang mga pangungusap na ito ay madarasal nang malakas ng tagapagdiwang at sa katapusan makapagbubunyi ang mga tao: Kapuri-puri ang Poong Maykapal ngayon at kailanman! Ang tagapagdiwang ay magbubuhos ng alak at kaunting tubig sa kalis habang dinarasal nang pabulong: Sa paghahalong ito ng alak at tubig kami nawa y makasalo sa pagka-diyos ni Kristo na nagpagindapat makihati sa aming pagkatao.

76 Linggo ng Palaspas 77 Pagbalik sa gawing gitna ng dambana, hahawakan ng tagapagdiwang ang kalis nang bahagyang nakaangat sa dambana habang dinarasal niya nang pabulong: Kapuri-puri ka, Diyos Amang Lumikha sa sanlibutan. Sa iyong kagandahang-loob, narito ang aming maiaalay. Mula sa katas ng ubas at bunga ng aming paggawa ang alak na ito para maging inuming nagbibigay ng iyong Espiritu. Ilalapag niya ang kalis sa telang patungan ng Katawan ni Kristo. Kapuri-puri ang Poong Maykapal ngayon at kailanman! Pagkatapos, yuyuko ang tagapagdiwang habang dinarasal niya nang pabulong: Diyos Amang Lumikha, nakikiusap kaming mga makasalanan. Tanggapin mo ang aming pagsisisi bilang handog upang kami y matutong sumunod sa iyo nang buong puso. Kung minamabuting gawin, iinsensuhan ng tagapagdiwang ang mga alay at ang dambana pagkaraa y iinsensuhan ng diyakono o ng tagapaglingkod ang tagapagdiwang at ang mga nagsisimba. Pagkatapos, ang tagapagdiwang ay pupunta sa gilid ng dambana, maghuhugas siya ng mga kamay samantalang pabulong niyang dinarasal: O Diyos kong minamahal, kasalanan ko y hugasan at linisin mong lubusan ang nagawa kong pagsuway.

77 78 Tagapagpadaloy: Magsitayo ang lahat. Pagbalik ng tagapagdiwang sa gawing gitna ng dambana, ilalahad niya ang kanyang mga kamay sa mga tao at muli niyang pagdaraupin habang kanyang ipinahahayag: Manalangin kayo, mga kapatid, upang ang paghahain natin ay kalugdan ng Diyos Amang makapangyarihan. Sasagot ang mga tao: Tanggapin nawa ng Panginoon itong paghahain sa iyong mga kamay sa kapurihan niya at karangalan sa ating kapakinabangan at sa buong Sambayanan niyang banal. PANALANGIN UKOL SA MGA ALAY Tagapagdiwang: Bayan: Ama naming Lumikha, pakundangan sa pagpapakasakit ng iyong Bugtong na Anak sumaamin nawa ang iyong pagpapaunlak na di makakamit ng tanang aming pagganap kundi ng paghahaing minsan lamang para sa lahat na mula sa iyo y pinakikinabangan namin at tinatanggap sa pamamagitan ni Hesukristo kasama ng Espiritu Santo magpasawalang hanggan. Amen.

78 Linggo ng Palaspas 79 PREPASYO P: Sumainyo ang Panginoon. B: At sumainyo rin. P: Itaas sa Diyos ang inyong puso at diwa. B: Itinaas na namin sa Panginoon. P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos. B: Marapat na siya ay pasalamatan. Ama naming makapangyarihan, tunay ngang marapat na ikaw ay aming pasalamatan sa pamamagitan ni Hesukristo na aming Panginoon. Wala siyang kasalanan nguni t inaring salarin sa pagmamalasakit niyang kami y palayain sa kamatayang kinasuungan namin kaya t namatay siya upang kami y buhayin. Kaya kaisa ng mga anghel na nagsisiawit ng papuri sa iyo nang walang humpay sa kalangitan, kami y nagbubunyi sa iyong kadakilaan: SANTO Santo, Santo, Santo Panginoong D yos na Makapangyarihan Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan Mo Hosana, Hosana, Hosana sa kaitaasan. Pinagpala ang napaparito sa ngalan ng Panginoon. Hosana, Hosana, Hosana sa kaitaasan.

79 80 PANALANGIN NG PAGPUPURI AT PAGPAPASALAMAT Tagapagpadaloy: Magsiluhod ang lahat Nakalahad ang mga kamay ng tagapagdiwang sa pagdarasal. Ama naming banal, ikaw ang bukal ng tanang kabanalan. Pagdaraupin ng tagapagdiwang ang kanyang mga kamay at lulukuban ng mga kamay niya ang mga alay habang siya y nagdarasal. Kaya t sa pamamagitan ng iyong Espiritu gawin mong banal ang mga kaloob na ito Pagdaraupin ng tagapagdiwang ang kanyang mga kamay at kukrusan niya ang tinapay at kalis, samantalang kanyang dinarasal: upang para sa ami y maging Katawan at Dugo ng aming Panginoong Hesukristo. Pagdaraupin niya ang kanyang mga kamay. Ang mga salita ng Panginoon sa mga sumusunod na pangungusap ay ipahahayag nang malinaw at nauunawaan ng tanan ayon sa hinihingi ng kahulugan ng mga ito. Bago niya pinagtiisang kusang loob na maging handog, Hahawakan ng tagapagdiwang ang tinapay nang bahagyang nakataas sa ibabaw ng dambana habang kanyang patuloy na inihahayag: hinawakan niya ang tinapay, pinasalamatan ka niya, pinaghati-hati niya iyon, iniabot sa kanyang mga alagad at sinabi:

80 Linggo ng Palaspas 81 Bahagyang yuyuko ang tagapagdiwang. TANGGAPIN NINYONG LAHAT ITO AT KANIN: ITO ANG AKING KATAWAN NA IHAHANDOG PARA SA INYO. Ipamamalas niya ang ostiyang itinalagang maging Katawan at Dugo ni Kristo, ipapatong niya ito sa pinggan, at luluhod siya bilang pagsamba. Magpapatuloy ang tagapagdiwang. Gayun din naman, noong matapos ang hapunan, Hahawakan ng tagapagdiwang ang kalis nang bahagyang nakataas sa ibabaw ng dambana habang kanyang patuloy na inihahayag: hinawakan niya ang kalis, muli ka niyang pinasalamatan, iniabot niya ang kalis sa kanyang mga alagad at sinabi: Bahagyang yuyuko ang tagapagdiwang. TANGGAPIN NINYONG LAHAT ITO AT INUMIN: ITO ANG KALIS NG AKING DUGO NG BAGO AT WALANG HANGGANG TIPAN, ANG AKING DUGO NA IBUBUHOS PARA SA INYO AT PARA SA LAHAT SA IKAPAGPAPATAWAD NG MGA KASALANAN. GAWIN NINYO ITO SA PAG-ALALA SA AKIN. Ipamamalas niya ang kalis, ipapatong niya ito sa telang patungan ng Katawan ni Kristo, at luluhod siya bilang pagsamba. Pagkatapos, ipahahayag ng tagapagdiwang: Ipagbunyi natin ang misteryo ng pananampalataya.

81 82 Tagapagpadaloy: Magsitayo ang lahat. Si Kristo y namatay! Si Kristo y nabuhay! Si Kristo y babalik sa wakas ng panahon! Ilalahad ng tagapagdiwang ang kanyang mga kamay samantalang siya ay nagdarasal: Ama, ginagawa namin ngayon ang pag-alala sa pagkamatay at muling pagkabuhay ng iyong Anak kaya t iniaalay namin sa iyo ang tinapay na nagbibigay-buhay at ang kalis na nagkakaloob ng kaligtasan. Kami y nagpapasalamat dahil kami y iyong minarapat na tumayo sa harap mo para maglingkod sa iyo. Isinasamo naming kaming magsasalu-salo sa Katawan at Dugo ni Kristo ay mabuklod sa pagkakaisa sa pamamagitan ng Espiritu Santo. Ama, lingapin mo ang iyong Simbahang laganap sa buong daigdig. Puspusin mo kami sa pag-ibig kaisa ni N., na aming Papa at ni N., na aming Obispo, at ng tanang kaparian.

82 Linggo ng Palaspas 83 Alalahanin mo rin ang mga kapatid naming nahimlay nang may pag-asang sila y muling mabubuhay gayun din ang lahat ng mga pumanaw. Kaawaan mo sila at patuluyin sa iyong kaliwanagan. Kaawaan mo at pagindapatin kaming lahat na makasalo sa iyong buhay na walang wakas. Kaisa ng Mahal na Birheng Maria na Ina ng Diyos ng kabiyak ng kanyang puso, si San Jose kaisa ng mga apostol at ng lahat ng mga banal na namuhay dito sa daigdig nang kalugud-lugod sa iyo, maipagdiwang nawa namin ang pagpupuri sa ikararangal mo Pagdaraupin ng Tagapagdiwang ang kanyang mga kamay. sa pamamagitan ng iyong Anak na aming Panginoong Hesukristo. Hahawakan ng tagapagdiwang ang pinggang may ostiya at ang kalis na kapwa niya itataas habang kanyang ipinahahayag. SA PAMAMAGITAN NI KRISTO, KASAMA NIYA, AT SA KANYA ANG LAHAT NG PARANGAL AT PAPURI AY SA IYO, DIYOS AMANG MAKAPANGYARIHAN, KASAMA NG ESPIRITU SANTO MAGPASAWALANG HANGGAN. Ang mga tao ay magbubunyi: Amen.

83 84 ANG PAKIKINABANG Pagkalapag ng kalis at pinggan sa dambana, ipahahayag ng tagapagdiwang nang may magkadaop na mga kamay: Sa tagubilin ng mga nakagagaling na utos at turo ni Hesus na Panginoon natin at Diyos ipahayag natin nang lakas-loob: Illalahad ng tagapagdiwang ang kanyang mga kamay at ipahahayag niya kaisa ng lahat. Ama namin, sumasalangit ka. Sambahin ang ngalan mo. Mapasaamin ang kaharian mo. Sundin ang loob mo dito sa lupa para nang sa langit. Bigyan mo kami ngayon ng aming kakanin sa araw-araw. At patawarin mo kami sa aming mga sala para nang pagpapatawad namin sa nagkakasala sa amin. At huwag mo kaming ipahintulot sa tukso. At iadya mo kami sa lahat ng masama. Nakalahad ang mga kamay ng tagapagdiwang sa pagdarasal: Hinihiling naming kami y iadya sa lahat ng masama, pagkalooban ng kapayapaan araw-araw, iligtas sa kasalanan at ilayo sa lahat ng kapahamakan samantalang aming pinananabikan ang dakilang araw ng pagpapahayag ng Tagapagligtas naming si Hesukristo. Pagdaraupin niya ang kanyang mga kamay. Wawakasan ng sambayanan ang panalangin sa ganitong pagbubunyi: Sapagkat iyo ang kaharian at ang kapangyarihan at ang kapurihan magpakailanman! Amen.

84 Linggo ng Palaspas 85 Pagkatapos, malakas na darasalin ng paring nakalahad ang mga kamay: Panginoong Hesukristo, sinabi mo sa iyong mga Apostol: Kapayapaan ang iniiwan ko sa inyo. Ang aking kapayapaan ang ibinibigay ko sa inyo. Tunghayan mo ang aming pananampalataya at huwag ang aming mga pagkakasala. Pagkalooban mo kami ng kapayapaan at pagkakaisa ayon sa iyong kalooban. Pagdaraupin niya ang kanyang mga kamay. kasama ng Espiritu Santo magpasawalang hanggan. Sasagot ang mga tao: Amen. Ang tagapagdiwang ay paharap sa sambayanang maglalahad at magdaraop ng mga kamay sa pagpapahayag. Ang kapayapaan ng Panginoon ay laging sumainyo. Sasagot ant mga tao: At sumaiyo rin. Maidaragdag, kung minabuti, ang paanyayang ipahahayag ng diyakono o tagapagdiwang:: Magbigayan kayo ng kapayapaan sa isa t isa. At, alinsunod sa kaugalian ng iba t-ibang pook, ang mga nagsisimba ay mabigbigyan ng kapayapaan. Ang tagapagdiwang at ang mga tagapaglingkod ay makapagbibigayan ng kapayapaan.

85 86 Pagkatapos, hahawakan ng tagapagdiwang ang ostiya at hahati-hatiin niya ito sa ibabaw ng pinggan at isasawak niya ang kaputol sa kalis habang pabulong niyang dinarasal: Sa pagsasawak na ito ng Katawan sa Dugo ng aming Panginoong Hesukristo tanggapin nawa namin sa pakikinabang ang buhay na walang hanggan. Samantalang ginaganap ang paghahati-hati sa ostiya, aawitin o darasalin ang pagluhog na ito. Kordero ng Diyos, na nag-aalis ng mga kasalanan ng sanlibutan, maawa ka sa amin. Kordero ng Diyos, na nag-aalis ng mga kasalanan ng sanlibutan, maawa ka sa amin. Kordero ng Diyos, na nag-aalis ng mga kasalanan ng sanlibutan, ipagkaloob mo sa amin ang kapayapaan. Ito ay mauulit-ulit habang ginaganap ang paghahati-hati sa tinapay. Sa huling, pag-uulit saka pa lamang idurugtong ang ipagkaloob mo sa amin ang kapayapaan. Magkadaop ang mga kamay ng tagapagdiwang sa pabulong na pagdarasal. Panginoong Hesukristo, Anak ng Diyos na buhay, sa kalooban ng Ama kasama ng Espiritu Santo, binuhay mo sa iyong pagkamatay ang sanlibutan. Pakundangan sa iyong banal na Katawan at Dugo, iadya mo ako sa tanang aking kasalanan at lahat ng masama, gawin mong ako y makasunod lagi sa iyong mga utos, at huwag mong ipahintulot na ako y mawalay sa iyo kailanman.

86 Linggo ng Palaspas 87 Luluhod ang tagapagdiwang at pagtayo niya y kanyang hahawakan ang ostiya na itataas sa ibabaw ng pinggan. Paharap sa mga tao siyang magsasabi ng malakas: Ito ang Kordero ng Diyos. Ito ang nag-aalis ng mga kasalanan ng sanlibutan. Mapalad ang mga inaanyayahan sa kanyang piging. Idurugtong niyang minsanan kaisa ng sambayanan: Panginoon, hindi ako karapat-dapat na magpatuloy sa iyo ngunit sa isang salita mo lamang ay gagaling na ako. Siya y makikinabang nang magalang at nakayuko sa dambana habang pabulong na nagdarasal: Ipagsanggalang nawa ako ng Katawan ni Kristo para sa buhay na walang hanggan. Mapitagan niyang tatanggapin ang Katawan ni Kristo. Pagkatapos, hahawakan ng tagapagdiwang ang kalis at pabulong na magdarasal: Ipagsanggalang nawa ako ng Dugo ni Kristo para sa buhay na walang hanggan. Mapitagan niyang tatanggapin ang Dugo ni Kristo. Hahawakan niya ang pinggan o lalagyan ng ostiya at lalapitan niya ang mga nakikinabang, bahagyang itataas ang ostiya para sa bawat nakikinabang habang sinasabi: Katawan ni Kristo. Ang nakikinabang ay tutugon: Amen. Samantalang nakikinabang ang tagapagdiwang, sisimulan ang awit sa pakikinabang.

87 88 Pagkapakinabang, ang mga mumo ng ostiya na nasa pinggan ay titipunin sa kalis na huhugasan ng tagapagdiwang o diyakono o tagapaglingkod. Habang ito ay ginaganap ng tagapagdiwang, pabulong siyang magdarasal: Ama naming mapagmahal, ang aming tinanggap ngayon ay amin nawang mapakinabangan at ang iyong ipinagkaloob ay magdulot nawa sa amin ng kagalingang pangmagpakailanman. Makababalik ngayon sa upuan ang tagapagdiwang. Makapag-uukol ng ilang saglit na katahimikan o makaaawit ng papuri o salmo. Pagkaraan, ang tagapagdiwang ay titindig sa harap ng upuan o sa gawi ng dambana paharap sa mga nagsisimbang magpapahayag:

88 Linggo ng Palaspas 89 PANALANGIN PAGKAPAKINABANG Tagapagpadaloy: Tagapagdiwang: Magsitayo ang lahat. Manalangin tayo. Bayan: Ama naming mapagmahal, ngayong kami y pinapagsalo mo sa banal na pakikinabang, kami y iyong pinalingong may pag-asa sa aming sinasampalatayanan pakundangan sa pagkamatay ng iyong Anak. Gawin mong kami y makarating sa aming paroroonan pakundangan sa kanyang muling pagkabuhay bilang Tagapamagitan kasama ng Espiritu Santo magpasawalang hanggan. Amen.

89 90 PAGHAYO SA PAGWAWAKAS Maisusunod kapag may ipagbibigay-alam, ang mga maiiksing patalastas na sasabihin sa mga tao. Pagkatapos, gaganapin ang paghayo. Ang tagapagdiwang na nakalahad ang mga kamay sa mga tao ay magpapahayag: Sumainyo ang Panginoon. Sasagot ang mga tao: At sumaiyo rin. Babasbasan ng tagapagdiwang ang mga tao habang kanyang ipinahahaya. Pagpalain kayo ng makapangyarihang Diyos, Ama at Anak at Espiritu Santo. Sasagot ang mga tao: Amen. Ang diyakono o ang tagapagdiwang na magkadaop ang mga kamay ay magpapahayag ng paghayo sa sambayanan: Humayo kayong taglay ang kapayapaan upang ang Panginoon ay mahalin at paglingkuran. Sasagot ang mga tao: Salamat sa Diyos. Kakantahin ang Pangwakas na Awit.

90 Linggo ng Palaspas 91

91 92

92 Palm Sunday 93 THE COMMEMORATION OF THE LORD S ENTRANCE INTO JERUSALEM

93 94

94 Palm Sunday 95 THE COMMEMORATION OF THE LORD S ENTRANCE INTO JERUSALEM On this day the Church recalls the entrance of Christ the Lord into Jerusalem to accomplish his Paschal Mystery. Accordingly, the memorial of this entrance of the Lord takes place at all Masses, by means of the Procession or the Solemn Entrance before the principal Mass or the Simple Entrance before other Masses. The Solemn Entrance, but not the Procession, may be repeated before other Masses that are usually celebrated with a large gathering of people. It is desirable that, where neither the Procession nor the Solemn Entrance can take place, there be a sacred celebration of the Word of God on the messianic entrance and on the Passion of the Lord, either on Saturday evening or on Sunday at a convenient time. At an appropriate hour, a gathering takes place at a smaller church or other suitable place other than inside the church to which the procession will go. The faithful hold branches in their hands. Wearing the red sacred vestments as for Mass, the Priest and the Deacon, accompanied by other ministers, approach the place where the people are gathered. Instead of the chasuble, the Priest may wear a cope, which he leaves aside when the procession is over, and puts on a chasuble.meanwhile, the following antiphon or another appropriate chant is sung. Ant. Mt 21: 9 Hosanna to the Son of David, blessed is he who comes in the name of the Lord, the King of Israel: Hosanna in the highest. GREETING Presider: People: Presider: People: In the name of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit. Amen. The Lord be with you. And with your spirit.

95 96 INTRODUCTION TO THE CELEBRATION The Presider gives a brief introduction, inviting them to take full part in the celebration. Dear brothers and sisters, since the beginning of Lent until now we have prepared our hearts by penance and charitable works. Today we gather to herald with the whole Church the beginning of the celebration of our Lord s Paschal Mystery, that is to say, of his Passion and Resurrection. For it was to accomplish this mystery that he entered his own city of Jerusalem. Therefore, with all faith and devotion, let us commemorate the Lord s entry into the city for our salvation, following in his footsteps, so that, being made, by his grace, partakers of the Cross, we may have a share also in his Resurrection and in his life.

96 Palm Sunday 97 PRAYER OF BLESSING OF PALM BRANCHES Afterwards the Presider, with hands joined, says this prayer: Presider: Let us pray. Pause for silent prayer. Almighty ever-living God, sanctify these branches with your blessing, that we, who follow Christ the King in exultation, may reach the eternal Jerusalem through him, who lives and reigns for ever and ever. The Presider sprinkles the branches with holy water in silence. Commentator: Please remain standing for the blessing of the Palms. Kindly raise your Palm branches for the sprinkling of Holy Water. After the blessing of the branches, before the proclamation of the Gospel, the Presider may distribute them to the ministers, and some of the faithful. He himself first receives the branch set aside for him from a deacon or one of the concelebrants and hands it to a minister while he distributes the branches. During this time a suitable song is sung.

97 98 PROCESSION TO THE CHURCH Before the procession begins, the Presider may address the people in these words: Dear brothers and sisters like the crowds who acclaimed Jesus in Jerusalem, let us go forth in peace. The procession to the church where Mass will be celebrated then begins. The thurifer goes first, carrying a censer with burning incense, followed by the crossbearer (the cross may be suitably decorated with palm branches). The crossbearer is flanked by four other acolytes holding lighted candles. The rest of the procession follows in this order: a deacon who carries the Book of the Gospels; other deacons, if there are any, carrying books for the reading or singing of the Passion; the Concelebrants and the Presider; finally the faithful. All, whether ministers or faithful, carry branches. During the procession, the choir and people sing suitable songs. When the Presider comes to the altar, he hands the branch to the deacon, reverences the altar, and incenses it. He then goes to the chair and takes off the cope, if he has worn it, and puts on the chasuble. After the procession or solemn entrance the Presider begins the Mass with the opening prayer.

98 Palm Sunday 99 OPENING PRAYER Presider: Let us pray. Pause for silent prayer. Almighty, ever-living God, who as an example of humility for the human race to follow caused our Savior to take flesh and submit to the Cross, graciously grant that we may heed his lesson of patient suffering and so merit a share in his Resurrection, who lives and reigns with you, in the unity of the Holy Spirit, one God, for ever and ever. People: Amen. Commentator: Please be seated.

99 100 FIRST READING 50, 4-7 LITURGY OF THE WORD A reading from the Book of the Prophet Isaiah People: The Lord GOD has given me a well-trained tongue, that I might know how to speak to the weary a word that will rouse them. Morning after morning he opens my ear that I may hear; and I have not rebelled, have not turned back. I gave my back to those who beat me, my cheeks to those who plucked my beard; my face I did not shield from buffets and spitting. The Lord GOD is my help, therefore I am not disgraced; I have set my face like flint, knowing that I shall not be put to shame. The Word of the Lord. Thanks be to God.

100 Palm Sunday 101 RESPONSORIAL PSALM Psalm 22, 8-9, 17-18, 19-20, My God, my God, why have you abandoned me? All who see me scoff at me; they mock me with parted lips, they wag their heads: He relied on the LORD; let him deliver him, let him rescue him, if he loves him. (Response) Indeed, many dogs surround me, a pack of evildoers closes in upon me; They have pierced my hands and my feet; I can count all my bones. (Response) They divide my garments among them, and for my vesture they cast lots. But you, O LORD, be not far from me; O my help, hasten to aid me. (Response) I will proclaim your name to my brethren; in the midst of the assembly I will praise you: You who fear the LORD, praise him; all you descendants of Jacob, give glory to him revere him, all you descendants of Israel! (Response)

101 102 SECOND READING 2, 6-11 A reading from the Letter of Saint Paul to the Philippians People: Christ Jesus, though he was in the form of God, did not regard equality with God something to be grasped. Rather, he emptied himself, taking the form of a slave, coming in human likeness; and found human in appearance, he humbled himself, becoming obedient to the point of death, even death on a cross. Because of this, God greatly exalted him and bestowed on him the name which is above every name, that at the name of Jesus every knee should bend, of those in heaven and on earth and under the earth, and every tongue confess that Jesus Christ is Lord, to the glory of God the Father. The Word of the Lord. Thanks be to God.

102 Palm Sunday 103 VERSE BEFORE THE GOSPEL Phil 2, 8-9 Christ became obedient to the point of death, even death on a cross. Because of this, God greatly exalted him and bestowed on him the name which is above every name. GOSPEL The narrative of the Lord s Passion is read without candles and without incense, with no greeting or signing of the book. It is read by a Deacon or, if there is no Deacon, by a Priest. It may also be read by readers, with the part of Christ, if possible, reserved to a Priest. Deacons, but not others, ask for the blessing of the Priest before singing the Passion, as at other times before the Gospel. After the narrative of the Passion, a brief homily should take place, if appropriate. A period of silence may also be observed. The Creed is said, and the Universal Prayer takes place. Commentator: Please stand.

103 104 PALM SUNDAY THE PASSION NARRATIVES Legend: = Christ N = Narrator V = Voice J = Judas C = Crowd P = Pilate Pt = Peter Ph = Pharisee

104 Palm Sunday 105 Year A A The Passion of our Lord Jesus Christ according to Matthew N One of the Twelve, who was called Judas Iscariot, went to the chief priests and said, V What are you willing to give me if I hand him over to you? N They paid him thirty pieces of silver, and from that time on he looked for an opportunity to hand him over. On the first day of the Feast of Unleavened Bread, the disciples approached Jesus and said, V Where do you want us to prepare for you to eat the Passover? N He said, No response for the people. 26:14-27, 66 Go into the city to a certain man and tell him, The teacher says, My appointed time draws near; in your house I shall celebrate the Passover with my disciples. N The disciples then did as Jesus had ordered, and prepared the Passover. When it was evening, he, reclined at table with the Twelve. And while they were eating, he said,

105 106 Amen, I say to you, one of you will betray me. N Deeply distressed at this, they began to say to him one after another, V Surely it is not I, Lord? N He said in reply, He who has dipped his hand into the dish with me is the one who will betray me. The Son of Man indeed goes, as it is written of him, but woe to that man by whom the Son of Man is betrayed. It would be better for that man if he had never been born. N Then Judas, his betrayer, said in reply, J Surely it is not I, Rabbi? N He answered, You have said so. N While they were eating, Jesus took bread, said the blessing, broke it, and giving it to his disciples said, Take and eat; this is my body. N Then he took a cup, gave thanks, and gave it to them, saying,

106 Palm Sunday 107 Drink from it, all of you, for this is my blood of the covenant, which will be shed on behalf of many for the forgiveness of sins. I tell you, from now on I shall not drink this fruit of the vine until the day when I drink it with you new in the kingdom of my Father. N Then, after singing a hymn, they went out to the Mount of Olives. Then Jesus said to them, This night all of you will have your faith in me shaken, for it is written: I will strike the shepherd, and the sheep of the flock will be dispersed; but after I have been raised up, I shall go before you to Galilee. N Peter said to him in reply, Pt Though all may have their faith in you shaken, mine will never be. N Jesus said to him, Amen, I say to you, this very night before the cock crows, you will deny me three times. N Peter said to him,

107 108 Pt Even though I should have to die with you, I will not deny you. N And all the disciples spoke likewise. Then Jesus came with them to a place called Gethsemane, and he said to his disciples, Sit here while I go over there and pray. N He took along Peter and the two sons of Zebedee, and began to feel sorrow and distress. Then he said to them, My soul is sorrowful even to death. Remain here and keep watch with me. N He advanced a little and fell prostrate in prayer, saying, My Father, if it is possible, let this cup pass from me; yet, not as I will, but as you will. N When he returned to his disciples he found them asleep. He said to Peter, So you could not keep watch with me for one hour? Watch and pray that you may not undergo the test. The spirit is willing, but the flesh is weak. N Withdrawing a second time, he prayed again, My Father, if it is not possible that this cup pass without my drinking it, your will be done!

108 Palm Sunday 109 N Then he returned once more and found them asleep, for they could not keep their eyes open. He left them and withdrew again and prayed a third time, saying the same thing again. Then he returned to his disciples and said to them, Are you still sleeping and taking your rest? Behold, the hour is at hand when the Son of Man is to be handed over to sinners. Get up, let us go. Look, my betrayer is at hand. N While he was still speaking, Judas, one of the Twelve, arrived, accompanied by a large crowd, with swords and clubs, who had come from the chief priests and the elders of the people. His betrayer had arranged a sign with them, saying, J The man I shall kiss is the one; arrest him. N Immediately he went over to Jesus and said, J Hail, Rabbi! N and he kissed him. Jesus answered him, Friend, do what you have come for.

109 110 N Then stepping forward they laid hands on Jesus and arrested him. And behold, one of those who accompanied Jesus put his hand to his sword, drew it, and struck the high priest s servant, cutting off his ear. Then Jesus said to him, Put your sword back into its sheath, for all who take the sword will perish by the sword. Do you think that I cannot call upon my Father and he will not provide me at this moment with more than twelve legions of angels? But then how would the Scriptures be fulfilled which say that it must come to pass in this way? N At that hour Jesus said to the crowds, Have you come out as against a robber, with swords and clubs to seize me? Day after day I sat teaching in the temple area, yet you did not arrest me. But all this has come to pass that the writings of the prophets may be fulfilled. N Then all the disciples left him and fled. Those who had arrested Jesus led him away to Caiaphas the high priest,. where the scribes and the elders were assembled.

110 Palm Sunday 111 N Peter was following him at a distance as far as the high priest s courtyard, and going inside he sat down with the servants to see the outcome. The chief priests and the entire Sanhedrin kept trying to obtain false testimony against Jesus in order to put him to death, but they found none, though many false witnesses came forward. Finally two came forward who stated, C This man said, I can destroy the temple of God and within three days rebuild it. N The high priest rose and addressed him, Ph Have you no answer? What are these men testifying against you? N But Jesus was silent. Then the high priest said to him, Ph I order you to tell us under oath before the living God whether you are the Christ, the Son of God. N Jesus said to him in reply, You have said so. But I tell you: From now on you will see the Son of Man seated at the right hand of the Power and coming on the clouds of heaven.

111 112 N Then the high priest tore his robes and said, Ph He has blasphemed! What further need have we of witnesses? You have now heard the blasphemy; what is your opinion? N They said in reply, C He deserves to die! N Then they spat in his face and struck him, while some slapped him, saying, C Prophesy for us, Christ: who is it that struck you? N Now Peter was sitting outside in the courtyard. One of the maids came over to him and said, C You too were with Jesus the Galilean. N But he denied it in front of everyone, saying, Pt I do not know what you are talking about! N As he went out to the gate, another girl saw him and said to those who were there, C This man was with Jesus the Nazorean. N Again he denied it with an oath,

112 Palm Sunday 113 Pt I do not know the man! N A little later the bystanders came over and said to Peter, C Surely you too are one of them; even your speech gives you away. N At that he began to curse and to swear, Pt I do not know the man. N And immediately a cock crowed. Then Peter remembered the word that Jesus had spoken: Before the cock crows you will deny me three times. N He went out and began to weep bitterly. When it was morning, all the chief priests and the elders of the people took counsel against Jesus to put him to death. They bound him, led him away, and handed him over to Pilate, the governor. Then Judas, his betrayer, seeing that Jesus had been condemned, deeply regretted what he had done. He returned the thirty pieces of silver to the chief priests and elders, saying, J I have sinned in betraying innocent blood. N They said, Ph What is that to us?

113 114 Look to it yourself. N Flinging the money into the temple, he departed and went off and hanged himself. The chief priests gathered up the money, but said, Ph It is not lawful to deposit this in the temple treasury, for it is the price of blood. N After consultation, they used it to buy the potter s field as a burial place for foreigners. That is why that field even today is called the Field of Blood. Then was fulfilled what had been said through Jeremiah the prophet, And they took the thirty pieces of silver, the value of a man with a price on his head, a price set by some of the Israelites, and they paid it out for the potter s field just as the Lord had commanded me. Now Jesus stood before the governor, and he questioned him, P Are you the king of the Jews? N Jesus said, You say so. N And when he was accused

114 Palm Sunday 115 by the chief priests and elders, he made no answer. Then Pilate said to him, P Do you not hear how many things they are testifying against you? N But he did not answer him one word, so that the governor was greatly amazed. Now on the occasion of the feast the governor was accustomed to release to the crowd. one prisoner whom they wished. And at that time they had a notorious prisoner called Barabbas. So when they had assembled, Pilate said to them, P Which one do you want me to release to you, Barabbas, or Jesus called Christ? N For he knew that it was out of envy that they had handed him over. While he was still seated on the bench, his wife sent him a message, V Have nothing to do with that righteous man. I suffered much in a dream today because of him. N The chief priests and the elders persuaded the crowds to ask for Barabbas but to destroy Jesus. The governor said to them in reply, P Which of the two do you want me to release to you?

115 116 N They answered, C Barabbas! N Pilate said to them, P Then what shall I do with Jesus called Christ? N They all said, C Let him be crucified! N But he said, P Why? What evil has he done? N They only shouted the louder, C Let him be crucified! N When Pilate saw that he was not succeeding at all, but that a riot was breaking out instead, he took water and washed his hands in the sight of the crowd, saying, P I am innocent of this man s blood. Look to it yourselves. N And the whole people said in reply, C His blood be upon us and upon our children.

116 Palm Sunday 117 N Then he released Barabbas to them, but after he had Jesus scourged, he handed him over to be crucified. Then the soldiers of the governor took Jesus inside the praetorium and gathered the whole cohort around him. They stripped off his clothes and threw a scarlet military cloak about him. Weaving a crown out of thorns, they placed it on his head, and a reed in his right hand. And kneeling before him, they mocked him, saying, C Hail, King of the Jews! N They spat upon him and took the reed and kept striking him on the head. And when they had mocked him, they stripped him of the cloak, dressed him in his own clothes, and led him off to crucify him. As they were going out, they met a Cyrenian named Simon; this man they pressed into service to carry his cross. And when they came to a place called Golgotha, (which means Place of the Skull) they gave Jesus wine to drink mixed with gall, But when he had tasted it, he refused to drink. After they had crucified him, they divided his garments by casting lots; then they sat down and kept watch over him there N And they placed over his head

117 118 the written charge against him: This is Jesus, the King of the Jews. Two revolutionaries were crucified with him, one on his right and the other on his left. Those passing by reviled him, shaking their heads and saying, C You who would destroy the temple and rebuild it in three days, save yourself, if you are the Son of God, and come down from the cross! N Likewise the chief priests with the scribes and elders mocked him and said, C He saved others; he cannot save himself. So he is the king of Israel! Let him come down from the cross now, and we will believe in him. He trusted in God; let him deliver him now if he wants him. For he said, I am the Son of God. N The revolutionaries who were crucified with him also kept abusing him in the same way. From noon onward, darkness came over the whole land until three in the afternoon. And about three o clock Jesus cried out in a loud voice, Eli, Eli, lema sabachthani? N which means,

118 Palm Sunday 119 My God, my God, why have you forsaken me? N Some of the bystanders who heard it said, C This one is calling for Elijah. N Immediately one of them ran to get a sponge; he soaked it in wine, and putting it on a reed, gave it to him to drink. But the rest said, C Wait, let us see if Elijah comes to save him. N But Jesus cried out again in a loud voice, and gave up his spirit. Here all kneel and pause for a short time. N And behold, the veil of the sanctuary was torn in two from top to bottom. The earth quaked, rocks were split, tombs were opened, and the bodies of many saints who had fallen asleep were raised. And coming forth from their tombs after his resurrection, they entered the holy city and appeared to many. The centurion and the men with him who were keeping watch over Jesus feared greatly when they saw the earthquake and all that was happening, and they said, C Truly, this was the Son of God!

119 120 N There were many women there, looking on from a distance, who had followed Jesus from Galilee, ministering to him. Among them were Mary Magdalene and Mary the mother of James and Joseph, and the mother of the sons of Zebedee. When it was evening, there came a rich man from Arimathea named Joseph, who was himself a disciple of Jesus. He went to Pilate and asked for the body of Jesus; then Pilate ordered it to be handed over. Taking the body, Joseph wrapped it in clean linen and laid it in his new tomb that he had hewn in the rock. Then he rolled a huge stone across the entrance to the tomb and departed. But Mary Magdalene and the other Mary remained sitting there, facing the tomb. The next day, the one following the day of preparation, the chief priests and the Pharisees gathered before Pilate and said, C Sir, we remember that this impostor

120 Palm Sunday 121 while still alive said, After three days I will be raised up. Give orders, then, that the grave be secured until the third day, lest his disciples come and steal him and say to the people, He has been raised from the dead. This last imposture would be worse than the first. N Pilate said to them, P The guard is yours; go, secure it as best you can. N So they went and secured the tomb by fixing a seal to the stone and setting the guard. The Gospel of the Lord. People: Praise to you Lord Jesus Christ. The Priest or Deacon will not kiss the Gospel Book

121 122 Year B B The Passion of our Lord Jesus Christ according to Mark 14:1-15:4 No response for the people. N The Passover and the Feast of Unleavened Bread were to take place in two days time. So the chief priests and the scribes were seeking a way to arrest him by treachery and put him to death. They said, Ph Not during the festival, for fear that there may be a riot among the people. N When he was in Bethany reclining at table in the house of Simon the leper, a woman came with an alabaster jar of perfumed oil, costly genuine spikenard. She broke the alabaster jar and poured it on his head. There were some who were indignant. C Why has there been this waste of perfumed oil? It could have been sold for more than three hundred days wage and the money given to the Poor. N They were infuriated with her. Jesus said,

122 Palm Sunday 123 Let her alone. Why do you make trouble for her? She has done a good thing for me. The poor you will always have with you, and whenever you wish you can do good to them, but you will not always have me. She has done what she could. She has anticipated anointing my body for burial. Amen, I say to you, wherever the gospel is proclaimed to the whole world, what she has done will be told in memory of her. N Then Judas Iscariot, one of the Twelve, went off to the chief priests to hand him over to them. When they heard him they were pleased and promised to pay him money. Then he looked for an opportunity to hand him over. On the first day of the Feast of Unleavened Bread, when they sacrificed the Passover lamb, his disciples said to him, C Where do you want us to go and prepare for you to eat the Passover? N He sent two of his disciples and said to them,

123 124 Go into the city and a man will meet you, carrying a jar of water. Follow him. Wherever he enters, say to the master of the house, The Teacher says, Where is my guest room where I may eat the Passover with my disciples? Then he will show you a large upper room furnished and ready. Make the preparations for us there. N The disciples then went off, entered the city, and found it just as he had told them; and they prepared the Passover. When it was evening, he came with the Twelve. And as they reclined at table and were eating, Jesus said, Amen, I say to you, one of you will betray me, one who is eating with me. N They began to be distressed and to say to him, one by one, V Surely it is not I? N He said to them,

124 Palm Sunday 125 One of the Twelve, the one who dips with me into the dish. For the Son of Man indeed goes, as it is written of him, but woe to that man by whom the Son of Man is betrayed. It would be better for that man if he had never been born. N While they were eating, he took bread, said the blessing, broke it, and gave it to them, and said, Take it; this is my body. N Then he took a cup, gave thanks, and gave it to them, and they all drank from it. He said to them, This is my blood of the covenant, which will be shed for many. Amen, I say to you, I shall not drink again the fruit of the vine until the day when I drink it new in the kingdom of God. N Then, after singing a hymn, they went out to the Mount of Olives. Then Jesus said to them, All of you will have your faith shaken, for it is written: I will strike the shepherd, and the sheep toil! be dispersed. But after I have been raised up, I shall go before you to Galilee.

125 126 N Peter said to him, Pt Even though all should have their faith shaken, mine will not be. N Then Jesus said to him, Amen, I say to you, this very night before the cock crows twice you will deny me three times. N But he vehemently replied, Pt Even though I should have to die with you, I will not deny you. N And they all spoke similarly. Then they came to a place named Gethsemane, and he said to his disciples, Sit here while I pray. N He took with him Peter, James, and John, and began to be troubled and distressed. Then he said to them, My soul is sorrowful even to death. Remain here and keep watch. N He advanced a little and fell to the ground and prayed that if it were possible the hour might pass by him; he said,

126 Palm Sunday 127 Abba, Father, all things are possible to you. Take this cup away from me, but not what I will but what you will. N When he returned he found them asleep. He said to Peter, Simon, are you asleep? Could you not keep watch for one hour? Watch and pray that you may not undergo the test. The spirit is willing but the flesh is weak. N Withdrawing again, he prayed, saying the same thing. Then he returned once more and found them asleep, for they could not keep their eyes open and did not know what to answer him. He returned a third time and said to them, Are you still sleeping and taking your rest? It is enough. The hour has come. Behold, the Son of Man is to be handed over to sinners. Get up, let us go. See, my betrayer is at hand. N Then, while he was still speaking, Judas, one of the Twelve, arrived, accompanied by a crowd with swords and clubs who had come from the chief priests, the scribes, and the elders. His betrayer had arranged a signal with them, saying, J The man I shall kiss is the one; arrest him and lead him away securely.

127 128 N He came and immediately went over to him and said, J Rabbi. N And he kissed him. At this they laid hands on him and arrested him. One of the bystanders drew his sword, struck the high priest s servant, and cut off his ear. Jesus said to them in reply, Have you come out as against a robber, with swords and clubs, to seize me? Day after day I was with you teaching in the temple area, yet you did not arrest me; but that the Scriptures may be fulfilled. N And they all left him and fled. Now a young man followed him wearing nothing but a linen cloth about his body. They seized him, but he left the cloth behind and ran off naked. They led Jesus away to the high priest, and all the chief priests and the elders and the scribes cametogether Peter followed him at a distance into the high priest s courtyard. and was seated with the guards, warming himself at the fire:

128 Palm Sunday 129 N The chief priests and the entire Sanhedrin kept trying to obtain testimony against Jesus in order to put him to death, but they found none. Many gave false witness against him, but their testimony did not agree. Some took the stand and testified falsely against him, alleging, C We heard him say, I will destroy this temple made with hands and within three days I will build another not made with hands. N Even so their testimony did not agree. The high priest rose before the assembly and questioned Jesus, saying Ph Have you no answer? What are these men testifying against you? N But he was silent and answered nothing. Again the high priest asked him and said to him, Ph Are you the Christ, the son of the Blessed One? N Then Jesus answered, I am; and you will see the Son of Man seated at the right hand of the Power and coming with the clouds of heaven. N At that the high priest tore his garments and said,

129 130 Ph What further need have we of witnesses? You have heard the blasphemy. What do you think? N They all condemned him as deserving to die. Some began to spit on him. They blindfolded him and struck him and said to him, Ph Prophesy! N And the guards greeted him with blows. While Peter was below in the courtyard, one of the high priest s maids came along. Seeing Peter warming himself, she looked intently at him and said, C You too were with the Nazorean, Jesus. N But he denied it saying, Pt I neither know nor understand what you are talking about. N So he went out into the outer court. Then the cock crowed. The maid saw him and began again to say to the bystanders, C This man is one of them. N Once again he denied it. A little later the bystanders said to Peter once more,

130 Palm Sunday 131 C Surely you are one of them; for you too are a Galilean. N He began to curse and to swear, Pt I do not know this man about whom you are talking. N And immediately a cock crowed a second time. Then Peter remembered the word that Jesus had said to him, Before the cock crows twice, you will deny me three times N He broke down and wept. As soon as morning came, the chief priests with the elders and the scribes, that is, the whole Sanhedrin, held a council. They bound Jesus, led him away, and handed him over to Pilate. Pilate questioned him, P Are you the king of the Jews? N He said to him in reply, You say so. N The chief priests accused him of many things. Again Pilate questioned him, P Have you no answer? See how many things they accuse you of.

131 132 N Jesus gave him no further answer, so that Pilate was amazed. Now on the occasion of the feast he used to release to them one prisoner whom they requested. A man called Barabbas was then in prison a long with the rebels who had committed murder in a rebellion. The crowd came forward and began to ask him to do for them as he was accustomed. Pilate answered, P Do you want me to release to you the king of the Jews? N For he knew that it was out of envy that the chief priests had handed him over. But the chief priests stirred up the crowd to have him release Barabbas for them instead. Pilate again said to them in reply, P Then what do you want me to do. with the man you call the king of the Jews? N They shouted again, C Crucify him. N So Pilate, wishing to satisfy the crowd, released Barabbas to them and, after he had Jesus scourged, handed him over to be crucified.

132 Palm Sunday 133 N The soldiers led him away inside the palace, that is, the praetorium, and assembled the whole cohort. They clothed him in purple and, weaving a crown of thorns, placed it on him. They began to salute him with, C Hail, King of the Jews! N and kept striking his head with a reed and spitting upon him. They knelt before him in homage. And when they had mocked him, they stripped him of the purple cloak, dressed him in his own clothes, and led him out to crucify him. They pressed into service a passer-by, Simon, a Cyreriian, who was coming in from the country, the father of Alexander and Rufus, to carry his cross. They brought him to the place of Golgotha (which is translated Place of the Skull) They gave him wine drugged with myrrh, but he did not take it. Then they crucified him and divided his garments by casting lots for them to see what each should take. It was nine o clock in the morning when they crucified him. The inscription of the charge against him read, The King of the Jews. With him they crucified two revolutionaries, one on his right and one on his left. Those passing by reviled him, shaking their heads and saying,

133 134 C Aha! You who would destroy the temple and rebuild it in three days, save yourself by coming down from the cross. N Likewise the chief priests, with the scribes, mocked him among themselves and said, C He saved others; he cannot save himself. Let the Christ, the King of Israel, come down now from the cross that we may see and believe. N Those who were crucified with him also kept abusing him. At noon darkness came over the whole land until three in the afternoon. And at three o clock Jesus cried out in a loud voice, Eloi, Eloi, lema sabachthani? N which is translated, My God, my God, why have you forsaken me? N Some of the bystanders who heard it said, C Look, he is calling Elijah. N One of them ran, soaked a sponge with wine, put it on a reed and gave it to him to drink saying, C Wait, let us see if Elijah comes to take him down.

134 Palm Sunday 135 N Jesus gave a loud cry and breathed his last. Here all kneel and pause for a short time N The veil of the sanctuary was torn in two from top to bottom. When the centurion who stood facing him saw how he breathed his last he said, V Truly this man was the Son of God! N There were also women looking on from a distance. Among them were Mary Magdalene, Mary the mother of the younger James and of Joses, and Salome. These women had followed him when he was in Galilee and ministered to him. There were also many other women who had come up with him to Jerusalem. with him to Jerusalem. When it was already evening, since it was the day of preparation, the day before the sabbath, Joseph of Arimathea, a distinguished member of the council, who was himself awaiting the kingdom of God, came and courageously went to Pilate and asked for the body of Jesus. Pilate was amazed that he was already dead. He summoned the centurion and asked him if Jesus had already died. And when he learned of it from the centurion, he gave the body to Joseph.

135 136 N Having bought a linen cloth, he took him down, wrapped him in the linen cloth, and laid him in a tomb that had been hewn out of the rock. Then he rolled a stone against the entrance to the tomb. Mary Magdalene and Mary the mother of Joses watched where he was laid. The Gospel of the Lord. People: Praise to you Lord Jesus Christ. The Priest or Deacon will not kiss the Gospel Book

136 Palm Sunday 137 Year C C The Passion of our Lord Jesus Christ according to Luke No response for the people. N When the hour came, Jesus took his place at table with the apostles. He said to them, I have eagerly desired to eat this Passover with you before it for, I tell you, I shall not eat it again until there is fulfilment in the kingdom of God. N Then he took a cup, gave thanks, and said, Take this and share it among yourselves; for I tell you that from this time on I shall not drink of the fruit of the vine until the kingdom of God comes. N Then he took the bread, said the blessing, broke it, and gave it to them, saying, This is my body, which will be given for you; do this in memory of me. N And likewise the cup after they had eaten, saying, 22:14-23, 56

137 138 This cup is the new covenant in my blood, which will be shed for you. And yet behold, the hand of the one who is to betray me is with me on the table; for the Son of Man indeed goes as it has been determined; but woe to that man by whom he is betrayed. N And they began to debate among themselves who among them would do such a deed. Then an argument broke out among them about which of them should be regarded as the greatest. He said to them, The kings of the Gentiles lord it over them and those in authority over them are addressed as Benefactors ; but among you it shall not be so. Rather, let the greatest among you be as the youngest, and the leader as the servant. For who is greater: the one seated at table or the one who serves? Is it not the one seated at table? I am among you as the one who serves. It is you who have stood by me in my trials; and I confer a kingdom on you, just as my Father has conferred one on me, that you may eat and drink at my table in my kingdom; and you will sit on thrones judging the twelve tribes of Israel.

138 Palm Sunday 139 Simon, Simon, behold Satan has demanded to sift all of you like wheat, but I have prayed that your own faith may not fail; and once you have turned back, you must strengthen your brothers. N He said to him, Pt Lord, I am prepared to go to prison and to die with you. N But he replied, I tell you, Peter, before the cock crows this day, you will deny three times that you know me. N He said to them, When I sent you forth without a money bag or a sack or sandals; were you in need of anything? Pt No, nothing, N they replied. He said to them,

139 140 But now one who has a money bag should take it, and likewise a sack, and one who does not have a sword should sell his cloak and buy one. For I tell you that this Scripture must be fulfilled in me, namely, He was counted among the wicked; and indeed what is written about me is coming to fulfilment. N Then they said, C Lord, look, there are two swords here. N But he replied, It is enough! N Then going out, he went, as was his custom, to the Mount of Olives, and the disciples followed him. When he arrived at the place he said to them, Pray that you may not undergo the test. N After withdrawing about a stone s throw from them and kneeling, he prayed, saying, Father, if you are willing, take this cup away from me; still, not my will but yours be done.

140 Palm Sunday 141 N And to strengthen him an angel from heaven appeared to him He was in such agony and he prayed so fervently that his sweat became like drops of blood falling on the ground. When he rose from prayer and returned to his disciples, he found them sleeping from grief. He said to them, Why are you sleeping? Get up and pray that you may not undergo the test. N While he was still speaking, a crowd approached and in front was one of the Twelve, a man named Judas. He went up to Jesus to kiss him. Jesus said to him, Judas, are you betraying the Son of Man with a kiss? N His disciples realized what was about to happen, and they asked, C Lord, shall we strike with a sword? N And one of them struck the high priest s servant and cut-off his right ear. But Jesus said in reply, Stop, no more of this!

141 142 N Then he touched the servant s ear and healed him. And Jesus said to the chief priests and temple guards and elders, who had come for him, Have you come out as against a robber, with swords and clubs? Day after day I was with you in the temple area, and you did not seize me; but this is your hour, the time for the power of darkness. N After arresting him they led him away and took him into the house of the high priest; Peter was following at a distance. They lit a fire in the middle of the courtyard and sat around it, and Peter sat down with them. When a maid saw him seated in the light, she looked intently at him and said, C This man too was with him. N But he denied it saying, Pt Woman, I do not know him. N A short while later someone else saw him and said, C You too are one of them ; N But Peter Answered,

142 Palm Sunday 143 Pt My friend, I am not. N About an hour later, still another insisted, C Assuredly, this man too was with him, for he also is a Galilean. N But Peter said, Pt My friend, I do not know what you are talking about. N Just as he was saying this, the cock crowed, and the Lord turned and looked at Peter; and Peter remembered the word of the Lord, how he had said to him, Before the cock crows today, you will deny me three times. He went out and began to weep bitterly. The men who held Jesus in custody were ridiculing and beating him. They blindfolded him and questioned him, saying, Ph Prophesy! Who is that struck you? N And they reviled him in saying many other things against him. When day came the council of elders of the people met, both chief priests and scribes, and they brought him before their Sanhedrin. They said,

143 144 Ph If you are the Christ, tell us, N but he replied to them, If I tell you, you will not believe, and if I question, you will not respond. But from this time on the Son of Man will be seated at the right hand of the power of God. N They all asked, Ph Are you then the Son of God? N He replied to them, You say that I am. N Then they said, Ph What further need have we for testimony? We have heard it from his own mouth. N Then the whole assembly of them arose and brought him before Pilate. They brought charges against him, saying, Ph We found this man misleading our people: he opposes the payment of taxes to Caesar and maintains that he is the Christ, a king.

144 Palm Sunday 145 N Pilate asked him, P Are you the king of the Jews? N He said to him in reply, You say so. N Pilate then addressed the chief priests and the crowds, P I find this man not guilty. N But they were adamant and said, C He is inciting the people with his teaching throughout all Judea, from Galilee where he began even to here. N On hearing this Pilate asked if the man was a Galilean; and upon learning that he was under Herod s jurisdiction, he sent him to Herod who was in Jerusalem at that time. Herod was very glad to see Jesus; he had been wanting to see him for a long time, for he had heard about him and had been hoping to see him perform some sign. He questioned him at length, but he gave him no answer. The chief priests and scribes, meanwhile, stood by accusing him harshly. Herod and his soldiers treated him contemptuously and mocked him,

145 146 N and after clothing him in resplendent garb, he sent him back to Pilate. Herod and Pilate became friends that very day, even though they had been enemies formerly. Pilate then summoned the chief priests, the rulers, and the people and said to them, P You brought this man to me and accused him of inciting the people to revolt. I have conducted my investigation in your presence and have not found this man guilty of the charges you have brought against him, nor did Herod, for he sent him back to us. So no capital crime has been committed by him. Therefore I shall have him flogged and then release him. N But all together they shouted out, C Away with this man! Release Barabbas to us. N Now Barabbas had been imprisoned for a rebellion that had taken place in the city and for murder. Again Pilate addressed them, still wishing to release Jesus, but they continued their shouting, C Crucify him! Crucify him! N Pilate addressed them a third time,

146 Palm Sunday 147 P What evil has this man done? I found him guilty of no capital crime. Therefore I shall have him flogged and then release him. N With loud shouts, however, they persisted in calling for his crucifixion, and their voices prevailed. The verdict of Pilate was that their demand should be granted. So he released the man who had been imprisoned for rebellion and murder, for whom they asked, and he handed Jesus over to them to deal with as they wished. As they led him away they took hold of a certain Simon; a Cyrenian, who was coming in from the country; and after laying the cross on him, they made him carry it behind Jesus. A large crowd of people followed Jesus, including many women who mourned and lamented him. Jesus turned to them and said, Daughters of Jerusalem, do not weep for me; weep instead for yourselves and for your children for indeed, the days are coming when people will say, Blessed are the barren, the wombs that never bore and the breasts that never nursed. At that time people will say to the mountains, Fall upon us! and to the hills, Cover us! for if these things are done when the wood is green what will happen when it is dry?

147 148 N Now two others, both criminals, were led away with him to be executed. When they came to the place called the Skull, they crucified him and the criminals there, one on his right, the other on his left. Then Jesus said, Father, forgive them, they know not what they do. N They divided his garments by casting lots. The people stood by and watched; the rulers, meanwhile, sneered at him and said, C He saved others, let him save himself if he is the chosen one, the Christ of God. N Even the soldiers jeered at. him. As they approached to offer him wine they called out, C If you are King of the Jews, save yourself. N Above him there was an inscription that read, This is the King of the Jews. Now one of the criminals hanging there reviled Jesus, saying, C Are you not the Christ? Save yourself and us. N The other, however, rebuking him, said in reply,

148 Palm Sunday 149 V Have you no fear of God, for you are subject to the same condemnation? And indeed, we have been condemned justly, for the sentence we received corresponds to our crimes, but this man has done nothing criminal. N Then he said, V Jesus, remember me when you come into your kingdom. N He replied to him, Amen, I say to you, today you will be with me in Paradise. N It was now about noon and darkness came over the whole land until three in the afternoon because of an eclipse of the sun. Then the veil of the temple was torn down the middle. Jesus cried out in a loud voice, Father, into your hands I commend my spirit N and when he had said this he breathed his last. Here all kneel and pause for a short time. N The centurion who witnessed what had happened glorified God and said, V This man was innocent beyond doubt.

149 150 N When all the people who had gathered for this spectacle saw what had happened, they returned home beating their breasts; but all his acquaintances stood at a distance, including the women who had followed him from Galilee and saw these events. Now there was a virtuous and righteous man named Joseph who, though he was a member of the council, had not consented to their plan of action. He came from the Jewish town of Arimathea and was awaiting the kingdom of God. He went to Pilate and asked for the body of Jesus. After he had taken the body down, he wrapped it in a linen cloth and laid him in a rock-hewn tomb in which no one had yet been buried. It was the day of preparation, and the sabbath was about to begin. The women who had come from Galilee with him followed behind, and when they had seen the tomb and the way in which his body was laid in it, they returned and prepared spices and perfumed oils. Then they rested on the sabbath according to the commandment. The Gospel of the Lord. People: Praise to you Lord Jesus Christ. The Priest or Deacon will not kiss the Gospel Book

150 Palm Sunday 151 Commentator: Please be seated. HOMILY Commentator: Please stand PROFESSION OF FAITH I believe in God, the Father almighty, creator of heaven and earth. and in Jesus Christ, his only Son, our Lord. Who was conceived by the Holy Spirit, born of the Virgin Mary, Suffered under Pontius Pilate, was crucified, died, and was buried; he descended into hell; on the third day he rose again from the dead; he ascended into heaven, and is seated at the right hand of God the Father almighty; from there he will come again to judge the living and the dead. I believe in the Holy Spirit, the holy Catholic Church, the communion of saints, the forgiveness of sins, the resurrection of the body, and life everlasting. Amen.

151 152 PRAYERS OF THE FAITHFUL Presider: Nobody has ever seen God: his only begotten Son has revealed him. Nobody has ever seen God: if we love one another, God dwells in us. Therefore, brothers and sisters, fixing our gaze on Jesus, image of the invisible God, moved by the Holy Spirit dwelling in our hearts, let us pray to God for all the Church and all people of the earth. Through the passion of Christ, hear our prayer. During this most solemn week of the Church year, may we kneel before God and implore the forgiveness for our sins. May we enter into the mystery of the Lord s death and rise with him to a newness of life. We pray. May Church and government leaders follow the example of Christ who came not to be served but to serve and to give his life for the good of the people. We pray. May those who continue to crucify Jesus by acts of violence against their brothers and sisters be led to the road of repentance and atone for the evils they have done. We pray.

152 Palm Sunday 153 Response: Presider: Through the passion of Christ, hear our prayer. May we support the Alay Kapwa Program as our way of responding to the challenge of restoring social justice and helping the weak and the needy. We pray. May all our overseas Filipino workers and migrants, that the God of compassion may bring them healing, comfort and strength. May the Lord turn to his way of love and peace those whose hearts are consumed with selfishness, hatred and violence. We pray May the passion and death of Jesus strengthen all of us in our trials and tribulations so that we may lift up ourselves and our nation from corruption and hopelessness. We pray. People: Accept, O Lord God, the prayer of your Church who with love follows your Son in his passion, death and resurrection, and grant to your children the wisdom of the Cross, narration of your love, and the glory of him who has given up life for all, who lives and reigns forever and ever. Amen.

153 154 LITURGY OF THE EUCHARIST During the preparation of the gifts, the Offertory song is sung and the altar table is prepared. The Presider takes the paten with the bread and, holding it slightly raised above the altar says: People: Blessed are you, Lord, God of all creation. for through your goodness we have received the bread we offer you: fruit of the earth and work of human hands, it will become for us the bread of life. Blessed be God forever. The deacon pours wine and a little water into the chalice saying inaudibly: By the mystery of this water and wine may we come to share in the divinity of Christ, who humbled himself to share in our humanity. Then Presider takes the chalice and, holding it slightly raised above the altar says: People: Blessed are you, Lord, God of all creation. for through your goodness we have received the wine we offer you: fruit of the vine and work of human hands, it will become our spiritual drink. Blessed be God forever.

154 Palm Sunday 155 The Presider bows and says inaudibly: With humble and contrite heart may we be accepted by you, O Lord, and may our sacrifice in your sight this day be pleasing to you, Lord God. He may now incense the offerings and the altar. Afterwards the deacon or a minister incenses the Presider and people. Next the Presider stands at the side of the altar and washes his hands saying inaudibly: Wash me, O Lord, from my iniquity and cleanse me from my sin Commentator: Please stand. Standing at the center of the altar, facing the people, he extends and then joins his hands, saying: People: Pray, brothers and sisters, that my sacrifice and yours may be acceptable to God, the Almighty Father. May the Lord accept the sacrifice at your hands for the praise and glory of his name, for our good and the good of all his holy Church.

155 156 PRAYER OVER THE GIFTS Presider: People: Through the Passion of your Only Begotten Son, O Lord, may our reconciliation with you be near at hand, so that, though we do not merit it by our own deeds, yet by this sacrifice made once for all, we may feel already the effects of your mercy. Through Christ our Lord. Amen.

156 Palm Sunday 157 PREFACE V: The Lord be with you. R: And with your spirit. V: Lift up your hearts. R: We lift them up to the Lord. V: Let us give thanks to the Lord our God. R: It is right and just. Presider: It is truly right and just, our duty and our salvation, always and everywhere to give you thanks, Lord, holy Father, almighty and eternal God, through Christ our Lord. For, though innocent, he suffered willingly for sinners and accepted unjust condemnation to save the guilty. His Death has wahsed away our sins, and his Resurrection has purchased our justification. And so, with all the Angels, in joyful celebration we, too, acclaim: SANCTUS The choir and congregation sing the Sanctus. Holy, Holy, Holy Lord God of host. Heaven and earth are full of your glory. Hosanna in the highest. Blessed is he who comes in the name of the Lord. Hosanna in the highest.

157 158 EUCHARISTIC PRAYER II Commentator: Please kneel. The Priest, with hands extended, says: You are indeed Holy, O Lord, the fount of all holiness. He joins his hands and, holding them extended over the offerings, says: Make holy, therefore, these gifts, we pray, by sending down your Spirit upon them like the dewfall, He joins his hands and makes the Sign of the Cross once over the bread and the chalice together, saying: so that they may become for us the Body and Blood of our Lord Jesus Christ. He joins his hands. In the formulas that follow, the words of the Lord should be pronounced clearly and distinctly, as the nature of these words requires. At the time he was betrayed and entered willingly into his Passion, He takes the bread and, holding it slightly raised above the altar, continues: he took bread and, giving thanks, broke it, and gave it to his disciples, saying: He bows slightly. TAKE THIS, ALL OF YOU, AND EAT OF IT, FOR THIS IS MY BODY, WHICH WILL BE GIVEN UP FOR YOU He shows the consecrated host to the people, places it again on the paten, and genuflects in adoration.

158 Palm Sunday 159 After this, he continues: In a similar way, when supper was ended, He takes the chalice and, holding it slightly raised above the altar, continues: he took the chalice and, once more giving thanks, he gave it to his disciples, saying: He bows slightly. TAKE THIS, ALL OF YOU, AND DRINK FROM IT, FOR THIS IS THE CHALICE OF MY BLOOD, THE BLOOD OF THE NEW AND ETERNAL COVENANT, WHICH WILL BE POURED OUT FOR YOU AND FOR MANY FOR THE FORGIVENESS OF SINS. DO THIS IN MEMORY OF ME. He shows the chalice to the people, places it on the corporal, and genuflects in adoration. Then he says: Commentator: The mystery of faith. Please stand. And the people continue, acclaiming: We proclaim your Death, O Lord, and profess your Resurrection until you come again.

159 160 Then the Priest, with hands extended, says: Therefore, as we celebrate the memorial of his Death and Resurrection, we offer you, Lord, the Bread of life and the Chalice of salvation, giving thanks that you have held us worthy to be in your presence and minister to you. Humbly we pray that, partaking of the Body and Blood of Christ, we may be gathered into one by the Holy Spirit. Remember, Lord, your Church, spread throughout the world, and bring her to the fullness of charity, together with N. our Pope and N. our Bishop and all the clergy. Remember also our brothers and sisters who have fallen asleep in the hope of the resurrection, and all who have died in your mercy: welcome them into the light of your face. Have mercy on us all, we pray, that with the Blessed Virgin Mary, Mother of God, with Saint Joseph, her spouse, with the blessed Apostles, and all the Saints who have pleased you throughout the ages, we may merit to be coheirs to eternal life, and may praise and glorify you He joins his hands. through your Son, Jesus Christ.

160 Palm Sunday 161 He takes the chalice and the paten with the host and, raising both, he says: THROUGH HIM, AND WITH HIM, AND IN HIM, O GOD, ALMIGHTY FATHER, IN THE UNITY OF THE HOLY SPIRIT, ALL GLORY AND HONOR IS YOURS, FOR EVER AND EVER. The people acclaim: Amen.

161 162 COMMUNION RITE Presider: At the Savior s command and formed by divine teaching, we dare to say:. Our Father, who art in heaven, hallowed by thy name; thy kingdom come; thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread; and forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us; and lead us not into temptation, but deliver us from evil. The Presider with hands extended, continues alone: Deliver us, Lord, we pray, from every evil, graciously grant peace in our days, that, by the help of your mercy, we may be always free from sin and safe from all distress, as we await the blessed hope and the coming of our Savior, Jesus Christ. The assembly sings: For the Kingdom, the power and the glory are yours, now and forever. Amen.

162 Palm Sunday 163 SIGN OF PEACE Presider: Lord Jesus Christ, who said to your apostles: Peace I leave you, my peace I give you. Look not on our sins, but on the faith of your Church, and graciously grant her peace in accordance with your will. Who live and reign for ever and ever. R. Amen. Presider: The peace of the Lord be with you always. R. And with your spirit. Presider: Let us offer each other the sign of peace. All present make an appropriate sign of peace. BREAKING OF THE BREAD

163 164 AGNUS DEI The assembly led by the choir sings the Agnus Dei. Lamb of God, you take away the sins of the world: have mercy on us. Lamb of God, you take away the sins of the world: have mercy on us. Lamb of God, you take away the sins of the world: grant us peace. Meanwhile, the Presider takes the host and breaks it over the paten. He places a small piece in the chalice, saying inaudibly: May this mingling of the body and blood of our Lord Jesus Christ bring eternal life to us who receive it. PRIVATE PREPARATION The Presider says inaudibly: May the receiving of your Body and Blood, Lord Jesus Christ, not bring me to judgment and condemnation, but through your loving mercy be for me protection in mind and body and a healing remedy.

164 Palm Sunday 165 COMMUNION He genuflects. Taking the host, he raises it slightly over the paten and, facing the people, says aloud: Behold the Lamb of God, behold him who takes away the sins of the world. Blessed are those called to the supper of the Lamb. R. Lord, I am not worthy that you should enter under my roof, but only say the word and my soul shall be healed. He says inaudibly: May the body of Christ keep me safe for eternal life. He reverently consumes the body of Christ. Then he takes the chalice and says inaudibly: May the Blood of Christ keep me safe for eternal life. He reverently drinks the blood of Christ. After this he takes the paten or other vessel and goes to the communicants. He takes a host for each one, raises it a little, and shows it, saying: The Body of Christ. R. Amen. While the faithful receive Holy Communion, Eucharistic Hymns are sung.

165 166 PRAYER AFTER COMMUNION Presider: Let us pray. Pause for silent prayer. People: Nourished with these sacred gifts, we humbly beseech you, O Lord, that, just as through the death of your Son you have brought us to hope for what we believe, so by his Resurrection you may lead us to where you call. Through Christ our Lord. Amen.

166 Palm Sunday 167 CONCLUDING RITE Presider: People: Presider: People: The Lord be with you. And with your spirit. May Almighty God bless you, the Father, and the Son, Holy Spirit. Amen. DISMISSAL Presider: People: We have acclaimed Jesus as the Son of David entering Jerusalem in glory. Let us follow him on the way of his cross by our self-sacrificing love for others. Thanks be to God. The Closing Hymn is sung.

167 168

168 ANG TATLONG ARAW NA PAGDIRIWANG NG PAGPAPAKASAKIT AT PAGKABUHAY 169